Seizoen 2013/2014
Finale RSB
Beker, C.S.V. – HZP Schiedam
Voor het eerst in de lange geschiedenis van onze vereniging
(91 jaar) werd de finale bereikt met als inzet de RSB Beker voor clubteams. De
stemming voorafgaand aan deze wedstrijd, tegen het zeer sterke C.S.V. dat op
ruime afstand met de nummer 2 en met een 100% score het kampioenschap in klasse
1B behaalde, was bij ons toch positief en zelfs optimistisch te noemen. Per
slot van rekening presteerden wij ook iets dergelijks, wel met de aantekening
dat dit resultaat één klasse lager werd behaald. In de 4 voorafgaande ronden
schakelden wij 3 promotieklasse teams en één 1e klasse team uit.
Bovendien werd dit huzarenstukje 2 maal uitgehaald zonder onze sterkste en
tevens kopman FM John van Baarle (2204). Geen gemakkelijke loting derhalve…
C.S.V. had het iets “gemakkelijker” 2 promotieklasse teams en 2 maal ‘n 1e
klasse team. Bij C.S.V. speelde kopman Leon Koster (2320) alle 4 de wedstrijden
mee…
Playing
captain David van der Mast had naar het vaak beproefde maar altijd discutabele
concept van de “tactische” opstelling gegrepen. De dagen voorafgaand aan het
treffen heerste er op de club voornamelijk enige discussie over dit concept,
met name over de zin en onzin van zo’n “tactische opstelling”. Duidelijk naar
voren kwam dat FM John van Baarle het liefst aan bord 1 zou zitten. Het risico
van een tactische opstelling blijkt pas wanneer het fout gaat, we zullen namelijk
nooit weten of de gebruikelijke (naar sterkte) opstelling naar succes had
geleid. De opstelling van David luidde 1. Oleksii Kapitonenko 2. David van der
Mast 3. FM John van Baarle 4. Daniël van Loenen.
 |
| HZPS in actie... gevolgd door verslaggever Aad en zoon Yannick |
Non playing
captain Hans Blokland daarentegen liet “zijn” Capelse S.V. team in de “no
nonsense” variant spelen, d.w.z. de sterkste man aan bord 1, enz. De wedstrijd
werd gespeeld onder de deskundige leiding van RSB competitieleider Arrian
Rutten, die terloops aan ondergetekende opmerkte dat deze bekerfinale op papier
toch wel één van de sterkste was die Arrian zich kon heugen. Arrian verrichte
de toss, en deze viel uit in het voordeel van HZP/Schiedam, en dat betekende
wit aan bord 1.
Over
toeschouwers had ons team niet te klagen. F.G. Maas moest er toch zijn
(chauffeur), Aad Juijn moest er toch zijn (verslaggeving), Elise Juijn moest er
toch zijn (fotografie). Verder was Yannick Juijn mee gebabbeld door zijn vader.
Jan Zoorob en Andries Schukking waren ook van de partij.
Hoe verliep
de match der matches?
Een
voorzichtig begin…
Aan bord 4
speelde Daniël van Loenen (1987) met zwart tegen Roel Trimp (1979). Daniël is
nog steeds zoekend naar de juiste vorm. In een rustige variant van het Damepionspel
verkreeg Daniël een geïsoleerde pion op d5, zwak of sterk is dan altijd het
issue. De witte stelling oogde prettiger en gemakkelijker speelbaar. Tevens
kwam Roel een half uur in tijd voor. Langzaamaan verdwenen de lichte stukken in
het doosje, waardoor de remisekansen toenamen. Daniël liep voorzichtig weer op
tijd in en bood remise aan. Roel speelde op advies van zijn captain echter nog
door, maar kwam er enkele zetten later toch achter dat de muziek er wel zo
ongeveer uit was… alsnog remise dan maar. Een voorzichtig beginnetje derhalve…
½-½
 |
| Daniël een halfje om te beginnen! |
Vrij
kansloos…
Het
verschijnsel “tactische opstelling” heeft als kenmerkende eigenschap dat aan
sommige borden een nogal ongelijkwaardig ratingverschil kan opduiken, zo ook
aan bord 1. FM Leon Koster (2320) speelde met zwart tegen Oleksii Kapitonenko
(0000). Een ratingverschil van maar liefst 2320 punten! De eerlijkheid biedt te
zeggen dat Oleksii natuurlijk nog geen KNSB rating heeft, maar ongetwijfeld
ergens gezocht moet worden tussen de 2100 en 2200 punten. Olekssii bediende
zich van de Schotse Mieses variant. Binnen de kortste keren sloeg de vlam in de
pan, en moest het ergste worden gevreesd voor de witte monarch. Ondanks 20 minuten
te hebben nagedacht over zet 14.Pf2?! werd het juist na deze zet van kwaad tot
erger voor wit. Met uiterst efficiënt spel en een fraaie combinatie tot slot
maakte Leon na 21 zetten een eind aan de partij.
1½-½
 |
| Oleksii... dapper maar vrij kansloos |
Over
en sluiten…
HZPS
teamleider David van der Mast (1856) had zichzelf tactisch aan het zwarte bord
2 gezet. Tegenstander Jan Peter Bogers (1998) haalde het oude Evans gambiet van
stal. Een opening die David zelf ook nog al eens met wit placht te spelen.
Zonder tussendoor met e5 te slaan op d4 speelde zwart La5. Een interessante
partij. Om de ontstane zwarte ontwikkelingsachterstand in te lopen gaf David de
gambietpion terug. Na dameruil leek de partij sterke remisetendensen in zich te
hebben. Het begon echter precair te worden toen zwart teveel aan zijn loperpaar
bleef hangen, na de profylactisch bedoelde zet f6 verkreeg wit juist
aanknopingspunten. De zwarte koning stond nog steeds kwetsbaar in het centrum,
terwijl ook de lopers nu op voor zwart onhandige plekken werden teruggedrongen.
Het witte geweld dat over de zwarte stelling werd uitgestort resulteerde in
stukwinst… Na nog een paar zetjes gooide David de handdoek, en was het
kampioenschap voor C.S.V. meteen een feit!
2½-½
 |
| David... |
Schone
schijn…
Voor Mark
Vermeer (1979) had het “tactische concept” van de HZPS teamleider ook
onvermoede consequenties. Aan bord 3 trof hij met zwart de Schiedamse FM John
van Baarle (2204). In een opening die de kenmerken van een geweigerd
Wolgagambiet in zich droeg. Mark stelde zich op met een dubbelfianchetto, terwijl
John een geïsoleerde d4 pion “opliep”. Langzaam maar zeker verkreeg John het
initiatief en moest Mark gaan rekenen met allerlei voor hem nare
combinatiemotieven. De vlam sloeg in de pan, en toen de rook enigszins was
opgetrokken had John de dame en 6 pionnen en Mark een toren en een loper en 5
pionnen. Even leek het erop dat Mark een vesting had, maar dat was slechts
schone schijn… Gedecideerd redde John de Schiedamse eer.
