Bekerteam 2015/2016

 Seizoen 2015/2016

RSB Bekerfinale:  Messemaker 1847 - HZP Schiedam  2½-1½

Messemaker 1847...

Voor de tweede maal in de schaakgeschiedenis stond het bekerteam van HZPS in de finale van de RSB bekercompetitie. In seizoen 2013/2014 werd in Krimpen aan den IJssel met 2½-1½ van de kampioen van de promotieklasse CSV verloren. Daar konden we destijds nog vrede mee hebben want het behalen van de finale alleen was al een spectaculaire zaak. Wanneer je echter twee jaar later wederom in de finale staat dan mag je de conclusie trekken dat die eerste keer geen ‘incident’ betrof. M.a.w. we hebben dus gewoon een geweldig sterk bekerteam. Deze editie moesten we wederom aantreden tegen de kersverse kampioen van de promotieklasse. Messemaker 1847 was dit seizoen met 14 uit 7 nogal flink asociaal bezig geweest in de promotieklasse. We konden dus wat verwachten…

Het gebruikelijke ‘laatste dag’ gedonder…

Teamleider en ondergetekende leefde lang in de veronderstelling dat ‘we’ compleet en dus op de gebruikelijke sterkte zouden aantreden. Zoals ik echter in mijn verslagen al zo vaak heb benadrukt, de laatste dag oftewel de speeldag schijnt toch de meest kritieke dag te zijn wat afzeggingen betreft. In de ochtend vond ik een mailtje in mijn postvak-in: Daniël werd geteisterd door verkoudheid en kon helaas niet van de partij zijn, hoezeer het Daniël ook speet. Tja… dan zelf maar weer invallen, helaas zonder gedegen voorbereiding. Wat wel waar is, met John, Alex, David en Aad hebben we wel de vier hoogst gerate spelers van de club te pakken, beter kunnen we dus zogezegd niet.

In de boot genomen?

Competitieleider van de RSB Arrian Rutten, de man die tevens de wedstrijd zou ‘fluiten’ had een wonderlijke locatie gearrangeerd. Ergens precies in het centrum van Rotterdam, achter de Blaak, ingeklemd tussen het 66 meter hoge gebouw van de RABO bank en het 106 meter hoge hoofdkantoor van de Fortis bank (Blaak office tower)  bevindt zich een ‘doodlopend’ haventje dat Leuvekolk is genaamd. In het haventje liggen twee scheepjes zijdelings aan elkaar verklonken, die scheepjes luisteren naar de fantasievolle naam, u raadt het niet…  “De Scheepjes”. De vaartuigen fungeerden eerder als eetcafé-partycentrum, maar zijn inmiddels een heuse schaakentourage geworden. Het gevaarte (hoewel het niet meer kan varen) is gekocht door een van de leden van Onésimus, en fungeert nu als het spelershome van Onésimus. Erg origineel, en voor mij een primeur want dit is mijn eerste officiële schaakwedstrijd op het water. Tot zover de plaats van handeling…

"De Scheepjes" midden in centrum Rotterdam...

"De Scheepjes"... 's avonds

Supporters…

Jan... deed de foto's

Ondanks dat Daniël van Loenen niet van de partij kon zijn, kwam vader Daan van Loenen ons mentaal steunen. Het was prettig dat Jan Zoorob ook kwam kijken anders had u nu geen foto’s bij het verslag gehad (in ieder geval niet van Jan)… Deze twee supporters waren overigens slechts de enige geïnteresseerden wat betreft het HZPS contingent. Daan had vooraf een goed gevoel wat betreft de afloop van het bekerduel. Ik weet natuurlijk niet of Daan oorspronkelijk uit Gouda komt, misschien had ik moeten vragen of het goede gevoel HZPS gerelateerd was. Arbiter Arrian Rutten hield zijn noodzakelijke inleiding en legde de regeltjes nog even uit. Arrian had kennelijk rekening gehouden met een voor hem rustig avondje, Arrian bracht namelijk het grootste deel van de avond door met zijn sudoku puzzelboekje. Het werd inderdaad een gemoedelijk en uitermate sportief treffen. Tja, en dan rest ons uiteindelijk nog de partijbespreking. Doordat ik zelf speelde heb ik natuurlijk een en ander gemist, we kijken wel hoever we komen… en o, ja John had de eerste keus met de loting en trok gewoontegetrouw wit!

Wedstrijdleider Arrian Rutten...

Eieren voor geld…

David van der Mast (1922) speelde met wit aan bord 3. Tegenstander was Frans Bottenberg (1968). David mailde het volgende: Eerverleden jaar verloren wij, HZPS, in de RSB- beker finale van CSV. In die finale werd ik van het bord gezet door Jan Peter Bogers. Het zwarte schaapsgevoel wou ik deze keer niet hebben. En daarom speelde ik donderdag behoorlijk met de handrem erop (of noem het tammetjes). Ik mocht het met de witte stukken opnemen tegen Frans Bottenberg (1968). In het Franse klassieke systeem speelde ik niet de scherpste/gebruikelijk voortzetting door op de zet 10. de lange rokade te spelen. In plaats daarvan stuurde ik aan op een korte rokade. Op zet 15 bood ik remise aan hetgeen, na kort overleg in het voor ons ‘’vijandige kamp’’, door Frans werd geaccepteerd.

½-½

David (rv) korte remise... 

Rotte eieren voor geld...

Diagram na 14... a4?!!

Teamleider en invalkracht Aad Juijn (1900) speelde met zwart aan bord 4. Hier was de tegenstander Arjan Hennink (1995). Vader van Arjan is Wim Hennink, en die was in een ver verleden jarenlang lid van HZP (voor de fusie). Wim had en heeft nog steeds het Marshall gambiet van het Scandinavisch op zijn repertoire staan… de opening die ik ook al sinds jaar en dag speel. Vlak voor de partij sprak ik nog even met Arjan, en verhaalde over de vele partijen die ik met zijn vader had gespeeld. Arjan was goed op de hoogte, en voegde daar aan toe dat zijn vader had gezegd dat die partijtjes bijna nooit langer dan 20 zetten duurden. Dat was inderdaad zo! Wim is net als ik een pure aanvalspeler. Dat zoonlief de familietraditie zou voortzetten kon ik nog niet bevroeden (17 zetten!). Het leek mij niet verstandig om de Marshall van het Scandinavisch uitgerekend tegen Arjan van stal te halen, deze variant zal wel tot vervelens toe in huize Hennink op het bord zijn verschenen. Evenals David voor de eieren gekozen (helaas bleken het rotte eieren te zijn). Ik koos voor de Hanham van de Philidor en bereikte gemakkelijk gelijk spel. Op de 14^e zet overzag ik echter ‘iets’ (zie diagram). Ik speelde 14… a4?!! en had natuurlijk gezien dat wit 15.Lxf7+ heeft, na 15… Kh8 16.Dc2 - Tf8 ontstaat een dynamische partij waarbij wit zijn kleine plusje behoudt. Ik kwam echter op het gestoorde idee om brutaalweg de kwaliteit te offeren met het achterlijke 15… Kf8?? Wit moet nu 16.De6 spelen anders is de loper op f7 verloren. Ik speelde a tempo 16… Pb6? Deze stelling had ik na mijn 14… a4 voor ogen gehad, na 17.Lxe8 - Dxe8 dreigt immers 18… Lc8! En de witte dame is in de problemen. Leuke variant nietwaar? Probleempje is echter dat schaken geen dammen is, en dus ben je niet verplicht te slaan, Arjan speelde i.p.v. 17.Lxe8?! 17.Lg6!! met ondekbaar mat! Uitstekend gezien natuurlijk van Arjan, wat mijzelf betreft: ik kon mij nog net inhouden om niet van boord in de plomp te springen…

1½-½

Aad tijdens zijn aha moment...