2½-1½
 |
| FM John deed zijn "plicht"! |
Al met al een waardige finale, met als terechte winnaar het
Capelse S.V. Voor de Schiedammers gold het postulaat… “gegokt en verloren”. Op
de terugreis werd uiteraard nog uitgebreid over de opstelling nagekaart.
Unaniem waren FM John, Elise, Aad en Yannick het erover eens dat de juiste toch
tactische opstelling had moeten zijn (achteraf is het altijd een stuk
gemakkelijker): 1. Daniël 2. FM John 3. Alex en 4. David. Tja… dat had
misschien de succesformule geweest. We kunnen echter wel stellen dat het zijn
van verliezend finalist een grootse prestatie is, zeker voor zo’n marginaal
Gorzencluppie!! Hieronder vindt u de bijbehorende plaatjes door op het album te klikken...
Verslag: Aad
Juijn
Fotografie/Chauffeur:
Elise Juijn
Chauffeur:
F.G. Maas
Support:
Yannick Juijn, Andries Schukking, Jan Zoorob
Halve
Finale RSB Beker, Dordrecht – HZP Schiedam 1½-2½
 |
| ...isolement |
Dat we al zover
zijn gekomen als “2e klassertje” is natuurlijk reeds een eclatant
succes te noemen. Het wordt nog gekker, nu we ons beseffen dat we in de finale
staan. Zeg nu zelf, wanneer je dit begin van het seizoen had voorspeld, dan
hadden de mensen even vriendelijk naar je gelachen, maar was je daarna
waarschijnlijk toch op de club in ’n sociaal isolement terecht gekomen…
De eerlijkheid
gebiedt wel te zeggen dat we natuurlijk niet zomaar ‘n “2e klassertje”
zijn. Dat zou ook niet netjes naar onze verslagen tegenstanders toe zijn,
wanneer we zoiets prediken. Het gemiddelde van ons basisteam ligt rond de 1930
ELO punten, wel is waar dat FM John van Baarle met zijn 2204 het zaakje nogal
uit zijn verband trekt. Daartegenover staat dat Alex (Oleksii) Kapitonenko nog
geen rating heeft, maar ik kan u wel verklappen dat dit ruim boven de 1930
ligt. Zoals zo vaak met sport, en zeker bij denksport, zogenaamd
klassenverschil biedt absoluut geen garanties voor successen. Vorm speelt een
grote rol, afmeldingen kunnen er ook in hakken. In de kwartfinale tegen SO
Rotterdam moesten we het bijvoorbeeld zonder kopman FM John stellen. Dat ging
ternauwernood goed (winst met snelschaken). Oké dat is allemaal wat geweest is.
De aanloop naar de halve finale tegen Dordrecht kende ook zo zijn stroefheden.
Afgelopen vrijdagavond (14 maart) moest het eerste in haar kampioenswedstrijd
tegen Charlois Europoort met 3 invallers de klus klaren (hetgeen wel lukte),
bovendien had FM John te kampen met griepachtige verschijnselen, maar voelde
zich door de vele afmeldingen moreel verplicht om toch mee te spelen. FM John
gaf toen wel al aan, dat het allerminst zeker was dat hij de halve finale RSB
beker zou meespelen. Zondagavond kreeg ondergetekende de vraag voorgeschoteld
of hij wilde invallen (FM John was nog niet oké) . Nu zou ik toch al mee gaan
om te schrijven, dus beschikbaar was ik sowieso. Mijn dochter Elise ging mee om
mij te rijden, maar ook om de fotografie te verzorgen. Nu kwam daar dus nog ’n
taak bij… aantekeningen maken voor dit verslag. Teamleider van het eerste F. G.
Maas stelde zich vanavond beschikbaar in de hoedanigheid van chauffeur (David
en Alex)… Daniël kwam als gewoonlijk op eigen middelen, wel ’n kwartiertje
later vanavond, maar dat kon niet anders en was zo afgesproken. Jan Zoorob wist
ook de weg naar Dordrecht te vinden, en ondersteunde ons, alleen al met zijn
charismatische en inspirerende aanwezigheid…
 |
| Teamleider van het 1e F.G. Maas... nu aandachtig toeschouwer |
De heenreis…
 |
| "schoon is uw kunstgebit" |
…met Elise en
ondergetekende verliep merkwaardig. Elise al sinds jaren een verwoed “doe het
zelver” (autonomiteit issue), en dientengevolge een soort van TomTom haatster,
ontdekte thuis dat via haar mobieltje GPS route planning tot de mogelijkheden
behoorde, toch maar eens ’n keertje proberen dan. Even het adres van de s.c.
Dordrecht, Anna van Saksenstraat 11, in programmeren en “schoon is uw
kunstgebit”… “kind kan de was doen”… De programmeur, mijn jongste zoon in
kwestie, gaf de aanwijzingen. Nou… een doorbraak van jewelste, Elise gaf de
controle volledig over aan het
“sturende” kleinood dat rechtsboven van het stuur, op het dashboard
bovenpaneel werd gelegd. Het werkte allemaal perfect tot we op de Laan der
verenigde naties waren beland… Het apparaat vond het kennelijk wel welletjes,
en had zoiets van “zoek de rest zelf maar uit” er verscheen geen zinnige
aanwijzing meer op het schermpje. Elise stapte gedecideerd een pompstation in,
alwaar een vrouwelijke medewerker Elise haarfijn uitlegde hoe we verder
moesten, de aanwijzingen van deze dame klopten loepzuiver. Tien voor acht
kwamen wij in de speelzaal aan!
Clubliefde…
 |
| Alex... clubliefde |
Onze Oekraïense
aanwinst Alex (Oleksii) Kapitonenko is nu al van onschatbare waarde voor onze
vereniging. Gezegend met een zeldzaam gevoel van clubliefde en
verantwoordelijkheidsbesef, had Alex zijn maaltijd meegenomen naar de
speellokaliteit van Dordrecht. Een drukke werkdag en daarna een lange reis
huiswaarts, zorgden ervoor dat Alex niet de tijd had om thuis met zijn gezin
het avondmaal te nuttigen… Immers de “clubplicht” riep alweer. F.G. Maas stond
op het afgesproken tijdstip 19.15u met zijn auto in de straat. Alex stipt op
tijd, met de avondmaaltijd in ’n tupperware box! Waar komt u dit nog tegen?? Ik
ken dit fenomeen eigenlijk alleen van Freerk Gerkema. Ik zeg u: wanneer mensen
met ’n dergelijke mentaliteit in je team zitten, dan kan je het gewoon niet
maken om er ’n potje van te maken tijdens je eigen partij… mij motiveert zoiets
in ieder geval wel. Petje af voor Alex…
 |
| ...geen zuiders temperament |
Dan nu hetgeen
waarvoor we gekomen zijn… de halve finale voor clubteams van de RSB beker!
Helaas wederom niet in de sterkst mogelijke formatie, maar invaller tevens ondergetekende
zat eerverleden seizoen nog aan bord 1, toen nog in de 1e klasse
(het voor-Johnse tijdperk), en had daar toen 6 uit 7. De rating is inmiddels
wel iets gezakt, routine genoeg, zullen we dan maar zeggen. Het werd een
bloedstollend avondje… zelfs onze succesvolle coach van het eerste F.G. Maas,
die bepaald niet bekend staat om een zuiders temperament, had het bij tijd en
wijle niet meer van de spanning, zo fluisterde F.G. mij na afloop toe. We gaan
in dit verslag uit van de actuele ratings, en dat zijn die van de KNSB lijst
van februari.
De toss voor de
kleurverdeling viel uit in het voordeel van Dordrecht, zij kozen voor wit aan
bord 1. In de voorgaande 3 bekerwedstrijden speelde de op papier sterkste man
van Dordrecht Piet Pluymert (2016) steevast aan bord 1. Deze wedstrijd had men
kennelijk gerekend met onze FM John van Baarle (2204) aan bord 1, en Piet
tactisch naar bord 2 geschoven… op zich wel logisch lijkt me.
Een enigszins
verontrustend begin…
Omdat FM John van
Baarle (2204) er niet bij kon zijn, nam Alex (Oleksii) Kapitonenko (nog geen
rating, tpr 2181) de zaken waar aan het zwarte bord 1. Tegenstander Ton Slagboom
(1908) zal wel aangenaam verrast zijn geweest dat het niet FM John was die
tegenover hem plaats nam. De partij kende een rustige en vooral degelijke
opzet. Ton hield de zaak goed onder controle. Rond de 18e zet waren
de meeste lichte stukken al in het doosje terecht gekomen. Beide spelers konden
bogen op een paard, dame en twee torens, en daarbij voor ieder een zestal
pionnen. Ook de torens verdwijnen. Alex weet dan nog wel de f-pion van Ton buit
te maken. Door het dynamische karakter en de witte activiteit van de
overgebleven stukken, ziet Alex geen andere optie dan remise door zetherhaling
aan te gaan…
½-½
 |
| Alex... Bord 1 (remise) |
Dit resultaat was
best wel ’n beetje verontrustend te noemen, immers Daniël stond op dit moment
al technisch hopeloos, David ging wel de goede richting op, maar Aad zat
inmiddels tegen ’n verdachte stelling aan te hikken. Onze supporters zullen het
ergste wel gevreesd hebben…
Licht
in de duisternis…
Teamoverste David
van der Mast (1856) had zichzelf aan het zwarte bord 3 geposteerd. Het zou ’n
idiote partij worden. Tegenstander Ben Sitton (1868), plaatste als antwoord op
het obscure gambiet dat David speelde, een vroeg stukoffer. Het stukoffer bleek
achteraf theoretisch bekend te zijn, en leidde tot een vlotte witte
ontwikkeling, terwijl zwart alle zeilen bij moest zetten om zijn ontwikkeling
juist voor elkaar te krijgen. David speelde op de 8e zet ’n
nieuwtje, dat heel goed speelbaar bleek! Nu was Ben dus uit de theorie, en
moest in de denktank. En zoals je wel vaker ziet na de laatst bekende zet… Ben
vond niet de sterkste voortzetting, die tot ongeveer gelijkspel zou hebben
geleid. David moest nog wel nauwkeurig te werk gaan, maar slaagde daar
uiteraard (David is in vorm) in. Rond zet 19 had zwart zijn
ontwikkelingsproblematiek volledig opgelost, en stond Ben gewoon een stuk
achter bij hopeloze stelling. Als daar 8 zetten later nog een stuk bijkomt
gelooft Ben het verder wel en strijkt de vlag (met nog 16 seconden op de klok)…
Een puike partij van David, en bovendien een broodnodig punt!
½-1½
 |
| Teamoverste David... broodnodig punt! |
S.O.S.!!!
Daniël van Loenen kwam als gezegd iets later (normaal gesproken is zoiets aan grootmeesters
voorbehouden). Aan het voor ons witte bord twee wachtte de op papier sterkste
speler van Dordrecht Piet Pluymert (2016) geduldig op zijn tegenstander. Daniël
mist zoals wij weten het nodige wedstrijdritme, en heeft bovendien zijn witte
openingsrepertoire op de schop genomen. Het loopt eigenlijk al vroeg in de
partij helemaal fout met Daniël, een “minder goed” plan leidt al snel tot
pionverlies, en de witte koning komt bovendien vroegtijdig op f1 terecht.
Allemaal ingrediënten waarvan Piet wel ’n soepje van kan koken. De zwarte
koning heeft in het geheel niets te vrezen, en Daniël probeert wanhopig
verwarring te zaaien, met als laatste ultieme poging een stukoffer. Het snijdt
allemaal geen hout… Een paar zetten later kan Piet gefeliciteerd worden.
1½-1½
 |
| Daniël... kwam iets later |
 |
| ... partijen van Aad |
Omdat eigenlijk al
vroeg op de avond duidelijk was dat Daniël het niet ging trekken, en Alex niet
verder dan remise was gekomen, moesten David en Aad het tij zien te keren. Bij
David was snel duidelijk dat zoiets ging lukken, maar bij Aad was dat
allerminst het geval. Aad in vorm is over het algemeen wel betrouwbaar in zijn
resultaten… Na het inferieure spel van Aad het vorige seizoen zit er dit
seizoen weer langzaamaan ’n opwaartse lijn in. De partijen van Aad blijven
sowieso een grote aanslag op de gezondheid van medespelers en supporters hebben…
Men sterft 1000 doden, en zeker als het lot van het team ook nog eens in zijn
handen ligt…
“Cliffhanger”…
 |
| Slotstelling na 43. Tf7 |
Ondergetekende
(Aad Juijn, 1892) werd dus deze keer als het geheime wapen ingezet. Aad mocht
zijn compromisloze fratsen vertonen aan het witte bord 4. Victor Koppelaar
(1848) was de tegenstrever. Al vroeg in de partij vloog Aad er met ’n als
twijfelachtig bekend staand gambietje in. De witte aanval was gefocust op de
vijandelijke koningsstelling (kort gerokeerd). In een ultieme poging het team
vroeg op voorsprong te zetten, startte Aad op zet 10 een dubieus plan. Dit werd
een fase waarin Victor sterk voor de dag kwam. Met goed spel voorkwam Victor
dat de dreigende witte storm tot orkaankracht kon uitgroeien. Het
psychologische zwaartepunt kwam rond de 16e zet te liggen, hier had Aad
door ruil op ’n ongeveer gelijke stelling kunnen aansturen. Zoals het er bij de
andere borden op dit moment voorstond zou een eventuele remise ’n potje
snelschaak tot gevolg kunnen hebben, en daar wilde ik het persé niet op uit
laten draaien (dat is toch ’n soort loterij). Op zet 18 stortte ik mij in een
avontuur, waarbij ik aanvoelde dat mijn plan strikt genomen fout was, maar
waarbij zwart dan wel nauwgezet te werk moest gaan, ik was het ravijn
ingesprongen, maar hing nog aan ’n takje. Van zet 22 tot zet 27 bivakkeerde ik
op ongeveer -3.00, volgens der Fritz. Victor vond in deze fase niet de precieze
middelen om wit te vernietigen. Op de 29e zet had ik het zwarte initiatief