Stalen zenuwen…

Aan het zwarte bord 2 speelde Alex Kapitonenko (2023) tegen voorzitter Arjan van der Leij (2035). In een Franse opening behaalde Alex probleemloos gelijkspel. Zwart rokeerde lang en wit kort. De halfopen b- lijn werkte in het voordeel van Arjan, d.w.z. Alex moest nauwkeurig blijven verdedigen en had zelf nog geen direct uitzicht op een koningsaanval. Op de 24^e zet besloot Arjan met een kansrijk paardoffer op c4 de boel op scherp te zetten. Arjan kreeg twee zwarte centrumpionnen voor het paard, en Alex moest enorm blijven opletten. Een klein misstapje lag op de loer, Alex speelde het vervolg zeer nauwkeurig. Op zet 30 wilde Arjan teveel, en overspeelde met een pionoffer op e6 zijn hand. Alec moest wederom op zijn hoede blijven, maar deed dit met verve en nam de aanval over, hetgeen dameruil tot gevolg had. De rest was een kwestie van rustig uitspelen, en op de 59^e zet geloofde Arjan het wel… Prima gespeeld van Alex!

1½-1½

Alle spelers bij elkaar... Alex (ra) enige HZPS winst!

  

De beslissing...

Aan het witte eerste bord natuurlijk FM John van Baarle (2183) die Remco Hylkema (1966) tegenover zich wist. In een damegambiet had Remco gelijkspel weten te bereiken. De middenspelfase was een langdurige, waarbij van lieverlee de stukken het bord verlieten… zo ook de dames. Beide heren hadden een toren, drie lichte stukken en voor beide vijf pionnen (voor beide spelers een geïsoleerde b- pion). Remco stond actiever en de witte b- pion werd druk belegerd. Deze pion en later nog een witte pion gingen eraf. Het zag er slecht voor John en ons uit. De tijdnood begon mee te spelen, en John speelde deze fase aanvankelijk erg sterk. Er kwam een pionnetje terug, Remco beschikte nog over een paard, toren en vrije d- pion. John had loper en toren. Beide heren hadden ongeveer een minuut toen John een fikse kans op remise miste, John kon de lichte stukken afruilen waarna het toreneindspel remise had moeten zijn vanwege de gunstige stand van de witte koning. Helaas, helaas… John koos niet voor de lichte stukkenruil en kwam nu in grote problemen daar Remco met een zeer listig koningszetje mat dreigde… John ging in verloren stand door zijn vlag, en was niet te spreken over zijn gemiste kans…

2½-1½

FM John van Baarle in mineur...

Eigenlijk niets...

Wat kun je nog zeggen na zo’n verloren finale? Eigenlijk niets… wel bedank ik vanaf deze plaats het gastvrije Onésimus voor het beschikbaar stellen van hun basis, en bedank ik wedstrijdleider Arrian Rutten voor het in goede banen leiden van de wedstrijd. Uiteraard gaan onze welgemeende felicitaties uit naar de nieuwe RSB bekerkampioen Messemaker 1847…

Het verslag van Messemaker 1847 leest u hier… Het RSB verslag leest u hier…

Verslag: Aad Juijn

Fotografie: Jan Zoorob

  

 Halve finale bekercompetitie:  HZP Schiedam  –  Shah  Mata

FM John: griep...

In de halve finale van de bekercompetitie ontving HZP Schiedam thuis het team van Shah Mata. Teamleider Aad Juijn had het niet gemakkelijk: onze eerste bord speler John van Baarle moest afzeggen door griep en David van der Mast kon niet aanwezig zijn door droeve familieomstandigheden. Alex Kapitonenko schoof daarom door naar het eerste bord, Aad viel in aan het tweede bord, Daniël van Loenen speelde aan het derde bord en Theo van Zessen viel in aan het vierde bord.

Eerst werd geloot voor de kleur: Alex lootte aan het eerste bord zwart.

Tijdgenoten van Euwe...

Nadat Frans Groeneweg het wedstrijdformulier had ingevuld, kon hij voor het eerst langs de borden lopen en zag dat Aad zoals gebruikelijk een pion had geofferd, dit keer voor ruimtevoordeel in het centrum. Bij Daniël zag Frans tot zijn verbijstering dat de tegenstander drie stukken had ontwikkeld en Daniël geen enkel stuk. Frans vindt Euwe een groot schaakleermeester, anderen denken dat die ideeën nu wat achterhaald zijn. Als de gelegenheid er is mogen beide kampen tot wederzijds genoegen hier graag grappen over maken. Frans vroeg daarom belangstellend of Daniël wist dat Euwe aanraadde om de stukken zo snel mogelijk te ontwikkelen. Daniël vroeg of Frans nog boeken van na de tweede wereldoorlog had gelezen.

Om half elf was het nog steeds onduidelijk wat de afloop zou worden: het kon nog alle kanten op.

Aan bord vier had Theo van Zessen (februari ELO-rating 1810) wit tegen Theo van der Sluis (1844). De lopers en een stel paarden gingen van het bord. Theo van der Sluis komt binnen met zijn paard en heeft een paardvork op twee torens. Theo van Zessen antwoordt   met dameruil, waarna hij een paardvork heeft op koning en toren. Na een grote afruil hadden beiden een toren, Theo van Zessen had 5 pionnen en Theo van der Sluis had 7 pionnen en het stond 0 – 1.

Theo verliest van Theo...

... dan maar de spektakelprijs

Aad Juijn (1900) had wit aan bord twee tegen René de Lange (1963). Zoals al vermeld was, offerde Aad een pion en kreeg hij pionnen op e4 en d4. René had pionnen op d6 en e7. Om kwart over 10 wordt het centrum vastgezet en heeft Aad daar nog steeds meer ruimte.  Aad vermeldde dat hij daardoor zijn stukken sneller naar de andere kant van het bord kon verplaatsen, waardoor hij een koningsaanval kon inzetten en hij doet dit met al zijn stukken. Die aanval slaat door. Prachtig, prachtig!! Deze partij verdient volgens Frans de schoonheidsprijs van deze avond!! (1 – 1).

Noot  Aad Juijn: de schoonheidsprijs is wel iets teveel van het goede, daar kende de partij te veel missers voor. René was goed op weg op de damevleugel maar verzuimde door te drukken. Aad ontwikkelde iets dat op een aanval leek op de koningsvleugel, maar dat had bij het juiste tegenspel van zwart niet meer dan een storm in een glas water moeten worden. René raakte lichtelijk in paniek, en in plaats van koelbloedig op de damevleugel te blijven opereren ging hij uitsluitend nog verdedigen. Hierdoor werd paradoxaal genoeg de witte aanval nog dodelijker, uiteindelijk won wit de dame. Dus geen schoonheidsprijs, maar als je toch een prijs wilt toekennen, dan maar de spektakelprijs… 

Aad damewinst...

Daniël van Loenen had zwart aan bord drie tegen John Onderdelinden. Beiden hadden precies dezelfde rating: 1874. Er was al vermeld dat Daniël eerst geen stukken ontwikkelde, maar na een uur hadden beiden twee lichte stukken ontwikkeld en kort gerokeerd. Daniël dreigde mat te geven met dame en loper op veld g2 voor de koning, maar John had dit veld verdedigd met zijn dame. Daniël viel met een pion een paard aan en dit paard kon alleen maar spelen naar een veld waar dat paard zou verhinderen dat de dame van John veld g2 dekte (en John dan dus mat zou gaan). In plaats daarvan offerde John zijn andere paard bij de koning van Daniël. Daniël sloeg en toen offerde John zijn tweede paard met schaak. Als Daniël dit ook gepakt had, dan had John eeuwig schaak bereikt met zijn dame. Na lang nadenken hoefde Daniël dit tweede paard niet. Er volgt een grote afruil en er wordt een eindspel bereikt waarin beiden een toren en vijf pionnen hebben. Daniël verovert twee pionnen en John geeft op (2 – 1). Die paardentoestand was prachtig!!

Daniël prima overwinning...

Aan bord 1 speelde Alex Kapitonenko (2023) met zwart tegen Bram Stein (1986). Alex begon een flankoffensief met pionnen b5 en c5 en een toren er achter. Bram krijgt hierdoor een geïsoleerde b-pion.  Alex zet zijn dame en de twee torens op die b-lijn. Het lijkt er goed uit te zien voor Alex, maar er ontstaat een eindspel waarin de pionnen van Bram sterker zijn en daarmee was het 2 – 2.

Alex onderuit in het eindspel...

Bij bekerwedstrijden moet er een beslissing komen en dat betekende snelschaken met vijf minuten bedenktijd en natuurlijk met verwisselde kleuren. Alex verloor, maar Aad, Daniël en Theo wonnen en daarmee gaat HZP Schiedam naar de bekerfinale! Daarin speelt HZP Schiedam tegen Messemaker 1847. Competitieleider Arrian Rutten zal dan de wedstrijd leiden, de plaats van handeling (neutraal terrein) en datum worden nog bepaald… U leest het persbericht hier.