definitief weten te overleven. Dit was het moment dat de overige heren waren
uitgespeeld, en iedereen zo’n beetje “dood” stond te gaan bij ons bord… De
stelling was inmiddels ongeveer gelijk, wit stond optisch (en dus
psychologisch) kansrijker, bovendien had Victor inmiddels nog iets van vijf
minuten en ik twaalf. Waar Victor in de openingsfase nog opviel door zijn
doortastende handelen, was de weifelachtige houding die optrad met betrekking
tot het afmaken opvallend. De psychologische druk werd ongekend hoog. De
omstanders waren bijkans in ’n cataleptische toestand geraakt. De stelling die
ik eerder overleefde gaf mij het gevoel van onkwetsbaarheid, Victor bood remise
aan… “NEE” was mijn droge antwoord, er straalde bij Victor iets vanaf, dat hij
op ’t punt was gekomen van de totale instorting. Ik won de gambietpion (zet 34)
terug bij ‘n nu gewonnen staande stelling. Even later in het ontstane eindspel
waar wit, toren en paard 4 pionnen, en zwart toren en paard 3 pionnen overhad,
moest Victor zijn paard geven om witte promotie tegen te gaan. Op zet 43 gaf
Victor aangeslagen op…
1½-2½
.png) |
| Aad... matchwinner |
.JPG) |
| De 2 gambietspelers David en Aad... pakten de volle winst! |
 |
| ... IN de hel! |
Ik kan u
verzekeren dat ik deze overwinning niet voor de poorten van de hel heb weten
weg te slepen, nee… het was zeker enkele zetten IN de hel! De
felicitaties waren overweldigend en de blijdschap (opluchting?) enorm. Vorig
seizoen was voor de vereniging een rampenjaar te noemen, de teams 1 en 2
degradeerden, terwijl team 3 ter ziele ging. Dit seizoen gaat alles
tegenovergesteld. Voor HZPS als
vereniging is deze prestatie het zoveelste hoogtepunt dit seizoen… Team 1 is al
kampioen, team 2 is al gepromoveerd (kan ook nog kampioen worden) Het RSB
Bekerteam staat voor het eerst in de historie in de finale! Die finale zal op
neutraal terrein uitgevochten gaan worden met het zeer sterke CSV. Dit team
bestaat uit 2 cracks, en 2 goede spelers… Ons team bestaat uit 2 cracks, en 2
goede spelers… Wanneer beide teams erin slagen hun sterkste spelers op te
stellen dan belooft het een ongekend spannende bekerfinale te worden… wordt dus
vervolgd.
Verslag/Lay-out:
Aad Juijn
Fotografie/Aantekeningen:
Elise Juijn
Kwartfinale
RSB Beker, HZP Schiedam – SO Rotterdam 2-2 (3-1)
Op
maandagavond 17 februari stond het spektakel te gebeuren, het HZPS bekerteam
kon zich sinds het seizoen 2007/2008 weer eens voor de halve finale plaatsen
van de RSB beker. Destijds ging zo’n halve finale verloren tegen Oostflakkee
(2½-1½). Oostflakkee rekende toen in de finale af met het team waar destijds
“onze”FM John van Baarle in speelde… Komt ‘ie… SO Rotterdam! Juist ja, de
tegenstander van afgelopen maandagavond. Het opmerkelijke verschijnsel doet
zich voor dat het bewuste team waar John destijds in opereerde, het
promotieklasse team van SO Rotterdam 3 was. Het promotieklasse team van afgelopen
maandag betrof SO Rotterdam 2! Er heeft zich dus in de afgelopen jaren ’n niet
zo gunstige ontwikkeling bij SO Rotterdam voorgedaan.
Hoe zat dat met
ontwikkelingen bij ons die bewuste maandag?
 |
| Ziekenboeg... |
Wedstrijdleider
extern en tevens teamspeler David van der Mast zag zich in aanloop naar deze
wedstrijd geconfronteerd met ’n niet onbelangrijke ziekmelding. De zieke in
kwestie was niemand minder dan onze vaste bord 1 speler FM John van Baarle!
Tjeemig de peemig… en dus werd ondergetekende, in zijn hoedanigheid van
vaste reserve inzake de bekerbrigade, aangesproken op zijn beschikbaarheid.
Helaas had/heb ik met de griep te kampen, en moest ik zelfs mijn aangeboden rol
van verslaggever intrekken, laat staan om mezelf in het strijdperk te begeven.
Andere coryfeeën uit team 1 konden om uiteenlopende redenen ook niet deelnemen,
of bleken onbereikbaar. Het geheime wapen werd ’n speler uit het 2e…
en niet zo maar een, nee de captain van team 2 himself Andries Schukking werd
uit de hoge hoed van David getrokken. Bovendien werd Andries gewoon aan bord 1
geschoven. Een tactische zet zogezegd. Niet onbelangrijk in deze is dat u moet
weten dat Andries de eigenschap bezit om nogal geloofwaardig en zelfverzekerd over
te komen, d.w.z. Andries kan een tegenstander zomaar het idee geven dat hij al
jaren aan zo’n bord 1 speelt. Andries is
zo’n type: wanneer je hem in de cockpit van een Boeing 747 neerzet, en zegt ga
maar vliegen, dat hij redelijk probleemloos wegvliegt en het ding mogelijk nog
veilig aan de grond zet ook, terwijl de passagiers niets hebben gemerkt. Ik wil
u verder niet ontmoedigen in geval u nog een vakantie in het buitenland op uw
agenda heeft staan, en dus laat ik het bij dit ene voorbeeld…
 |
| Mutatie (biologie) |
Nog een
mutatie (niet te verwarren met het begrip uit de biologie), werd gevonden in de
succesvolle teamleider van team 1… F.G. Maas. Normaliter is David zelf de
playing captain van het RSB bekergezelschap, maar waarom zelf aan de bak
wanneer er op de club een begenadigd succescoach rondloopt. F.G. nam tevens de
honneurs van het wedstrijdleiderschap op zich, en deed dat als gebruikelijk
onberispelijk. Dan komen we nu zo zoetjes
aan op de wedstrijd zelf. Omdat ondergetekende ziek thuis zat, en toch een
verslag in elkaar moest knutselen, zouden de spelers hun licht zelf over hun geestesproducten
laten schijnen, en hun bevindingen doormailen naar ondergetekende. Als extra
service kreeg ik daarbij drie partijen bijgeleverd, dit om zelf eventueel
aanpassingen in de verslagen te kunnen maken. Wie ben ik, om deze kanjers te becommentariëren?
Andries had wel de vraag aan mij om een en ander over zijn partij toe te
lichten (Andries heeft een druk
bestaan). Verder maak ik in het verslag gebruik van de meest actuele KNSB
ratinglijst (februari 2014), en zal ik de authenticiteit van de gemailde
verslagen in tact laten. M.a.w. beperk ik mij tot kopiëren en plakken.
 |
| Teamleider F.G. Maas... |
De
tegenstanders…
De vier heren
die de kleuren van SO Rotterdam kwamen verdedigen, kunnen nog het best omschreven
worden met de van Kooten en de Bie terminologie
“krasse knarren”. Vier jonge ouderen
met een enorm pakket aan KNSB en RSB schaakervaring. We gaan eens kijken en
gaan in chronologische volgorde langs de borden… Nadat de toss in ons voordeel uitpakte
betekende dit wit aan de borden 1 en 3.