Verslag/Fotografie: Frans Groeneweg

Kwart Finales RSB Beker, s.v. Spijkenisse - s.v. HZP Schiedam - 2-2 (1-3 ns.)

Cijfertjes en andere nutteloze informatie…

Team 1 moeizame
weg naar boven... 

Wanneer je in acht neemt hoe ondermaats (in verhouding tot de gemiddelde rating) het eerste in de RSB competitie presteert, en de weg naar boven maar moeizaam kan vinden, is het des te opvallender dat juist het bekerteam de laatste jaren zeer goed presteert. Een voor de hand liggende verklaring is dan, dat de eerste vier borden van het eerste beduidend sterker zijn dan de onderste vier borden. Feitelijk is het zo dat FM John van Baarle (2183) en Alex Kapitonenko (2023) de gemiddelde rating disproportioneel naar boven toe beïnvloeden. Alex heeft andere zaken aan zijn hoofd en is dit jaar niet volledig bij de les, daardoor heeft Alex 82 ratingpunten in moeten leveren, hij komt dus van 2105 en dat getal is een juistere afspiegeling van zijn normale sterkte. In 2013 had Daniël van Loenen nog een 2000+ rating, maar door privé omstandigheden duikelde Daniël naar 1850, maar is sinds 2015 weer voorzichtig op de terugweg, naar boven wel te verstaan. David van der Mast is ons ‘jonkie’ en wordt steeds sterker, David is momenteel een gedegen 1900+ speler. Ondergetekende en teamleider Aad Juijn staat op rating nummer vier van de club, en bivakkeert steevast rond de 1900 punten. Gezien de ratingprestatie van Daniël in het verleden en zijn voorzichtige comeback verdient Daniël de voorkeur in het bekerteam. Aad is weggepromoveerd naar de ‘onschadelijke’ functies van teamleider en verslaggever. Wanneer dit kwartet op volle toeren draait, is het een uitermate gevaarlijk team. Zo werd in 2014 de finale verloren van het toen zeer sterke CSV (2054), en in 2015 strandde het team in de halve finales tegen het eveneens zeer sterke team van Rokado (2079). Rokado verloor de bekerfinale toen van , en daar zijn ze weer…  CSV dat in een jaartje tijd nog verder uit zijn krachten was gegroeid. Nu naar de voor een onderbond ‘asociale’ sterkte van maar liefst 2134(!) aan gemiddelde ratingpunten… Om enig besef van de sterkte te hebben vertalen we de sterkte naar HZPS begrippen: CSV bestond toen uit één John van Baarle 2.0, een ‘gewone’ John van Baarle en twee Alex Kapitonenko’s in een zogeheten wat ‘mindere’ vorm… Het goede nieuws is dat deze beide teams (CSV en Rokado) opgezouten zijn naar de KNSB. Wat nog wel opmerkelijk is, is het feit dat er inmiddels een ‘jonkie’ van CSV, tot ieders verrassing, alweer is doorgedrongen tot de halve finales! Het opmerkelijke feit daarin is dat dit kwartet boogt op een gemiddelde rating van ‘slechts’ 1786 (?!) punten…

Niets is wat het lijkt…

David: slapeloze nacht...

We staan nu in de enigszins aansprekende kwart finales, maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het genomen traject alles behalve soepeltjes verliep. In de twee voorgaande ronden wisten me met kunst en vliegwerk tot twee ‘schamele’ gelijke spelletjes te komen, wel met de aantekening dat de tweede hobbel zonder FM John van Baarle moest worden genomen. Wat dan weer een geruststelling moet zijn is het feit dat we in de strafschoppenserie met tweemaal 3-1 bleken te beschikken over de sterkere zenuwen. De wedstrijd tegen Spijkenisse kende ’s middags op de speeldag een klein ‘dilemma’ voor ondergetekende tevens teamleider Aad Juijn. Vaste kracht David van der Mast belde mij vrijdagmiddag op met het verzoek een vervanger voor hem te vinden. Door privé omstandigheden had David de nacht voor de wedstrijd haast niet geslapen, David stelde gelukkig nog wel voor het team te rijden naar Spijkenisse. Tja, ik moet eerlijk bekennen dat ik de combinatie teamleider, schrijver en speler niet al te ideaal vind. Dat heeft met mijn obsessieve, dwangmatige fixatie ten aanzien van verslagen schrijven te maken. Vertaald komt dat neer op het feit dat ik verslagen schrijven belangrijker vind dan spelen. Het sportieve dilemma waar ik voor stond is dat ik op rating nummer vier van de club ben. Vooruit dan maar, David beloofde de aantekeningen en foto’s te maken, en ondergetekende bleef weinig over dan in hemelsnaam maar mee te spelen…

Welk team is nu eigenlijk de favoriet?

Zware pijp?

Dat checken we meteen even uit op de RSB site. Spijkenisse komt uit op een gemiddelde van 2017, en wij staan ingeschaald op 2018. Helaas is dat oude informatie, want de RSB competitieleider gaat uit van de KNSB ratinglijst die per 1 augustus 2015 uit kwam. De actuele ratings (die zeggen iets over de huidige vorm van de spelers) zijn 1 februari 2016 gepubliceerd, en dan zien we plots een ander beeld opdoemen. Spijkenisse 2040 gemiddeld, terwijl wij niet verder komen dan een ‘schamele’ 1995 puntjes. Spijkenisse dus licht favoriet. Enkele weken terug speelde ons eerste team tegen Spijkenisse 3, een voor ons onaangename verrassing, en met name voor FM John van Baarle (2183), was het feit dat de ‘teamloze’ Desiree Hamelink (2183) was opgetrommeld om aan bord een FM John te bestrijden. Remise werd het resultaat. Ik meen dat het Bart de Glopper (teamleider bekerteam Spijkenisse) was die mij destijds na afloop van de wedstrijd reeds waarschuwde voor het komende onderlinge bekertreffen, en dat we nog een zware pijp zouden gaan roken, dit dan wel buiten uiteraard. Voor mijzelf niet zo’n probleem, mijn drie teammaatjes roken echter niet, voor hen zou e.e.a. vervelend kunnen uitpakken. Bart gaf toen al aan dat Desiree wederom van de partij zou zijn. Ik had dit ‘euvel’ uiteraard aan FM John ‘doorgekletst’, maar die reageerde vrij sceptisch… “’ze’ heeft die andere bekerwedstrijden ook niet meegespeeld”, was zijn commentaar. Zoals door Bart aangekondigd, Desiree was present! FM John kreeg deze avond nog twee tegenvallers te verwerken. Toen wij (David, FM John, Alex en ondergetekende) arriveerden bij “de Boekenberg” troffen wij daar Daniël en vader Daan van Loenen aan. Daniël vertelde enthousiast dat hij wit had! Wedstrijdleider Ricardo Klepke wilde de borden en stukken alvast in de juiste positie hebben. FM John was niet blij met deze ‘eigengereide actie’. FM John is gewend om als bord een speler die eer te hebben, bovendien doet zich het wonderlijke feit voor dat FM John negenennegentig van de honderd keer de witte pion feilloos weet te traceren. De andere tegenslag was naar ik veronderstel de latere uitslag van de partij tegen Desiree…

Let the games begin…       

Zoals gezegd maakte David de aantekeningen, en daar baseer ik mij dan ook op. Verder ga ik uit van de meest actuele ratings. We lopen de borden af in chronologische volgorde.

Evenwichtige evenwichtigheid…            

Aan bord vier had Daniël van Loenen (1874) er in hoogsteigen persoon voor gezorgd dat hij wit had. Tegenstander was Joey Brokaar (1952). Een ratingverschil van 78 punten derhalve. De partij wordt rustig opgezet, beide heren rokeren kort, en beveiligen de koning met een fianchetto. Een rustig gevecht waarbij van lieverlee de stukken naast het bord belanden. Wanneer ook de dames en het laatste stel lichte stukken van het toneel zijn verdwenen ontstaat een toren eindspel waarin Daniël vier pionnen heeft. Drie pionnen op de koningsvleugel en een vrije b- pion. Joey beschikt ook over vier pionnen. Drie op de koningsvleugel en een vrije d- pion. Volgens David besluiten de heren terecht tot een puntendeling…

½-½

Daniël terechte puntendeling...