Engels
als wapen?!
 |
| Engels... |
Aan het
zwarte bord 2 nam Daniël van Loenen (1987) het op tegen Marius Strijdhorst
(1917). Ik volsta met de ongekuiste visie van Daniël…
Door Marius
Strijdhorst werd ik met mijn eigen wapens bestreden: een Engelse opening. Ik
kwam in een min of meer gelijk middenspel terecht en speelde een reeks net iets
minder nauwkeurige zetten. Hierdoor kwam ik in de problemen. Ik moest uiteindelijk een kleine kwaliteit
inleveren en kwam in een stelling terecht die voor mij gewonnen stond als ik
had gezien wat mijn computer wel zag maar zeker niet voor de hand lag. Het ging
toen snel bergafwaarts en zo verloor ik de partij. Mijn oude vorm is nog zeker
niet terug. Ik moet weer eens heel veel gaan spelen! F.G. Maas wilde al snel
de klokken opbergen (houdt hij niet van digitale klokken of is hij er juist
heel zuinig op?). Echter: Alex en David wonnen keurig hun partij. Op bord 1 kon Andries het na een eervolle
strijd net niet bolwerken en zo werd het 2-2 en dus snelschaken. Ik moet zeggen
dat ik bijzonder gemotiveerd was om toch mijn steentje bij te dragen en het snelschaken ging me duidelijk beter af dan
mijn reguliere partij. Met onze drie snelschaak overwinningen staan we dan ook
in de halve finale, voor het eerst sinds 2008.
0-1
 |
| Daniël... Engels tegen |
Geheim
wapen!
Als al
eerder aangegeven nam Andries Schukking (1656) de honneurs waar voor FM John
van Baarle, en dat betekende wit aan bord 1. Tegenstander was John Schell
(1967). In deze partij baseer ik mij op de aantekeningen die Andries mij
stuurde. Tevens stuurde Andries zijn partij mee, zodat ik in ieder geval weet
waar het over gaat. De opening was er één die in de jaren ’60 en ’70 van de vorige
eeuw nogal in zwang was. Een systeem met b3 in combinatie met f4. John kwam
gemakkelijk uit de opening, en dit leidde op de 8e zet tot een zwart
plusje. Andries kwam vervolgens niet echt los, maar hield de stelling lang
beheersbaar. Op de 25e zet volgde Andries een verkeerd idee, dat een
pion kostte, namelijk de voorpost op e5. Nu was de partij in hogere zin beslist…
Zwart wikkelde af naar een zwaar stukken eindspel met pluspion. Andries bood
hardnekkig tegenstand, en meende na dameruil zelfs op de 37e zet de remisehaven
te zien. Dit was inderdaad het kritieke moment, Andries meende de remise te kunnen
bereiken door de torens af te ruilen, maar juist nu voltrok wit het vonnis over
zichzelf en belandde in een verloren pionneneindspel. De remisekansen waren
echter zeer groot geweest wanneer de torens op het bord hadden gebleven. Al met
al een méér dan behoorlijk optreden van Andries…
0-2
 |
| Andries... waardig optreden! |
Na deze
tussenbalans wisten Alex en David in ieder geval waar zij aan toe waren. Een
zenuwslopende fase brak nu aan.
De
ommekeer…
Het witte
bord 3 werd door Alex (Oleksii) Kapitonenko (nog geen rating, tpr 2113) bezet.
Tegenstander hier was Marc Schroeder (1980). De informatie over deze partij is overgenomen
van het verslag dat David mij toestuurde.
Beide
spelers maakten van de opening een mooi spektakel. Het was een scherpe opening
waarin zwart na dame afruil een pion voor kwam te staan. Desondanks was de
stelling in evenwicht. Alex (met de witte stukken) beschikte over het
loperpaar. Na de 26e zet had Alex een klein plusje. In het
eindspel hadden beide spelers een toren, een ongelijke loper en een aantal
pionnen. Op de 32e won
Alex zijn pion terug waardoor hij een vrije g-pion had. Sindsdien stond hij
beter. Vakkundig werd door Alex het eindspel behandeld. Dit leidde tot een
gepromoveerde dame op de 57e zet, hetgeen mat betekende. Een
fraai staaltje vakmanschap van Alex!
1-2
 |
| Alex... onberispelijk naar winst! |
Lest
best!!
De
tegenstander van David was Adri Helfrich. Volgens de webmaster komt Adri uit
een strategenfamilie. Zijn opa was een beroemd admiraal tijdens de tweede
wereldoorlog. Voorafgaand
aan de partij was David enkel bekend dat Adri in het dagelijks leven een passie
had om simultaanschaak te geven (zie hier). In een strategische opening kwam
David er eenvoudig zonder kleerscheuren uit. Na eerder twee stukken te
hebben afgeruild bood Adri op de tiende zet een dame ruil aan. David ging
hierop in omdat zijn tegenstander een pioneiland erbij kreeg, dit vanwege de
witte h- pion welke alleen kwam te staan. De witte pionnenstructuur
werd kort daarna nog verder aangetast doordat wit ook nog een a- pioneiland
erbij kreeg. De zorgbehoevende witte pionnenstructuur is waarschijnlijk de
reden waardoor de zwarte stelling als +1.00 werd beoordeeld door Rybka. De
witte a-pion werd in de partij vastgeketend. Doordat het zwarte paard de mogelijkheid
had om op het veld c4 te staan drukte dit op de witte a- pion. Hierdoor was de
witte toren op de a- lijn gekluisterd om zijn pion te dekken. Nadat er nog een
toren werd afgeruild hadden beide spelers één toren, één paard en een aantal
pionnen over. In dit stadium van de partij was David tevreden over de stand op
het bord hetgeen hem, op dit moment, niet veel energie had gekost. Adri bood
remise aan en David sloeg het af. Adri had leuke trucjes ingebouwd in de
stelling waardoor wit opeens aardige tegenkansen kreeg. De stelling barste open
waardoor beide spelers de partij als ingewikkeld beschouwden. David zag zijn
winst als sneeuw voor de zon uit zijn handen glippen. Voor de tweede maal bood
Adri remise maar David was van plan voor de winst te gaan. De remise
kansen werden door Adri niet verzilverd. In een lastig toreneindspel waarin
beide spelers in tijdnood verkeerden trok David aan het langste eind. Oef!
 |
| David... Lest best!! |
De winst van David zetten de eindstand 2-2 op het bord van de reguliere partijen. En dan krijgen we penalty schieten, een zeer zenuwslopende ontknoping van de toch al spannende match. Deze ontknoping verliep in chronologische volgorde: Andries 0-1, Alex 1-1, Daniël 2-1 en wederom als laatste… David 3-1!