Onevenwichtige evenwichtigheid…

Stelling na 37.Pe2?

Invalkracht en teamleider Aad Juijn (1900) kreeg aan het zwarte bord drie te maken met Wilmar Meijer (2027). Aad begon deze partij in de rol van de underdog, 127 ratingpunten verschil. Bovendien is Wilmar kennelijk in vorm gezien zijn gedeelde eerste plaats in het topscorerklassement van de promotieklasse. De opening kende een buitengewoon merkwaardig verloop, en de heren kwamen al gauw op onbekend gebied terecht. Aad kwam met voordeel uit de opening, maar liet dit beetje bij beetje verwateren. Na dameruil was dit voordeel verdwenen, en zat Aad met een lastige isolani op e6. Verdedigen is sowieso niet Aad zijn ding, maar toch ging dit een aardig tijdje goed. Op de 32^e zet kwam zwart met g5 tot een wazig pionoffer. Dit pionoffer veranderde het spelbeeld, Wilmar moest nu plots rekening gaan houden met rare tactische grappen. Inderdaad greep Wilmar enkele zetten later mis, waar hij met zijn aangevallen paard op f4 had moeten kiezen voor het moeilijk uit te rekenen vervolg van 37.Pe6+! (+-2.58). Nu meende Wilmar met 37.Pe2 (diagram) een loper of kwaliteit te winnen. Dat leek er ook sterk op, helaas had Aad nu met 37… Lf3! een venijnige ressource klaarliggen die tot een grote afruil leidde. Wit wint na deze zet niet twee lopers tegen de toren, omdat na 38.Pxg3 - Lxd1 39.Lxd1 - Tb1 volgt (volgens Stockfish had wit dit wel kunnen spelen vanwege de sterke h- pion, de stelling is dan ook 0.00). In de partij volgde 38.Td3 - Lxh4! 39.Lxh4 - Lxe2 40. Te3 - Tg8+ 41.Kf2 - Tg4 42.TxL - TxL 43.Kg3 - Td4 en op de 57^e zet tot remise besloten. Alle narigheid was meteen uit de stelling, en Aad bood remise aan. Wilmar moest van zijn teamleider doorspelen. Maar ja de stelling was en bleef potremise…

1-1   

Aad uiteindelijk potremise...

Onevenwichtige onevenwichtigheid…

Alex Kapitonenko (2023) speelde met wit aan bord twee. Tegenstander was Selman Ercan (2048). Selman staat gedeeld eerste in het topscorerklassement van de promotieklasse. Een verwaarloosbaar ratingverschil van slechts 25 puntjes doet vermoeden dat de spelers elkaar qua sterkte niet veel ontlopen. Nadat beide heren kort hadden gerokeerd en de koning verder beveiligden met een fianchetto sloeg de vlam al ras in de pan. Terwijl Alex een centrum opstoot via de e- lijn in de planning aan het opnemen was, had Selman op originele wijze een toren via e8, e4 naar b4 weten te dirigeren. Een vreemde manier om druk op b2 te zetten. Het lijkt er eerder op dat de toren gevangen komt te staan, maar Selman weet met een listige truc achter de hand de toren toch de pion op b2 te laten slaan. De witte dame kan de toren niet slaan vanwege een vervelend aftrekschaakje met dame verlies. Voor het leven van wit moest worden gevreesd, het zwaard van Damocles hing boven de HZPS’ers. Alex besluit hyperagressief te gaan spelen. Doordat Alex de zwartveldige lopers weet te ruilen worden de zwarte velden rond de zwarte koning een bron van zorg. David beschrijft het verloop op bijna lyrische wijze, termen als “moeilijk onder woorden te brengen”, “dit moest je gewoon zien”!!! David vervolgd nog met: Eigenlijk nog met veel materiaal op het bord had Alex het centrum onder controle en creëerde dreigingen die zwart de keus liet tussen stuk, torenwinst of mat… Geweldig!!!

1-2

Alex: Geweldig!!!

Evenwichtige onevenwichtigheid…

Aan het voor ons zwarte bord een stond de reeds aangekondigde ontmoeting tussen FM John van Baarle (2183) en Desiree Hamelink (2183) als hoofdprogramma op het affiche. De ratings zijn 100% in evenwicht. FM John doorstaat de opening prima. Toch weet Desiree met fraai spel wat verzwakkingen bij FM John in zijn pionnenstructuur aan te brengen. FM John wordt opgezadeld met twee losse pionnen en een groepje van drie. Desiree heeft twee groepen van drie en twee stuks. De dames en een torenpaar gaan eraf. Desiree beschikt over en toren en een paard plus de vijf pionnen. FM John heeft toren, loper en de vijf pionnen. Zwart heeft te laat in de gaten dat een van zijn pionnen verloren gaat, bovendien verdwijnen ook de torens van het toneel. Het is een lastige technische klus om een dergelijk eindspel nog even van FM John te winnen, maar Desiree speelt de stelling op leerzame wijze naar de winst!

2-2

FM John verliest van Desiree...

Pauze…

Kwartiertje pauze...

Wedstrijdleider Ricardo Klepke last een pauze in van een kwartiertje, dit geeft de spelers ruimte om naar de toilet, bar of zelfs even een zware pijp te gaan roken (buiten, dat wel). Wel goed gedaan van Ricardo, zo’n pauze hadden we nog niet eerder meegemaakt, terwijl we ons zelf toch wel als deskundig op dit gebied mogen noemen (voorgaande twee wedstrijden werden met snelschaak en 3-1 in ons voordeel beslist). Snelschaak is een soort van Russische roulette, met dat verschil dat je over het algemeen niet ineens dood in je stoel hangt. Het spektakel trok vele toeschouwers, een drukte van belang rondom de borden. Wedstrijdleider Ricardo Klepke wilde nog even de aandacht, en twee spelers die al waren begonnen werden weer teruggefloten. Klokken weer even op de juiste tijd zetten, en Ricardo legde even beknopt de belangrijkste regels voor, en herinnerde aan het niet onbelangrijke feit dat bij een gelijkspel Spijkenisse door zou zijn. Toen viel het startschot. Aan bord drie ontketende Aad een ongekende aanval op de zwarte koning, die dan ook achter elkaar mat liep 0-1. Daniël kwam aan bord vier stukken achter maar bleef doorgaan, Joey zette Daniël keurig mat binnen de tijd 1-1. FM John wist aan bord een zijn oude status van drievoudig Nederlands snelschaakkampioen in herinnering te brengen, en rekende nu wel af met Desiree 1-2. Alle tragiek voor de Spijkenissenaren werd op pijnlijke wijze aan bord twee geëtaleerd. Alex kwam tot onze verbijstering twee stukken achter, en de uitschakeling was aanstaand. Ongeloof en zware teleurstelling heerste bij de Spijkenissenaren toen Selman door zijn tijd ging, en Alex nog slechts twee seconden op de klok had staan! 1-3 voor de derde maal op rij. Mochten we de RSB beker winnen dan kunnen we onszelf in een adem door beschouwen als RSB snelschaakkampioen voor teams…

Piraterij?

Tja...

Tja, en dan na afloop, wat doe je in zo’n geval? Excuses aanbieden? Je nooit meer in Spijkenisse durven vertonen? Een beetje zeeroversgevoel hadden we toch wel, een brutaal soort van beroving had zojuist plaats gevonden. Aan de andere kant is het ook zo dat we ons zelf niet kwalijk moeten nemen dat we de aangeboden kansen ten volle benutten. Het moet gezegd worden: naast de begrijpelijke diepe teleurstelling vatten de Spijkenissenaren de zaak zeer sportief en volwassen op, en dat is een ongekend grote kwaliteit in zo’n klote situatie. Chapeau!

De twee halve finales om de RSB beker gaan nu tussen Messemaker 1847 - CSV en HZP Schiedam - Shah Mata…

Verslag: Aad Juijn

Aantekeningen/Fotografie: David van der Mast

  

2^e Ronde RSB Beker, s.v. Krimpen a/d IJssel - s.v. HZP Schiedam - 2-2 (1-3 ns.)

Scherpe actie Albert Heijn …

David: verrassing in petto...

Als teamleider heb je natuurlijk iedere wedstrijd opnieuw dezelfde zorgen. Krijg ik het team compleet? En zo ja, dan biedt zulks nog geen garanties, vanwege de beruchte laatste dag (notoire afmelddag). Op een goede tweede plaats van het zorgenlijstje vinden we het issue ‘vervoer’ terug. Het team compleet krijgen was het probleem niet, hoewel onze topspeler en dus eerste bord speler FM John van Baarle (2191) met serieuze gezondheidsklachten tobt, en zich helaas moest bedanken voor deze wedstrijd. In een dergelijk geval zou teamleider en schrijver dezes (Aad Juijn) natuurlijk prima zelf kunnen invallen, toch geef ik liever de voorkeur aan een non playing captain. Je bent dan een gemakkelijker referentiepunt voor de spelers, bijvoorbeeld in geval van remise aanbieden of accepteren. Onze voorzitter Theo van Zessen voelde er wel voor om een partijtje mee te blazen. Wat betreft het ‘laatste dag’ issue: deze latente dreiging werd dit keer bijna realiteit, maar bij wijze van uitzondering nu eens op de voorlaatste dag. Afgesproken was met David van der Mast dat hij naast speler deze keer ook chauffeur zou zijn. David belde mij op de zondag voor de wedstrijddag op met de mededeling dat er een ongelukje was gebeurd, en hij misschien niet zou kunnen schakelen in verband met zijn hand (of exacter gezegd met zijn hand in het verband)…

Wat wilde het geval?

Spaaractie AH...

Wanneer u de boodschappen haalt bij Nederlands grootste supermarktketen, oftewel Albert Heijn dan bent u vast bekend met de tot februari durende bestek spaaractie. Bij ieder tientje aan boodschappen ontvangt u één zegeltje om te plakken op de Vivo bestek spaarkaart. Bij inlevering van een vol boekje (50 zegeltjes) en een klein geld bedrag kunt u naar keuze bestek aanschaffen. David ging voor het vervaarlijke vleesmes (hoe toepasselijk). Zo’n vleesmes wordt aangeleverd in een kartonnen verpakking, het mes is vastgemaakt met zogenaamde ‘tiewraps’ (TY-Raps), en met het los peuteren van deze ‘sjorbandjes’, zoals deze plastic riempjes ook wel worden genoemd, werd de kwaliteit van het vleesmes meteen getest. Hij deed het! Met een flinke jaap in zijn hand kon David naar de eerste hulp van het Vlietland ziekenhuis. De verpleegkundige hechtte David zijn hand, en vertelde hem dat hij nummer vijf was die dag met dit euvel, jawel allen slachtoffers van de scherpe actie van onze grootgrutter! Het lijkt een sterk verhaal maar het is 100% waar… (en dan hebben we het alleen nog over het Vlietland ziekenhuis, wat natuurlijk ook nog kan is dat Schiedammers gewoonweg niet al te handig zijn). De ‘boodschap’ luidt in ieder geval: Mocht u ook nog aan het sparen zijn dan zou ik u toch willen adviseren om voor een onschuldiger variant, bijvoorbeeld de theelepeltjes te gaan. Wanneer het schakelen niet zou gaan, zou ex-lid Jan Zoorob rijden, zo was het plan. Jan Zoorob schaakt tegenwoordig weer bij Fianchetto, maar zijn hart ligt nog steeds bij HZP Schiedam. Op de wedstrijddag bleek dat David redelijk kon schakelen, alleen achteruit schakelen gaf wat problemen. Niettemin kwam Jan later die avond toch nog supporten, bravo! Hiermee waren de ongemakken van vóór de wedstrijd opgelost, nu de wedstrijd zelf nog…

En dan de tegenstanders…

"Dikke Bertha"??

De Krimpenaren waren slapend de eerste ronde doorgekomen, d.w.z. Krimpen aan den IJssel en bekerhouder C.S.V. waren de eerste ronde vrij geloot. Het toeval wil dat deze beide teams elkaar vorig seizoen in de halve finales (!) troffen. Wij werden vorig jaar in diezelfde halve finales uitgeschakeld door Rokado. Krimpen aan den IJssel een tegenstander dus, om vooral niet te onderschatten… De heren kwamen opdraven met een bordgemiddelde van 1870 ratingpunten. Ondanks het wegvallen van FM John van Baarle (2191) waren wij op rating toch licht favoriet met een gemiddelde van 1929 ratingpunten. Het lijkt zo te zijn dat juist in een bekerwedstrijd de spelers krachten in zichzelf kunnen aanspreken die in ‘gewone’ wedstrijden hoegenaamd onbereikbaar schijnen te zijn (hoe zulks precies zit weet ik ook niet). Krimpen aan den IJssel had voor deze bekerwedstrijd “Dikke Bertha” uit het vet gehaald, ook wel bekend onder de naam Gosse Romkes (2035). Met de vuurkracht van deze houwitser hadden wij eerder dit seizoen al ervaring opgedaan. In onze reguliere wedstrijd in de 2^e ronde tegen Krimpen aan den IJssel 3 wist Gosse ons kanon FM John van Baarle aan bord een op remise te houden (dit keer was Gosse aan bord twee gezet). Normaal gesproken hoort Gosse in Krimpen 1 (KNSB) thuis, maar het schijnt dat ‘ie het ‘n jaartje rustig aan wil doen. Verder viel op dat de playing captain van Krimpen Jan Sluiter (1908) had gekozen voor een,  naar mijn idee, licht tactisch concept. Michel van Cappellen (1759) was aan bord één geplaatst. In de reguliere competitie was Michel tot nu toe twee maal aan bord zeven te vinden, en eenmaal aan bord een. Michel heeft dus kennelijk een vrije rol in het team, en is klaarblijkelijk zowel in de spits als achterin inzetbaar. Captain Jan Sluiter (bord drie) schaakt zoals hij er uit ziet. Zeer degelijk en verdomd lastig om te duwen. Hans van Nieuwenhuizen (1900) was aan bord vier te vinden. De oud-voorzitter van Krimpen wist afgelopen seizoen de B-groep van het RSB persoonlijk kampioenschap op zijn naam te schrijven. Hans is qua ratingvastheid echter een soort van stuiterbal, dan is hij weer eens rond de 1850 te vinden en dan heeft hij plots weer iets van tegen de 2000! De wedstrijd stond onder de deskundige leiding van Krimpens sterkste speler FM Harold van Dijk (2294). FM Harold las zich vlak voor de wedstrijd nog even snel in wat betreft het RSB bekerreglement en riep daarna onze gelegenheid bord een speler Alex Kapitonenko (2105) bij zich, om de voor hem juiste kleur pion in een van Harolds handen te traceren. Alex koos feilloos de witte…

Wedstrijdleider FM Harold van Dijk...

Als een mes door de…        

Aan het eerste bord speelde Alex Kapitonenko (2105) met wit tegen Michel van Cappellen (1759). Beide heren rokeerden kort en beveiligden de koning met een fianchetto. Alex bezette het centrum, terwijl Michel met het opmerkelijke a5 en Pa6 meer preventief op de damevleugel bezig was. Wit bepaalde de gang van zaken, en Michel probeerde zo goed als mogelijk de zaken overal dicht te houden. Op het moment dat Alex leek klaar te staan voor de thematische opstoot e5 koos hij voor mij verrassend voor de ‘sluitzet’ f5. Alex vertelde mij na afloop dat hij veld f5 niet wilde weggeven aan het zwarte paard of loper, en dat zwart na f5 werkelijk niets anders meer kon dan afwachten. De h-lijn werd opengebroken en kwam in het bezit van wit (toren en dame). De zwarte koning vluchtte hals over kop naar de damevleugel, maar nu kwam een zwart paard op g7 in de problemen. In alle wanhoop offerde Michel het stuk op f5, en kreeg hier twee pionnen voor. Het bracht allemaal geen verlichting, de witte aanval duurde onverminderd voort… Michel gaf enkele zetten later op.

0-1  

Alex wint van Michel (l)...

“Dikke Bertha” geneutraliseerd…

Aan het tweede bord trad de ge’hand’icapte David van der Mast (1957) met zwart aan tegen Gosse Romkes (2035). Het spel concentreert zich aanvankelijk op de damevleugel. David wint tijdelijk de pion op c4 en dekt deze met het in deze opening gebruikelijke b5. De zwarte loper op b4 slaat het paard op c3 en zo komt Gosse in het bezit van het loperpaar. Met b3 en a4 wordt zwart gedwongen de dekking van pion c4 los te laten, en zo staan de heren materieel weer gelijk. Beide heren rokeren kort. Met f4 start Gosse een actie op de koningsvleugel, David reageert met c5 om pion d4 aan de tand te voelen. Een belangrijk aspect is dat zwart het veld e4 onder controle heeft. Op zet 18 biedt David remise aan in een volstrekt gelijke stelling. Gezien de onduidelijke toestanden op de andere borden moet Gosse doorspelen. Drie zetten later probeert David het nog eens (kuch), wederom weigert Gosse. David komt beter te staan, en even daarna zelfs gewonnen, maar de weg naar winst is heel smal. Bovendien begint de tijd of beter gezegd het gebrek daaraan mee te spelen. Wit nog drie minuten, zwart nog twee. In deze fase kruipt wit meermaals door het oog van de naald. In de zinderende tijdnood biedt David voor de derde maal remise aan, en nu accepteert Gosse… Thuis kwam David erachter dat hij toch nog gewonnen stond, maar goed met zo weinig tijd moet je toch ook je tegenstander nog even mat zetten. Prima gespeeld David!

½-1½  

David neutraliseert Gosse...

In het zicht van de haven…

Onze voorzitter Theo van Zessen (1811) speelde met zwart aan bord vier tegen oud-voorzitter van Krimpen Hans van Nieuwenhuizen (1900). In een wat ‘onrustige’ opening beginnen de schermutselingen in het centrum al nog voor de heren hun koningen in veiligheid hebben gebracht. Na zet 13 gebeurt dat alsnog. Theo heeft een pion op d4 weten te krijgen die zowel sterk als zwak kan worden. Hans speelt nogal kamikazeachtig op koningsaanval en heeft te laat in de gaten dat een loper op h4 ingesloten raakt. Er zit niets anders op dan deze te offeren, Hans krijgt daar twee pionnen voor terug. De zwarte koning staat afdoende beveiligd, maar het is allemaal oppassen geblazen. Na verloop van tijd blijven de zware stukken over, en het extra zwarte paard. Hans weet zijn e- en f- pion vrij te krijgen. Dit duo maakt dat Theo erg alert moet blijven, bijvoorbeeld wanneer de witte dame erin zou slagen op de 7^e rij binnen te dringen. Wanneer Theo er in slaagt de torens te ruilen, en bovendien zijn dame en paard goed te laten samenwerken, ziet het er op zijn zachtst gezegd somber uit voor wit. Dan gebeurt er iets onbegrijpelijks. Theo kan een dameruil forceren waardoor hij een gemakkelijke winststelling bereikt, in plaats daarvan meent Theo met zijn paard een pionnetje te kunnen mee snoepen met een daarna nog gemakkelijkere winst. Helaas kan de witte dame het paard zomaar gratis slaan! Tja, Theo spreekt zijn ongeloof uit en Hans kan niet anders dan dit geschenk te aanvaarden. Nu staat Theo in een dame-eindspel twee pionnen achter. Na dameruil laat Theo met een aardige pionnen doorbraak Hans nog even zweten, maar Theo mist vervolgens de juiste voortzetting, beide halen nog een dame maar Hans tikt het verder bekwaam uit. Theo was gedurende de gehele terugreis ontzet over zijn ‘paardoffer’…

1½-1½  

Theo tegen Hans: 'paardoffer'...

Over paardoffers gesproken…

Daniël van Loenen (1860) had de eer om met wit aan bord drie tegen playing captain Jan Sluiter (1908) te mogen aantreden. In een opening waarin de d- lijn al zeer vroeg werd geopend stonden de dames in een mum van een tijd naast het bord. Het was half negen, Daniël kwam even buurten bij ondergetekende en verontschuldigde zich een soort van door op te merken dat de remise tendensen wel erg hoog waren nu. Toch was Jan zijn ontwikkeling niet helemaal optimaal te noemen, en Daniël zette aan. De druk op de zwarte damevleugel pionnen (a- b- c-) was voelbaar, bovendien beschikte wit met de toren op d1 over de enige open lijn. Een wit paard schopte het tot veld d7, en de zwarte stukken moesten allen keepen. Daniël vond een ‘geniaal’ paardoffer op de zwarte pion b6. Jan kon hier niet goed op in gaan vanwege mat achter de paaltjes. Helaas was dit een zinsbegoocheling want na ‘mat’ met Td8 kon helaas voor wit nog net een zwarte loper terug naar veld f8! Daniël had twee pionnen voor het stuk (witte a- b- c- pionnen tegen zwarte a- pion). De a- pionnen werden geruild, en de verbonden witte b- en c- pionnen werden nog knap gevaarlijk ook. De torens werden geruild, maar de witte had inmiddels op de koningsvleugel wat pionnen weggekaapt. Al met al wist Jan of Daniël zo u wilt het nog remise te houden! Achteraf vertelde Daniël mij dat hij i.p.v. het ‘fraaie’ paardoffer de pion op a6 had kunnen winnen, maar dacht hij dat zijn offer nog ‘uiter’ was.

2-2

Daniël: "Ook hekel aan paarden?"

Strafschoppen…

Tja, dat euvel hadden we in de eerste ronde ook al, toen tegen stadsgenoot Fianchetto. In die wedstrijd wisten we er drie van de vier te scoren. Een prettig vooruitzicht was nu gelegen in het feit dat Theo had verloren, immers bij een 2-2 score nu, zou de reguliere partij aan bord vier afvallen en dat zou dan neerkomen op een 1-2 winst voor ons. Als eerste was nu Theo klaar, die met nog 12 seconden op de klok Hans wist mat te krijgen 0-1. Daniël was een dame achtergekomen, Jan ging echter door zijn vlag 0-2… Oef! Hiermee was de wedstrijd meteen beslist! Alex verschalkte Michel voor de tweede maal 0-3. David kon het deze keer niet bolwerken tegen Gosse, en bepaalde de eindstand op 1-3.

... onnodig spannend avondje

Een onnodig spannend avondje derhalve. Theo, Daniël en David hadden gezien hun stellingen moeten winnen en Alex won gewoon. 0-4 had dus zomaar gekund, maar zo rekenen we dus niet met schaken. De wedstrijd verliep in een uitermate goede sfeer, en de felicitaties waren welgemeend. Na het ondertekenen van het wedstrijdformulier kwam wedstrijdleider FM Harold tot de conclusie dat het gele en blauwe doorslagformulier helaas ontbraken… en wat nu? Het papieren scoresheet dat gedurende de avond in het speellokaal hing bracht uitkomst. Het vel papier van A-3 formaat (297mm x 420mm) met daarop de uitslagen werd voorzien van de drie benodigde handtekeningen (in koeienletters) en aan ondergetekende overhandigd. Waarvan acte…

Teamleider Aad met het oversized
wedstrijdformulier...

De volgende wedstrijd in de kwartfinale betreft de uitwedstrijd tegen het sterke Spijkenisse…

U kunt het persbericht van Krimpen - HZPS hier lezen...

Verslag/Fotografie: Aad Juijn   

1^e Ronde RSB Beker, s.v. HZP Schiedam - s.v. Fianchetto  2-2 (3-1 ns.)

“Ouwe koeien”…

Het is toch alsof de duivel ermee speelt. Het rare toeval wil dat ons bekerteam, evenals in het vorig seizoen, meteen in de 1^e ronde aan mag treden tegen niemand minder dan stadsgenoot Fianchetto. Net als in het vorig seizoen gebeurt dat bij ons thuis. Fianchetto komt uit in de promotieklasse, waar het vorig seizoen ternauwernood aan degradatie wist te ontkomen (1½ bordpunt). Ons euvel van vorig seizoen was juist het net niet promoveren naar diezelfde promotieklasse. Het onderlinge bekerduel van vorig seizoen kende een ongemeen spannend verloop. Daniël van Loenen was destijds verhinderd en Frans Groeneweg (toen 1782 rating) ‘mocht’ invallen. Frans had al eerder in de partij remise aangeboden tegen René Mersch (toen 1848 rating), René moest echter doorspelen gezien de 2-1 stand op de andere borden. René ging ernstig in de fout en gaf een stuk weg. Frans vond echter dat René toch een remise verdiende, de 2½-1½ betekende immers toch ook winst! En zo werd invaller Frans de man van de wedstrijd! Overigens was destijds de gemiddelde teamrating: 1998 voor HZPS en 1934 voor Fianchetto. Maar goed, we gooien de ouwe koeien weer terug in de sloot, en doen dat onder het alom geëerde credo “resultaten behaald in het verleden bieden geen garantie voor de toekomst”…

Schakend Schiedam 2.0 of Zwart Nazareth?

Annexatiewoede?

Over sloot en toekomst gesproken. Dit doet mij onmiddellijk terugdenken aan een gesprek dat ik jaren geleden eens voerde met toenmalig voorzitter van Groenoord Bart van der Sloot. Tegenwoordig is Bart nog steeds voorzitter, maar nu heet de club Chessclub Fianchetto. Ik was destijds in de hoedanigheid van teamleider van ons tweede op bezoek in het toenmalige en reuze gezellige speellokaal boerderij Landvreugd. Terwijl het tweede op weg was naar een flinke deceptie, onderhield ik mij met voorzitter Bart. Bart deed toen zijn grootse plannen uit de doeken, namelijk het aangaan van fusies met de Vlaardinger schaakverenigingen Unilever en Chess. Dat Bart geen dagdromer is moge inmiddels duidelijk zijn, de fusies hebben geresulteerd in de realisatie van Chessclub Fianchetto. Geheel in de geest van de huidige Europese Unie stak Bart destijds zijn expansiedrift of zo u wilt annexatiewoede niet onder stoelen of banken, zijn plannen kwamen in ieder geval neer op het realiseren van “ein groß Schachreich”. U snapt vanuit deze optiek dat onze kleine doch onafhankelijke schaakvereniging HZP Schiedam nog de enige te nemen hobbel is in het imperialistische plan van Bart. Bart vertrouwde mij destijds onomwonden toe dat HZP Schiedam nu op de nummer één plek van zijn annexatielijst stond. We zijn nu vele jaren verder en bij tijd en wijle zijn er bij ons in de wandelgangen geluiden te horen die niet zonder meer afwijzend zijn ten opzichte van Bart zijn idee. Stel, ik zeg met nadruk stel… Hoe zou dat grote schaakrijk dan moeten gaan heten? Ik suggereerde in het kopje Schakend Schiedam 2.0. Dat 2.0 is een bekende hedendaagse aanduiding t.a.v. sterk verbeterde software. Maar in het verband van “ein groß Schachreich” is deze naam misschien minder gewenst, met name wanneer de naam net als bijvoorbeeld bij SO Rotterdan (Spangen/Ommoord) afgekort wordt… SS 2.0 is niet echt een naam om mee voor de dag te komen. Je zou nog kunnen denken aan de oude maar beruchte naam waaronder Schiedam in zijn branders tijd bekend stond “Zwart Nazareth”, maar ja, dat doet wel enigszins dreigend en nogal “Gothic” aan. U ziet het is nog allemaal niet zo eenvoudig, en dan hebben we het nog niet eens over de speelavond gehad, maandag of donderdag? Wat wel zou zijn is dat het eerste team een razend sterk team zou zijn, dat met gemak het niveau van de promotieklasse zou ontstijgen. De Amerikaanse auteur Peter F. Drucker zei over toekomst:  “De beste manier om de toekomst te voorspellen is deze te creëren”…

Het nu…          

"fasten your seatbelts"

We hebben het verleden en de toekomst even ter sprake gebracht. Waar het allemaal echt om draait blijft toch altijd nog het heden. Competitieleider Arrian Rutten had tijdens de ALV van de RSB (9 september 2015) het voor de tweede maal in successie voor elkaar weten te krijgen om de twee Schiedamse schaakverenigingen meteen al in de 1^e ronde van het bekertoernooi tot elkaar te veroordelen. Onbestaanbaar! Het zou toch vele malen aansprekender zijn geweest wanneer beide clubs in de finale pas tegen elkaar hadden uitgekomen? Maar goed, we hebben het niet voor het uitzoeken. Wat we wel voor het uitzoeken hebben zijn de spelers. Teamleider en tevens ondergetekende kon tevreden zijn, alle vier de spelers waren beschikbaar. In geval van calamiteiten had ik onze voorzitter Theo van Zessen gesommeerd zich de gehele maandag in de nabijheid van zijn (vaste, jawel ze bestaan nog) telefoon te bevinden. Normaal gesproken val ikzelf in, maar Theo is onmiskenbaar de man in vorm de laatste tijd (hoewel hij maandag van Frans G. verloor). Gelukkig werd niemand onwel op het laatste moment, en traden wij aan in de sterkst denkbare opstelling. Met een gemiddelde rating van 2028 werd die van vorig jaar overtroffen. Onze spelers zijn op de KNSB ratinglijst van onze vereniging terug te vinden op de plaatsen 1, 2, 3, en 5. Fianchetto daarentegen kwam niet met hun sterkste mogelijkheid op de proppen. De gemiddelde rating bedroeg 1894, en de spelers bezetten op de KNSB lijst van Fianchetto de plaatsen 3, 5, 7 en 11. Gemiddeld 134 per bord sterker, dat moet volgens de logica een gelopen koers zijn. Als je al spreekt van ‘gelopen’ dan toch méér in de strekking van uit de hand ‘gelopen’, althans bijna. Een opmerkelijk feit is dat ‘onze’ topscorer van vorig seizoen David van der Mast bij ons op de 3^e plaats is terug te vinden wat betreft de KNSB ratinglijst, en bij Fianchetto staat David als 4^e genoteerd op de ratinglijst aldaar. David slaagde er vanavond in ieder geval in om een hoofdrol voor zich op te eisen, daarover straks meer. ‘Dissident’ Jan Zoorob kwam ook toeschouwen, Jan komt tegenwoordig uit in het team van Fianchetto 2. Vanavond was ik naast teamleider ook nog wedstrijdleider, er werd naast de bekerwedstrijd ook nog één vooruit te spelen partij afgewerkt. HZP Schiedam 2 - Shah Mata 3 (klasse 3C). Ons oud lid Dik van der Pluijm verscheen ten tonele en stelde zich aan mij voor als de teamleider van Shah Mata 3. Onder ons gezegd en gezwegen, mij lijkt het sterk, ik heb Dik wel voor de zekerheid het wedstrijdformulier (½-½) laten tekenen… Het komt me meer voor dat het om de gratis  consumptiebon te doen was die ik altijd placht te geven aan een teamleider van bezoekende signatuur. Enfin, op 2 november wordt de rest van de wedstrijd gespeeld, en mocht Dik erbij zijn en dus écht teamleider zijn dan heeft ‘ie zijn consumptiebon in ieder geval al gehad. Overigens is Dik wel de gehele avond gebleven om het spannende bekergebeuren te aanschouwen. Dan beginnen we nu aan de wedstrijd…  fasten your seatbelts!

Clubkampioen Jan op bezoek!

Oeps… (1)

Aan bord 2 (zwart) speelde Alex Kapitonenko (2099) tegen teamcaptain Martin van der Hidde (1913). Het ratingverschil van 186 punten stelde mij van te voren enigszins gerust. Hoe anders liep het. Martin bood in de opening een pion aan (b4) in een gambiet dat bij de grootmeesters nooit enige poot aan de grond heeft gekregen. Alex sloeg het kleinood vriendelijk af en speelde zijn c-pion naar c4. De positionele aanpak van dit systeem. Martin verkreeg een losse a en c-pion, Alex een losse pion op b7. Beide heren hadden kort gerokeerd. De zwarte stukken zwierven een beetje doelloos op de damevleugel rond, terwijl een zwart paard op g6 de gehele verdediging van de zwarte koning op zich nam. Martin had de batterij Dc2 en Ld3 gericht op h7. Het zwarte paard op g6 moest nog even worden verjaagd, en dus h4! In hogere zin was de partij nu uit. In het vervolg koos Martin niet de allersterkste voortzetting met gxh7+. Alex sloeg echter á tempo terug met de koning (Kh8 was hardnekkiger), en nu ging het inmiddels op f5 gearriveerde zwarte paard na g4! verloren. In een bekerwedstrijd geef je niet zo maar op, en dus probeerde Alex het nog een lange tijd, helaas tevergeefs. Een fraai resultaat voor Martin, maar wij wel met 0-1 achter!

Alex verliest van ontketende Martin...

Filantropie ?!

Aan bord 4 (zwart) moest Daniël van Loenen (1862) het opnemen tegen René Mersch (1825). Op rating dus behoorlijk gelijkwaardig, deze partij. De partij wordt rustig en overzichtelijk opgezet. De zwarte f en c-pion verdwijnen waardoor Daniël drie pionneneilandjes heeft. Na het zwarte e5 en ruil komt Daniël met een geïsoleerde pion op d5 te zitten. Vervolgens gaan alle paarden op stal, en een moeilijk spelletje ontstaat. Moeilijk of moeizaam? Er lijkt weinig muziek in de stelling en alle ingrediënten voor een remise lijken aanwezig. Daniël heeft wel een loper op veld h2 gericht staan, veel doet dat echter (nog) niet. Wanneer er een ongedekte witte loper op d4 verschijnt krijgt Daniël het buitenkansje Df4 in de schoot geworpen. Ja, en nu dreigt er ineens mat op h2, en stukwinst op d4. René excuseert zich nog met “verdorie, ik zit er heel de tijd op te letten”. De enige optie die wit nog resteert is g3, de loper op d4 ten spijt. Enkele zetjes later gelooft René het verder wel… en dus is de stand weer gelijk 1-1.

Daniël... belangrijk cadeautje

Baarlemania…

Aan bord 1 (wit) natuurlijk onze topper FM John van Baarle (2200). Tegenstander was Bart Voogt (1958). Bart kwam met het Konings-Indisch op de proppen. Geheel in de geest van de opening vliegen de zwarte f en g-pion richting de witte koning, terwijl John iets op de damevleugel moet ondernemen. Na het zwarte f4 gaat de witte loper naar f2. In de partijen van John willen er nog wel eens momentjes plaatsvinden die voor gewone stervelingen praktisch onduidbaar zijn. Deze aflevering duikt er plots een wit paard op veld a7, de zwarte toren staat nog op a8. Dit paard kan niet meer terug omdat pion a6 al is gespeeld. Het paard is gedekt door Lf2. Het heeft te maken met de aanval op veld c8. De loper die daar stond vertrekt naar d7. De witte dame staat op b3, en kan dus naar b6 in geval het paard nogmaals wordt aangevallen… Bart besluit om het ‘rare’ paard te ruilen door zijn eigen paard naar c8 te spelen. De witte stelling oogt nu goed, Bart heeft veel tijd geconsumeerd. Met het opspelen naar g4 offert Bart de pion. De g-lijn ligt nu half open. Het zwarte offensiefje noopt John wel even tot nauwkeurig verdedigen, maar dat kan je aan John wel toevertrouwen. Bart probeert nog een remiseaanbod, maar daar geeft John geen sjoege op. Na dameruil en dat gevolgd door een fijne eindspel techniek krijgt Bart geen enkele kans meer… Goede partij van John! 2-1

John... fraai staaltje eindspel techniek!

Oeps… (2)    

Aan bord 3 (wit) de man met het “dubbele paspoort” David van der Mast (1950). David speelt bij beide clubs, maar bij ons in RSB verband. David kent zijn tegenstanders en dat kan voordelig zijn. Tegenstander is evenals vorig jaar Jos Kruidenier (1879). Destijds verblunderde Jos een stuk, en was de partij zeer snel ten eind. In een opening waarin tegengesteld gerokeerd werd, was van meet af aan duidelijk dat deze partij op het scherp van de snede ging worden gespeeld. David ging onvervaard ten aanval met zijn koningsvleugel pionnen. Jos offerde zijn paard op die pionnen, en kreeg daar drie pionnen voor terug. Na dameruil hield David het actievere spel. De centrumpionnen van Jos kwamen mondjesmaat naar voren, het witte paard hield ze keurig in bedwang. Uiteindelijk ontstaat een eindspel waarin David T+P+4 pionnen heeft. Jos heeft T+7 pionnen. David heeft nog twee minuten op de klok en Jos nog vier. Volop drukte rond het bord, David wint een pion en komt technisch gewonnen staan. Niets doen is ook nog een optie, want Jos zal er niet doorkomen. Maar dan gebeurt iets waar geen normaal mens rekening heeft gehouden. David raakt de draad kwijt en laat zijn toren instaan! O, o, o, o… David rommelt nog wat aan, maar dat mag de Fianchetto pret niet meer drukken… 2-2 in het voordeel van Fianchetto!

David... "unforced error"

… voordeel van Fianchetto?

Jazeker, want wanneer bij het nu volgende snelschaak tafereel de boel wederom in 2-2 eindigt is Fianchetto door. Immers de uitslag van de reguliere partij aan bord 4 kan dan door de shredder. En dan is het plots 1-2 voor Fianchetto… Oké, de ontluistering groot bij de HZPS’ers. De onverwachte opsteker die Jos toegeworpen kreeg zorgde voor een “Yes stemming” in het Fianchetto kamp. De heren namen na een korte pauze wederom achter de borden plaats, en nu met verwisselde kleuren. In de hoedanigheid van wedstrijdleider sprak ik de heren nog even kort toe… Martin had nog één vraagje “wat gebeurt er na een onregelmatige zet?”, ik antwoordde “de koning mag niet geslagen worden, want dat is een onregelmatige zet. Je kunt in dat geval je tegenstander wijzen op het feit dat de koning aangevallen staat en vervolgens claim je de partij”. Martin weer “en bij een gewone onreglementaire zet?”. Antwoord “een tijdstraf kan ik niet geven, dus ook hier winst claimen. Let wel, die winst is pas te claimen als de zet voltooid is! D.w.z. wanneer de zet bekrachtigd is door het indrukken van de tijdhendel!”. Alles duidelijk… Let’s go!

4 seconden van uitschakeling verwijderd!     

Het gerammel op de klokken ging los, de spannendste 10 minuten die we de laatste jaren op de club hebben meegemaakt. De minuten tikten weg, de druk die bij de spelers lag was voelbaar…

Hoppetee, 1^e punt binnen. FM John die in het verleden driemaal snelschaakkampioen van Nederland werd is het nog steeds niet verleerd.

En nog een, Daniël scoort aan bord 4.

Deceptie! David aan bord 3 vergaloppeert zich wederom.

Alle ogen gericht op Alex en Martin… Alex staat beter tot gewonnen maar zit slecht in zijn tijd! Dan gebeurt er voor Fianchetto iets vreselijks. Martin heeft nog 20 seconden, Alex slechts 4! Martin ziet een ongedekte toren en grist deze met de dame eraf, waarop Alex droogjes opmerkt dat de zwarte koning staat aangevallen door de witte dame. Ontluisterd geeft Martin op… Wat scheelde het allemaal? Om precies te zijn 4 seconden. 4 seconden verwijderd van de uitschakeling! 3-1

De druiven zijn zuur wanneer je als Fianchetto zo dicht bij de overwinning hebt gezeten. Achteraf hoorde ik van enkele mensen… “Ja maar David had het in de reguliere partij voor het oprapen”… Zo gaan we natuurlijk niet rekenen. Alex maakte een vingerfout, hetgeen een stuk kostte. René deed een stuk in de aanbieding. Bij bekerschaak speelt psychologie en druk een grote rol. Een verliespartijtje zet meteen druk bij de overige drie spelers, enz. En het fenomeen snelschaken zie ik als een loterij… hoewel, wie wint er in vredesnaam een loterij driemaal in successie, dan zou John toch wel een absurd grote geluksvogel moeten zijn. Wij wensen onze collega’s uit Schiedam veel succes toe met het verdere verloop in de promotieklasse competitie, en alvast tot volgend seizoen in de 1^e ronde van het RSB bekertoernooi. Wij gaan in de 2^e ronde op bezoek bij 1^e klasser Krimpen aan den IJssel. Dit duel zal plaats vinden tussen 29 november 2015 en 22 januari 2016.

Het persbericht van HZP Schiedam leest u hier...

Het verslag van Fianchetto leest u hier…

Team en wedstrijdleider Aad Juijn...

Verslag: Aad Juijn

Fotografie: Frans Groeneweg