Een
ongekende prestatie, zeker temeer daar FM John moest afhaken. De opluchting en
blijdschap was groot (ook bij mij aan het thuisfront)… De blik gaat nu vooruit,
en dan zien we dat de volgende tegenstander Dordrecht is geworden… (wie er
thuis speelt is mij nog niet bekend, daar beide teams als laatst ’n
thuiswedstrijd hadden). HZPS dus in de halve finale, en hopelijk tegen die tijd
weer op volle oorlogssterkte!
Verslag: Aad
Juijn
Fotografie:
Arnold van der Kammen
2e Ronde RSB Beker, Charlois Europoort – HZP Schiedam
Na het spannende avontuur tegen Messemaker 1847 in de 1e
ronde, dat na 2-2 en nog eens 2-2 na snelschaken, uiteindelijk in ons voordeel
werd beslist door het wegvallen van het resultaat aan bord 4, wachtte in ronde
2 ook al geen makkie, Charlois Europoort, die in klasse 1A na 4 speelronden de
volle 100% heeft weten te behalen. Ons bekerteam had bij uitzondering, deze
keer 4 spelers en 4 begeleiders afgevaardigd, ’n één op één situatie dus, zoals dat in de "zorg" wordt genoemd. De
spelers: aan 1 FM John van Baarle, aan 2 Daniël van Loenen, aan 3 Alex
(Oleksii) Kapitonenko en aan 4 teamcaptain David van der Mast. Het team
begeleiders bestond uit: Aad Juijn en 2 van zijn dochters (Elise en Michelle)
en Jan Zoorob…
 |
| Verslaggever Aad en dochter Michelle... |
Het is het prille
begin van het jaar 2014, en uiteraard wens ik de lezers van dit artikel een
gezond, creatief en zinvol jaar toe. Dit jaarlijks terugkerende ritueel van het
over en weer uitspreken (of andere handelingen) van de beste wensen en alles
wat daar eventueel nog aan goeds bij verzonnen kan worden, pakte voor mij
persoonlijk wel heel ingrijpend uit, hier in “de groene hel” (dysfemisme aangaande
het speellokaal van Charlois Europoort “de Passage”). U weet wellicht dat ik sinds
een aantal jaren de vaste verslaggever van het PK van de RSB ben. Dit maakt dat
je op vele RSB verenigingen fikse aantallen mensen tegenkomt met wie een meer
persoonlijke band is gaan ontstaan. Het afgelopen jaar werd het PK in “de
groene hel” gehouden, bovendien ken ik veel Charlois’ spelers vanuit het grijze
verleden...
Hoewel er deze
avond helemaal geen jeugd was te bekennen, is er bij Charlois toch een
jeugdleider, en dat is niemand minder dan John van de Laar. John zou later die
avond een sleutelrol in het bekerteam van Charlois vervullen, maar daarover
straks meer. Ten overstaan van de gehele afvaardiging van HZPS en nog enkele
Charloisers wenste ik traditioneel, en dus met uitgestoken hand, John het
allerbeste voor 2014 toe…een flinke (en naar mijn smaak, te langdurige) smakkerd
bovenop mijn volle mond werd mijn deel…Ja ja zo doen wij dat hier! Uiterlijk
onbewogen, maar van binnen volledig van de leg, besloot ik mij te herpakken,
door mijn gevoelens beneden even in alle rust te reorganiseren en voor de
ingang van de groene hel, in de frisse buitenlucht een sjekkie te gaan roken. Op
adem komen zeg maar. Inmiddels kreeg ik gezelschap van mijn 2 dochters en van
de “conciërge” van Charlois die al vele jaren luistert naar de naam Ruud Kok.
FM Michel de Wit kwam vanuit de verte aangelopen…Ik vertelde hem mijn zojuist
opgelopen geheel nieuwe ervaring met John van de Laar. Michel reageerde spontaan
“Da’s waar ook”… De allerbeste wensmmmm… de rest van de zin smoorde in de
innige zoen die hij mij bovenop mijn mond aan het geven was! Michel vervolgde
nog met…”was het goed zo, of had je het liever op zijn Frans gehad”? Nu is Frans
niet echt mijn ding, ik heb het tenminste nog nooit gespeeld…U kunt zich
misschien voorstellen dat ik de rest van de avond vrij terughoudend met
nieuwjaarswensen (in deze inrichting) ben geweest… bovendien ben ik geen enkele
keer meer op mijn gemak geweest tijdens de sanitaire bezoeken. De groene hel
heeft voor mij nu ’n extra dimensie erbij gekregen. Het is dus niet altijd
prettig om een bekende RSB’er te zijn, en zeker niet wanneer je dus ook nog op ’n
buitengewone wijze, een kennelijk onweerstaanbare fysieke aantrekkingskracht op
je seksegenoten hebt. Overigens zette het gebeuren ook nog kwaad bloed in ons
eigen kamp. Nogal ontdaan beet Jan Zoorob mij toe…”en waarom zij wel en ik niet”?
Het was toch al niet Jan zijn avond, op de een of andere onverklaarbare wijze
wilde het mobieltje van Jan maar geen contact met het internet maken, en dit
terwijl Jan juist een sneller (en dus waarschijnlijk duurder?) abonnement had
geregeld!
 |
| Jan...gemengde gevoelens |
 |
| Kop!! |
Geheel in
mijzelf teruggetrokken en verder ieder onnodig contact vermijdend, concentreerde
ik mij op het wedstrijdverslag, per slot van rekening de ENIGE reden van mijn
aanwezigheid (lezen jullie dat John en Michel!). Elise verzorgde (gelukkig op discrete wijze) de foto’s… De man die
alles lijkt te regelen bij Charlois, Ruud Kok verrichtte de loting en was
tevens wedstrijdleider. De door Ruud omhoog gepiekte munt liet vanaf de grond zijn
kopkant bewonderen, dit betekende dat FM John van Baarle wit zou krijgen aan
bord 1.
Watskeburt??
Aan bord 1 lootte FM John van Baarle (2202)
als gezegd wit. Tegenstander Tjerk Tinga (1933) heeft beduidend minder
ratingpuntjes op zijn conto. Fris en onbevangen (respectloos is misschien ’n
juistere uitdrukking) speelde Tjerk de Fajarowicz variant van het Budapester
gambiet (1.d4 Pf6 2.c4 e5 3.dxe5 Pe4…oorsprong 1928). Aanvankelijk had het er
alle schijn van dat John na het incasseren van de gambiet pion, gewoon een pion
voorstond. John rokeerde kort, en Tjerk zocht zijn heil aan de lange kant.
Zoals in dit type stelling gebruikelijk begonnen beide heren een koningsaanval.
Met accuraat spel wist Tjerk het maximale rendement (dat de stelling toeliet)
er uit te halen. Dat was remise door eeuwig schaak. John was na afloop
allerminst tevreden over dit resultaat, en mopperde dat hij het niet helemaal
goed had gespeeld (citaat: ik stond gewonnen na de opening). Toch mag ik het
niet nalaten, het resultaat, zeker gezien het ratingverschil, een knappe prestatie
van Tjerk te noemen. Een dag na dato kreeg ik van John nog ’n mailtje met wat
statistieke feiten: Ik houd tegenwoordig mijn partijen bij. Van de 19
wedstrijden die ik voor HZPS in de loop van de tijd heb gespeeld (RSB competitie
en enkele bekerwedstrijden) heb ik er 18 gewonnen en de 19e (die van gisteren) remise
gespeeld. Ik zou hieraan willen toevoegen: de volgende 18 dan maar weer winnen!
½-½
 |
| FM John...ontevreden |
 |
| Tjerk Tinga knappe remise tegen FM John... |
Franse toestanden…
Het 2e bord werd met zwart door
Daniël van Loenen (2006) op zijn Frans aangepakt. Albert Kamman (1892) koos
voor rustig vaarwater. Vanuit de opening ging wit voor gelijkspel. Het zo
kenmerkende witte pionnenduo met de voorpost e5, en de achtergebleven dekker op
d4 verscheen op het bord. Daniël had zich verzekerd van de drie beroemde Franse
eilandjes (A en B pion, D en E pion en G en H pion), bovendien waren alle
lichte stukken naast het bord terechtgekomen. Daniël stond een half uur in tijd
voor, en dat is altijd prettig. Het dilemma van de stelling was dat het
pionneneindspel zonder torens in zwart
zijn voordeel was, maar dat snapte Albert natuurlijk ook wel. Daniël probeerde
iets met zijn vrije D-pion, Albert reageerde met een gevaarlijke opstoot van de
F-pion. Persoonlijk vond ik de zwarte stelling verdachte kantjes hebben. Mogelijk
ingegeven door het ontstane tijdsgat ging Albert mee, in de door Daniël ingezette
zetherhaling…
1-1
 |
| Daniël "lekker" Frans spelen... |
Een
partij om te zoenen!
Teamcaptain
David van der Mast (1847) speelde met zwart tegen de al eerder in opspraak
geraakte John van de Laar (1841). Met John had David nog ’n appeltje te
schillen, en dat stond zo goed als helemaal los van de “openbare schennis van de goede zeden” (zie wetboek van strafrecht Art: 239),
waar John eerder op de avond, de argeloze en altijd aimabele schrijver dezes, aan
meende te moeten “onderwerpen”. David had namelijk in een vorig bekerduel met
John in volstrekt gewonnen stand een toren weg geblunderd, waardoor HZPS
uitgeschakeld werd! Er kwam een stokoud gambiet uit het Italiaans op het bord. John
offerde de pion op e4 in ruil voor het bekende ontwikkelingsvoordeel. Ook
stopte John nog een tijdelijk stukoffer in de zaak. De zwarte ontwikkeling liep
inderdaad ernstige vertraging op, en bovendien moest David het tijdelijk
voorgestane stuk weer afdragen. Het lichtpunt was natuurlijk de pion
voorsprong, en het inmiddels ontstane tijdverschil van een half uur in David zijn
voordeel. John begon wat weifelachtig te spelen en liet toe dat David zijn “moeilijke”
loper vrijuit kon spelen naar f5, nu waren de ontwikkelingsperikelen over. Met
nog enkele minuten op de klok probeerde John iets van een aanval op te zetten,
door de tijdsdruk liep een en ander volledig uit de hand, en verloor John een toren, en restte nu echt 'n hopeloze stelling…Zo werd David de zekersteller van tenminste ’n
gelijkspel, dus vluggeren hadden we nu sowieso!
1-2
 |
| David...enige winstpartij!! |
 |
| Albert Kamman (l), Ton Dulk (m) en niet te vergeten... John van de Laar! |
Ура!
Het 3e
bord werd met wit bezet door Alex Kapitonenko (nog geen rating, TPR 2045). Ton
Dulk (1887) heeft evenals Alex nog niet verloren dit seizoen (RSB). In een
Slavische partij waarbij het vroege witte a4 de opmars van b5 moest tegengaan
gespeeld werd, maakte Ton handig en dankbaar gebruik van het witte gat op b4.
Onder dekking van a5 verscheen daar afwisselend een loper en dan weer een
paard. Vrij vervelend voor Alex. Op de 11e zet geeft Ton aan met
zetherhaling tevreden te zijn, maar dat gaat Alex uit de weg. Het is en blijft
een positioneel geharrewar, waarbij beide spelers elkaar lijken te verleiden
tot verzwakkingen, het echte afdwingen van verzwakkingen lijkt niet erg
mogelijk. Gezien de teamstand hoeft Alex nu nog maar remise binnen te harken.
Ton staat ook nog in tijd achter, en heeft dan nog zo’n 6 minuten op de klok,
wanneer Alex remise voorstelt. Het is werkelijk ijzer met handen breken, en Ton
ziet geen andere mogelijkheid dan acceptatie…
1½-2½
 |
| Alex...bevrijdende halfje... |
Hiermee was
de teamoverwinning een feit en heeft David “zijn” team een grote dienst
bewezen, met de enige overwinning. Voor John van de Laar eindigde de avond
bepaald niet zo veelbelovend als deze begon. Voordat ik het verslag rond deze
wedstrijd beëindig geef ik hier toch nog even ’n linkje dat expliciet voor de
heren van de Laar en FM de Wit is bedoeld, de rest van de lezers wordt geacht
hieraan voorbij te gaan.
 |
| Voorzitter André Osinga (l) en FM Michel de Wit... |
 |
| ...?? |
Wie wordt de
volgende tegenstander?
Ronde 3
brengt ons de winnaar uit de wedstrijd tussen SO Rotterdam – Hendrik Ido
Ambacht (wo 22 jan.). Mijn prognose is SO Rotterdam…
Bedankt voor
het lezen en nog ’n plezierige voortzetting van de rest van de dag/avond/nacht.
Verslag/Ballonplakker:
Aad Juijn
Fotografie:
Elise Juijn
1e Ronde RSB Beker, HZP Schiedam – Messemaker 1847
 |
| Christaan Messemaker (klik hier) |
Maandag 28 oktober 2013 werd de eerste bekerwedstrijd
gespeeld; thuis tegen niets minder dan Messemaker 1847. Een vereniging die
zowel landelijk als regionaal aan de weg timmert.
Onze hoop in bange dagen was en is natuurlijk onze
oud-international John van Baarle (2202). Hij speelde aan bord 1, met wit, een soort Pirc met pionnen op c4, d4 en e4,
tegen Eduard van Dijk (2078). John stelde de rokade even uit en rukt op met de
pionnen op de damevleugel. Vervolgens rokeert John kort, waarna de tegenstander
de zwarte pionnen richting koningsstelling schuift. In een moeilijke stelling
dringt een wit paard binnen op a7, gedekt door de loper op f2. John komt een
pion voor door de zwarte pion op d6 te slaan. Hierna krijgt zwart wat
initiatief en dringt met een toren wits damevleugel binnen en creëert
verwikkelingen. Doch John is niet voor niets oud-international en jaagt zwart
in een verloren stelling door de vlag.
Dit was de partij die de stand op 2-2 bracht.
 |
| FM John...2 x winst! |
Het eerste verliespunt kwam al vroeg op bord 4 waar Aad Juijn
(1924) de zwarte stukken hanteerde. Tegenstander was Remco Hylkema (1990). Een
ieder weet dat Aad na d4 Hollands opent. Groot was dan ook mijn verbazing dat
dit ook inderdaad geschiedde. Ik begrijp nooit veel van de partijen van Aad,
overigens geldt dat voor de meeste partijen die ik vanaf de zijlijn bekijk.
Er ontstaat een voor beide lastige moeilijke stelling. Aad
is de meeste tijd kwijt en komt uiteindelijk in een stelling terecht zonder
vooruitzichten, en gaf op. 0-1 voor Messemaker.
Dit schreef Aad over zijn partij:
Dat ik de vorm nog steeds niet te pakken heb, bleek maandag
28 oktober overduidelijk in mijn partij tegen Remco Hylkema (1990).
Aanvankelijk zou ik niet spelen, maar omdat ons nieuwe lid Alex
“vakantieverplichtingen” had, besloot teamcaptain David een beroep op mij te
doen. Bord 4 werd de plaats van handeling. De opening werd een onconventionele
Hollander (2.Pc3), doordat ik de nodige bevrijdende zet e5 hardnekkig weigerde
toe te passen riep ik het onheil over mijzelf af. Na acht zetten stond ik al
verdacht. Mijn dame kon geen goed veld vinden en zwierf rusteloos over het
bord, en dat ging ruim ten koste van de ontwikkeling. Remco daarentegen kwam
tot een normale ontwikkeling en stelde zijn koning via de lange rokade
ruimschoots veilig. Toen ik tot overmaat van ramp mijn belangrijke centrumpion
op e4 moest inleveren, en mijn stukken nog steeds hopeloos geparkeerd stonden,
besloot ik op te geven. Misschien een beetje vroeg, maar het gaf mijn
teammaatjes wel duidelijkheid…zij moesten nu voor de winst gaan. Doordat het
team op 2-2 bleef steken, moest ik nog ’n keer aan de bak. Snelschaken is
helaas ook al niet mijn hobby. Aan de andere kant had ik iets goed te maken,
tegenover mijn collega’s. Nu was het raak, via een obscuur gambietje speelde ik
Remco van de tafel, in verloren positie ging deze door de vlag…
 |
| Aad...reguliere partij flop, vluggertje top! |
Aan bord 3 speelde David tegen Goliath; 1847 tegen bijna
2000 elo.
Er verscheen een Siciliaan op het bord waarbij wit de
paarden afruilde op c6. David verkreeg de c-lijn en zwart de b-lijn. Wits koning
blijft in het midden en zwart rokeerde kort. Wit heeft ruimtevoordeel, maar de
zwarte stelling oogde solide. In een ongeveer gelijke stand bood David remise
aan, wat door zwart werd geaccepteerd. Een mooi resultaat van David.
Wit had eerder een pion kunnen winnen, waarna het aan zwart
is om te bewijzen dat het remise is.
½ – 1 ½ .
Dit schreef David over zijn partij:
Voor de RSB - bekerwedstrijd mocht David (1847) het op nemen
tegen Arjan Hennink (1993). Het was een opening waar de dames op de 9e
vroegtijdig mochten douchen. David had
duidelijk ruimtevoordeel op het bord met een koning in het midden. Arjan
rokeerde kort in een wat gedrukt degelijke stelling. Na 24 zetten bood David
remise aan. Arjan nam dit aanbod aan. De
stelling was in balans en al met lijkt remise een terechte uitslag.
Het enige moment dat David de partij lichtelijk naar zich
toe kon trekken was op de 22e zet. Na een combinatie van enkele zetten diep
zou wit een pion winnen met een beoordeling van 0,75 voor wit. Direct na de partij had David gemengde gevoelens over de
partij. Enerzijds was het een goede partij waarin beide spelers goede zetten
hebben gespeeld. Anderzijds is David niet tot het bittere eind gegaan.
Tja.. Remise tegen een bijna 2000 is niet slecht maar als je
normaal alle zeilen bijzet om remise te mijden voelt het wat vreemd. Daarbij is
het maar de vraag of remise voldoende is want normaal op dat moment staat HZPS
wel 1-2 achter. De hoop was volledig op John gevestigd… John trok de kar en won
waardoor het 2-2 werd, hetgeen snelschaken betekende. In de snelschaakpartij
kwam David behoorlijk uit de opening en won een pion. David verprutste zijn
stelling, wellicht vanwege een tijdsdruk, waardoor HZPS ditmaal met 2-0
achterstond.
 |
| David versus Goliath (Arjan) |
Het tweede bord, met zwart, werd bezet door ons nieuwe lid Daniël
van Loenen (2006). Een oude bekende; was eerder lid geweest. Tegenstander was
Arjan van der Leij (1974). Er verscheen Frans met 3. Pc3 op het bord. Zwart
verkreeg al snel een goede stelling met als gevolg dat wit tijd moest
investeren. Vervolgens probeerde wit, mijns inziens correct, te simplificeren
met f3-f4 om zodoende zwarts actieve dame op h5 af te ruilen. Na afruil blijft
wit met een achtergebleven pion op d3 zitten. De volgende zetten draaien
allemaal om de bezetting van de velden d6 (voor wit) en d5 (voor zwart). Daniël
blijft iets beter staan, maar helaas onvoldoende voor winst en remise is een
feit. Eindstand
2-2.
 |
| Daniël...remise |
Er was overeengekomen om te vluggeren en ook dat eindigde in
2-2.
Chronologisch ging dat zo: Daniël verblunderde vrij snel een
stuk en moest de eer laten aan Arjan. David verloor zoals hij eerder beschreef.
Toen was het 0-2 dat het scorebord openbaarde, erg duidelijk dus wat Aad en
John moesten doen. Inderdaad wonnen zij, en was het wederom 2-2.
 |
| FM John beslissende factor aan bord 1! |
Het RSB reglement op de club werd geraadpleegd, het exemplaar
bleek gedateerd, men kwam er niet uit. Onder voorbehoud dan maar
loten, en dat verloren we helaas. Thuisgekomen werd door verschillende
mensen het actuele reglement er op nageslagen. Daar was in te
lezen, dat in zo'n geval niet eerst wordt geloot, maar dat de uitslag van
het laatste bord vervalt (uitslag van de eerste sessie). En dus was de nederlaag van Aad niet
ter zake doend!...Kortom de loting vervalt, en desgevraagd aan de competitieleider wat
nu te doen? De competitieleider was duidelijk...We handhaven uiteraard
de reglementen en dus gaat HZPS door! Triest voor Messemaker
1847...maar sport is hard!
 |
| Wedstrijdleider en verslaggever...Jan Zoorob |
De volgende tegenstander komt uit de ontmoeting tussen Moerkapelle en
Charlois Europoort, geen makkie dus (maar dat zijn wij ook niet)!
Verslag: Jan
Zoorob
Fotografie: Frans
Groeneweg
Persoonlijke noten
van: David van der Mast/Aad Juijn
Storyboard (ballonnist):
Aad Juijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten