RSB seizoen 2014/2015, Team 2
Papendrecht/Alblasserdam
1 – HZP Schiedam 2 7½ - ½ (ronde 7)
 |
| ... verkiezingstijd |
Zaterdagochtend (14 maart),
het zal wel rond een uur of tien zijn geweest. Drie broodjes met katenspek
klaargemaakt, kopje koffie erbij… Het smakelijke zaakje voor mij uitgestald op
mijn bureaublad, computer aanzetten, en eens even op het gemak de digitale
dagbladen doornemen. De voorpagina van het AD herinnert mij aan het vervelende
feit dat het weer verkiezingstijd is. Waar normaal gesproken het nieuws hoort
te staan is nu een lange aaneenschakeling neergezet van gratis reclameblokken t.b.v.
de Haagse worstenindustrie o.l.v. directeur Rutte. Rutte & co. hebben hun
beste worsten uit de politieke diepvriezer tevoorschijn getoverd, en houden ons
deze gebruikelijke verkiezingsworsten voor, de één nog smakelijker dan de ander
(Rutte beloofde in de verkiezingscampagne van 2012 alle werkenden 1000 euro,
zei dat er niet gemorreld zou worden aan de hypotheekrenteaftrek en garandeerde
dat er geen extra geld naar Griekenland zou gaan). In aanloop naar welke
verkiezing dan ook, is het gebruikelijk om hoofdzaken tot bijzaken te maken, en
de bijzaken worden hoofdzaken. De overbekende politieke reclameblokken sla ik
dus over, en dan dus maar de bijartikelen lezen. Stom, stom, stom!… dat had ik
dus na mijn ontbijtje moeten doen. Een van die bijartikelen had de
veelbetekenende kop “Baard blijkt ideale broedplaats voor bacteriën”… hoewel
ikzelf niet in het bezit van zo’n infectiehaard ben, begon mijn in eerste
instantie smakelijke broodje, tijdens het lezen van dit artikel zijn
appetijtelijkheid te verliezen, om zelfs vervolgens verder onaangeroerd op mijn
bordje naast zijn twee lotgenoten te eindigen. Koffie drink ik het liefst zo
heet mogelijk, dus die was gelukkig al op (wanneer u een baard heeft, of van
plan bent er een aan te kweken, kan het nuttig zijn het artikel (hier)
te lezen, waarschuwing: niet geschikt voor uw partner).
“Om
des keizers baard”…
 |
| ... eet ze |
Bovenstaande
inleiding roept dus ambivalente gevoelens op, waar het de animo betreft om
bijvoorbeeld nog te willen spelen om zoiets als des keizers baard (wij waren
vrij van degradatie of kampioenzorgen). Voor onze tegenstanders van vanavond
lag de zaak een stuk hygiënischer, zij hoefden namelijk niet te spelen om des
keizers baard. Papendrecht/Alblasserdam kon dan weliswaar geen kampioen meer
worden, maar wel beste 2e van de klassen A,B of C, en deze plek
geeft ook recht op promotie… M.a.w. zij moesten flink uithalen wat betreft de
bordpunten kwestie. Het zou dus wel eens een avondje ‘kop van Jut zijn’ kunnen
worden…
Meest
gekke 2e ooit?…
 |
| ... droge cijfertjes |
Ondergetekende
is dit seizoen, in de hoedanigheid van vaste schrijver steevast getuige
geweest, van de schaakverrichtingen van het rebellenclubje van Andries, ook wel
HZPS 2 genoemd. Omdat ik zelf velen jaren teamleider van het tweede ben geweest
heb ik er iets mee. Het is wel ’n beetje een haat liefde verhouding, maar zo’n
basis schijnt de beste huwelijken op te leveren. Een paar rondjes mocht ik dit
seizoen de ‘papieren’ teamleider zijn, ‘papieren’ want Andries maakt de
opstelling en blijft wat mij betreft 100% aansprakelijk voor de geleverde
resultaten. Eerlijk is eerlijk, het is en blijft natuurlijk een onevenaarbare
prestatie om met deze jongens handhaving in de 2e klasse te
bewerkstelligen. Het ratinggemiddelde van het tweede was dit seizoen onthutsend
te noemen. Op gemiddelde kun je de verschillende klassen redelijkerwijs als
volgt indelen: Promotieklasse 1900-2000, 1e klasse 1800-1900, 2e
klasse 1700-1800, 3e klasse 1600-1700, 4e klasse
1450-1600, 4-Tallen < 1450. De rood genoteerde ratings zijn een ondergrens,
d.w.z. dat teams met een dergelijke rating (of uiteraard lager) op
uitzonderingen na, zo’n beetje het gehele seizoen met het degradatiespook
rekening moeten houden. Het spreekt voor zich dat de ratings die in het groen
staan genoteerd de bovengrens vormen, en dat die teams (of uiteraard hoger) om
de kampioen en promotieplekken spelen. Dit staatje klopt behoorlijk, en is een
globale leidraad voor uw team. Bij ons tweede valt bij het gemiddelde meteen op
dat wij helemaal niet in de 2e klasse thuishoren (duh…), immers
speelden wij tussen de 1560 en 1573 dit seizoen. Het is nog erger gesteld, we
zouden zelfs in de 3e klasse problemen kunnen verwachten! In klasse
2B, zijn geen teams ingedeeld met een gemiddelde onder de 1600 (het team met de
laagste rating 1610 is gedegradeerd, en in aanmerking voor de andere
degradatieplek komen nog twee teams van 1650, de rest zit boven de 1700 daar). In
klasse 2C zijn er wel twee teams met minder dan 1600, één is al gedegradeerd en
de ander maakt goede kans om er ook uit te vliegen. In onze ‘eigen’ klasse 2A
waren twee < 1600 teams ingedeeld, waarvan wij met het minst aantal punten
1560. Het merkwaardige feit doet zich voor dat we qua matchpunten op de 5e
plek zijn geëindigd (en dat telt gelukkig), zouden enkel bordpunten tellen dan
zouden we 7e zijn geëindigd, en inderdaad volgens bovenstaand
handvest er uit zijn gebonjourd! Met voorgaande informatie is nu beter te
begrijpen dat ons tweede team eigenlijk een soort van wonder heeft verricht… Dan
verlaten we nu de droge cijfertjes en sluiten het kasboek. We blikken even
vooruit op de wedstrijd tegen Papendrecht/Alblasserdam 1…
 |
| Vaste schrijver en "papieren" teamleider, Aad Juijn |
“Zoek
het maar uit”…
 |
| Tactische opstelling... |
Omdat er
voor ons dus niets meer op het spel stond, hoefde deze keer (gelukkig) niet
naar ‘tactische’ noodmiddelen te worden gegrepen. Het ‘prettige’ van zo’n
tactische opstelling is dat de redenatie die er aan vooraf gaat altijd klopt...
“Als hij nou aan bord 1 remise houdt, en
hun spelen dit en dat dan, blablabla… kunnen we misschien voor een verrassing
zorgen”. De laatste keer dat we op zo’n tactische drogredenatie inzetten dreunt
nog enigszins na (8-0 verlies bij Krimpen aan den IJssel 3). Teamleider Andries
Schukking kon vanavond geen beroep doen op het ‘enfant terrible’ Hans Schrumpf.
Coming man David van der Vloed stond uiteraard te popelen om Hans de
geschiedenis boeken in te schrijven. De opstelling werd een ‘normale’ d.w.z.
ongeveer op ratingsterkte van bord 1 tem 8 opgesteld. De opdracht welke de
spelers meekregen was iets in de strekking van “zoek het maar uit”, en dat is
ook wel eens leuk, wanneer eindelijk het teamresultaat eens ondergeschikt is
aan je eigen resultaat. Iedereen wist zich tijdig te melden in Denksportcentrum
Papendrecht en de wedstrijd kon in een gemoedelijke sfeer van start gaan…
“this is your captain speaking”
Captain Andries Schukking (1664) had zichzelf bord 2 (zwart) toebedacht. Vanaf ronde 3 is Papendrecht/Alblasserdam echter versterkt met Peter Kuijpers (2083), een speler die gezien zijn rating gemakkelijk zou moeten kunnen meedraaien in de 2e klasse KNSB. Andries moest dus even ‘n verschilletje van 419 ratingpuntjes overbruggen. De opening voltrekt zich geheel conform de ons bekende Andries stijl. Van meet af aan probeert Andries zonder enig ratingrespect Peter te overrompelen. De aangeboden pion wordt door wit vriendelijk geweigerd, Peter kiest voor ontwikkeling en druk tegen pion e5, het zwarte zorgenkind. Op zet 15 gaat de pion inderdaad verloren. Andries kan nu kort rokeren, en lijkt wat lucht te krijgen. Wanneer Andries even niet oplet is het meteen gedaan. Met enkele krachtzetten weet Peter handig gebruik te maken van de nog immer geparkeerde loper op c8. Peter slaagt erin zijn dame en toren op de onderste rij te krijgen (Dd8 en Te8), en nu gaat de zwarte toren op f8 verloren… Andries kan geen Txe8 doen want dan is DxT meteen mat… Verloren, maar in ieder geval met moed gespeeld!
1-0
 |
| Andries... moed!? |
Paardenmiddel (1)
Aan het witte bord 5 speelde Dick Vons (1534) tegen
Kees Brinkman (1799). Ook hier dus de nodige ratingpuntjes verschil (265). In
een rustige Grünfeld zetten de heren eerst hun stukken in de gewenste posities,
de koningen rokeren kort, en dan begint het manoeuvreren en laveren. Lange tijd
lijkt er niet veel aan het handje, en schat ik de remisekansen van Dick hoog
in. Een bekend feit in ons schakerwereldje is natuurlijk het feit, dat
ratingverschil zich meestal doet gelden richting eindspel. Wanneer Kees er in
slaagt om een gedekt paard in de witte stelling te posteren (c3) wordt het pas
echt vervelend voor Dick. Er dreigen allerlei vervelende geintjes. Kees slaat
plots genadeloos toe met Toren d1, en nu is de dreiging van een familieschaakje
(paard) niet meer te pareren, Dick geeft meteen op… Fraai en doortastend
gespeeld van Kees!
2-0
 |
| Dick... familieschaakje |
Onbekend
en dus onbemind…
Coming man
David van der Vloed heeft nog geen rating, maar dat zal per 1 mei veranderen
(mijn prognose: rond de 1550). David speelde vanavond aan bord 6 (zwart) tegen
Hans van de Beukel (1717). Hans bediende zich van het verraderlijke Morra
gambiet. David kende dit systeem nog niet, en dan ben je verschrikkelijk in het
nadeel. David pakte tem c3 en ging daarna lelijk in de fout. Hans sloeg
onmiddellijk toe en offerde een loper op f7. Resultaat: koning kan niet meer
rokeren, witte velden rondom de koning zwak, drie pionneneilandjes van ieder
twee stuks, en de zwarte torens doen een langdurig poosje niet mee. Een
vervelend avondje voor David… Hans slaagde er weliswaar in om de zwarte
stelling volledig in de tang te krijgen, maar verzuimde de fatale klap uit te
delen. Neemt niet weg dat de stelling gewonnen bleef staan voor Hans. David
wist het nog tot een zwaar stukken eindspel, minus twee pionnen te brengen,
maar toen Hans met twee torens de 7e rij kwam binnenzeilen was er
geen keepen meer aan. Ik moet David toch een compliment maken: na zo snel tegen
een ruïne aan te hikken, en tegen zo’n sterke tegenstander, is het prijzenswaardig
dat je zolang stand hield!
3-0
 |
| David... lang stand gehouden |
Toppertje…
Aan het
witte bord 7 komen we aan bij topscorer F.G. Maas (1477)… 4½ uit 6 (3xwinst, 3x
remise) is niet kinderachtig, en zeker niet wanneer je bedenkt dat het gehele
team dit seizoen ‘slechts’ 19 bordpunten wist te vergaren uit het totaal van 56
beschikbare bordpunten. M.a.w. onze topscorer heeft dus een aandeel van bijna
25% wat betreft ons bordpunten totaal! De tegenstander van vanavond was Jo
Pattinama (1637). Als gebruikelijk werd de opening rustig opgezet, één van de
handelsmerken van F.G. Lange tijd wordt er niets geslagen, en speelt de strijd
zich af in het centrum. Na een flinke ruil blijven de zware stukken en voor
ieder een loper (ongelijke kleur) en een flink aantal pionnen over. F.G. heeft
een drukke periode achter de rug, en vraagt ondergetekende de vredespijp te
mogen aanbieden, kennelijk rookt Jo niet, want hij ‘kijkt’ nog even verder.
Enkele zetten later ziet Jo toch ook maar van verder spelen af… en wordt het
vredesvoorstel alsnog ondertekend… F.G. de eer gered, en dat bovendien met 160
ratingpunten minder!
3½-½
 |
| Topscorer F.G. Maas... 4,5 uit 6! |
Paardenmiddel
(2)
Jan Brand
(1578) kwam aan bord 3 (wit) ook de nodige ratingpuntjes tekort. Bert Terlouw
(1898) was duidelijk de favoriet met een surplus van 321 punten. In een opening
die veel weg had van een Tarrasch uit het damegambiet, verkreeg Bert wat meer
ruimte. Het Tarrasch blokje (d4, c4 en c5, d5) werd afgeruild, evenals de
torens. Jan biedt remise aan maar Bert ‘kijkt’ nog even verder. Beetje bij
beetje komt Jan slechter te staan, ook in tijd. Jan heeft nog 7 minuten, Bert
35 minuten. De druk wordt groter, en begint gevaarlijke vormen aan te nemen.
Met ’n ‘aardig’ familieschaakje maakt het zwarte paard een eind aan het
schaakleven van de witte dame! Jan hield lang stand, maar ook hier was het
ratingverschil te groot!
4½-½
 |
| Jan... familieschaakje |
Vorkje…
Gerard
Turkenburg (1553) speelde aan het zwarte bord 4. Het wordt eenzijdig, maar ook Cees
van Meerkerk (1797) mocht op basis van het ratingverschil zich de favoriet
noemen (verschil 244). Gerard deed het rustig aan, en bleef aanvankelijk een
beetje achterin hangen. Nadat de zwarte voorpost op d5 was afgeruild, kwam
Gerard lange tijd niet meer over de 6e rij heen, bovendien had zwart
een moeizame loper op c8. Cees beschikte over het centrum, en had daardoor behoorlijk
veel ruimte. Plots sloeg de vlam in de pan, en braken er flinke ongeregeldheden
uit, helaas greep Gerard mis en liet pardoes een vorkje toe, dat een loper
kostte. Bovendien had Cees een gevaarlijke vrijpion op de 7e rij.
Ondanks Cees’ grote tijdnood, maakte hij het keurig af door de pion tot dame te
laten promoveren…
5½-½
 |
| Gerard... vorkje |
Paardenmiddel
(3)
Wit aan bord
1, Frans Groeneweg (1801). Het ratingverschil met tegenstander Meinte Smink
(1895) is met een negatief saldo van ‘slechts’ 94 punten, de partij met het
minste aantal onderlinge ratingpunten verschil. Meinte ontplooit met b5 en c5
meteen activiteit op de damevleugel, en slaagt erin een voorpost op e4 te
creëren. Frans komt niet los, en heeft gaten op f3 en d3. De witte stukken
staan elkaar flink in de weg achter de eigen linie. De tijd spreekt ook een
woordje mee: Frans 6 minuten, Meinte 27 minuten. Frans lijkt wat los te komen
nadat hij een witte pion in de aanbieding heeft gedaan. Toch weet Meinte de
zaak goed onder controle te houden, het is een beetje hilarisch dat Meinte
enkele zetten een paard familieschaakje
mist, waarbij Frans zijn dame zou verliezen. Plots ziet Meinte die mogelijkheid
wel… Frans heeft dapper lang stand gehouden, maar kon het tij niet keren.
6½-½
 |
| Frans... familieschaakje |
“Laatste
oordeel”…
Marco Zwanenburg
(1403) had de eer om het seizoen voor team 2 te mogen afsluiten, en dat
gebeurde aan het zwarte bord 8. Deze laatste en dus inmiddels 56e
partij van dit seizoen kreeg Marco te maken met Koert Timmerman (1586). Hat
wordt misschien wat eenzijdig, maar ook hier weer een aanmerkelijk
ratingverschil, deze keer 183 punten. Een rustige opzet, en na 13 zetten heeft
Marco ongeveer gelijkspel bereikt. Wanneer Marco met 18. f5 gaat avonturieren
wordt na ruil de zwarte pion op e5 een zwakke iso, die gemakkelijk vele malen
kan worden belegerd. Marco besluit het kleinood dan maar op e4 te offeren.
Koert hapt wijselijk niet meteen toe, maar op een geschikter moment. In de fase
die volgt wordt veel geruild. Koert beschikt over het loperpaar en 4 pionnen,
Marco heeft dan paard en loper en 3 pionnen. Op zich behoorlijke remisekansen.
Wanneer Marco een inschattingsfout maakt gaat er nog een zwarte pion verloren.
De weg naar witte winst is nog lastig, maar wordt wel gevonden door Koert…
7½-½
 |
| Marco... avonturieren |
Met het
beëindigen van deze 56e partij zit seizoen 2014/2015 erop voor de
heren van het 2e. We kunnen al met al spreken van een buitengewoon
geslaagd seizoen, immers 3 van de 7 wedstrijden winnen met ons ratinggemiddelde
is bepaald niet niks. Ik moet dit team naast feliciteren toch ook
complimenteren… Teamcaptain Andries heeft met ‘minimale’ middelen (sorry
jongens), maximaal rendement uit de ploeg tevoorschijn weten te halen. Mijn rol
van geschiedschrijver vond ik ook leerzaam. In het begin van dit seizoen ervoer
ik mijzelf meer als een ramptoerist, maar geleidelijk aan ben ik toch ook
overtuigd geraakt van de kwaliteiten binnen dit team. Namelijk, geen stap
teveel zetten tegen de sterkere teams (integendeel), maar wel ongekend pieken
tegen de collega degradatie genomineerden… Laten we hopen op enige aanwas aan
versterking de komende maanden, om vervolgens volgend seizoen met een team te
kunnen aantreden, dat een gevaar voor iedere tegenstander zal inhouden.
Verslag/Gedachtebeheer:
Aad Juijn
Fotografie:
Frans Groeneweg
HZP Schiedam
2 – Maassluis 1 4½ - 3½
(ronde 6)
 |
| 'gedroomde' horrorscenario |
Je zult maar
verslaggever of teamleider van het tweede zijn! Een nog verschrikkelijker
scenario is ook nog mogelijk, namelijk jezelf in beide weinig benijdenswaardige
functies te bevinden. Dit ‘gedroomde’ (nachtmerrie) horrorscenario was mijn
deel, afgelopen maandagavond (16 februari). Tja, en misschien is nog het meest idiote
hiervan, dat het ook nog eens een ‘eigen schuld dikke bult’ verhaal betreft…
Zo
erg?
 |
| psychische ongemakken |
Nou dat ook
weer niet hoor, de teamwinst compenseert ruimschoots de opgelopen psychische
ongemakken. Maar laten we eerst eens bij het begin beginnen. We hebben 4
matchpunten weten te verzamelen uit de voorgaande 5 wedstrijden. Hiermee staan
we stevig op de 6e plek (veilige zone). Onder ons bevinden zich 2
clubs met 0 punten (Hendrik Ido Ambacht en Ashtapada). Met nog 2 ronden te gaan
kan theoretisch gezien één van beide clubs langszij komen (immers zij spelen
nog tegen elkaar). HIA is de grootste kanshebber op zo’n mogelijkheid, die
hebben immers een rating gemiddelde van bijna 1700 punten! Raar hoor, dat juist
dit team 0 punten heeft. Qua rating zou dit team eigenlijk op een stevige
plaats in de subtop horen te staan. Praktisch gezien is dit een ander verhaal,
winnen van Ashtapada zal HIA nog wel lukken (is inmiddels ook gebeurd met 6-2),
maar in de laatste ronde ook nog even winnen van medekoploper
Krimpen aan den IJssel 3 is een tamelijk ander verhaal, hoewel helemaal gerust
kun je daar toch niet op zijn. En mocht HIA die laatste ronde dan toch weten te
winnen, dan zijn wij (zwaar) de pineut, in de bordpunten zitten we bepaald niet
overdadig. Dit alles in het achterhoofd hebbende, waren captain Andries
Schukking en ondergetekende (Aad Juijn) in de voorbespreking tot het verbluffende
inzicht gekomen dat een gelijkspelletje tegen Maassluis 1 toch wel voor heel
veel gemoedsrust zou zorgen, bovendien weten HIA en Ashtapada meteen waar zij
aan toe zijn, en wordt de executie niet op wrede wijze uitgesteld. Andries benoemde
mij tot interim teamleider, met de opdracht iedereen te laten vechten, geen
onbenullige remises… kortom minstens 4-4! Het verslag schrijven, is min of meer
gratis bij deze functie inbegrepen. Dat verslag schrijven ging deze keer
lastiger dan ‘normaal’. Slechts 2 partijen waren goed te volgen (Dick Vons en
Jan Brand), bij de 6 overige borden had ik mijn kont nog niet gekeerd of er
gebeurde weer iets ‘bizars’. Met bizar druk ik mij dan enigszins genuanceerd
uit. Aan sommige borden gebeurden er ‘dingen’, waarvan ik vermoed dat bij het
aanschouwen van zulke zetten, onze schaakgodin Caïssa spontaan het schaakbord
in de open haard zou flikkeren, om vervolgens te solliciteren naar de functie
van beschermvrouwe in het dammerwereldje. Bij sommige borden leek er sprake van
hekserij, voodoo, zwarte magie of iets in die sfeer… We hadden de wedstrijd net
zo goed met 3½-4½ kunnen verliezen. Die doelstelling van 4-4 is dan niet gelukt
(sorry Andries), er is echter wel gevochten! Weliswaar 5 remises, maar door
strijd verkregen…
 |
| Interim teamleider/verslaggever Aad Juijn |
Feeststemming?!
 |
| De "buurtjes"... |
Verrassend
was het feit dat bij een 4-3 voorsprong captain Andries, na een jojo partij,
zelf de eindverantwoordelijke was voor het niet uitkomen van het ten doel
gestelde gelijke spel. Het halfje dat Andries op zijn notatiebiljet kon noteren
betekende meteen een klinkende teamoverwinning. De feestvreugde was groot, maar
werd met het niet aflatend ge-ssst door de dames vanachter de bar steeds
opnieuw de kop ingedrukt! Immers in de directe omgeving van ons speellokaal
trachtten de meeste bewoners van senioren wooncomplex “de Pionier” hun
nachtrust te genieten. Een ingetogen feestje dus. We zullen pas na de 7e
en laatste ronde weten hoe echt belangrijk deze overwinning was. Volgend
seizoen dus minimaal weer ’n jaartje 2e klasse, en eerlijk gezegd
verwacht ik dat dit team zich tegen die tijd versterkt weet. Piet Hofstee is
weer terug van weggeweest, David van der Vloed ontwikkelt zich in de goede
richting. En je weet natuurlijk niet of zich nog nieuwe leden aanmelden. Al met
al positieve ontwikkelingen rondom het rebellenteam van Andries. Andries had
begin van het seizoen al laten weten bij degradatie het teamleiderschap ter
beschikking te stellen, want ploeteren in de 3e klasse is beneden ‘s
mans stand. Vorig seizoen wist Andries dit team uit de 3e klasse te
tillen, en dit seizoen met een op 4 plaatsen verzwakt team ruime handhaving te
bewerkstelligen! We zullen zien of het bestuur en dan met name de
penningmeester bereid is om (flink) in de buidel te tasten, teneinde deze door
velen begeerde succescoach voor de club te behouden, ik heb er in ieder geval
goede hoop in. Mocht het behoud van Andries lukken dan lijkt me voor volgend
seizoen de doelstelling zonneklaar, promotie naar de 1e klasse! Dan
zijn we nu zo’n beetje aangekomen op de verrichtingen van het ‘voetvolk’… En
dat bedoel ik natuurlijk niet oneerbiedig, uiteindelijk zijn zij de mensen die
het onder al die verwachtingen toch maar even moeten fiksen. We gaan de borden
in chronologische volgorde na, en de gebruikte ratings zijn die van laatst
gepubliceerde ratinglijst van de KNSB (1 februari). Het team kende geen
invallers en de wedstrijdleider is David van der Mast…
Tate-shihō-gatame (houdgreep)...
 |
| Frans... (onder) |
Aan bord 1 en dus zwart, kopman Frans
Groeneweg (1801). Tegenstander Marcel Bergen (1888) speelde een gambietje, en
Frans raakte al snel het spoor bijster. Marcel rook zijn kans, en ging meteen
bovenop Frans zitten. Frans moest zijn pluspion inleveren, en wat erger was:
Marcel verkreeg een verschrikkelijk vervelende inktvis op e6, deze werd gedekt
door pion d5 en omdat de zwarte c-pion al naast het bord stond was de witte
pion op d5 onaantastbaar. Ik heb het zelden meegemaakt dat Frans zo snel kloten
stond. Frans kreeg het voor elkaar om een paard op d8 te krijgen, maar besloot
de inktvis van Marcel niet te ruilen. Frans meende dat de witte pion die dan op
e6 zou verschijnen te vervelend was (ik denk dat dit toch de enige kans op
tenminste ‘iets’ had gegeven). Nu werd het door overbelasting van kwaad tot
erger, en moest Frans een paard inleveren. In volkomen hopeloze stelling gooide
Frans de handdoek… een partij om snel te vergeten!
0-1
 |
| Frans... vervelend partijtje |
Hoe het dus óók kan... (1)
Aan het zwarte 5 bord kwam Dick Vons (1534)
uw verslaggever tegemoet door de partij lekker overzichtelijk te houden.
Tegenstander was Michael Kroes (1689), en dat is zo’n slordige 150 ratingpunten
meer, dan het aantal waar Dick het mee moest doen. In een Engelse opstelling
lopen beide heren een achterblijvertje op (d3 en d6). Michael had meer ruimte
en speelde zijn pionnen op de koningsvleugel langzaam op. Doordat alle pionnen
op het bord blijven, kan gerust gesproken worden van een rustig strategisch
gewriemel. Wanneer de dames ook nog eens worden geruild, vinden beide spelers
het wel best geweest, en is remise een logisch besluit… Vanwege het
ratingverschil gaan de credits toch naar Dick, prima resultaat!
½-1½
 |
| Dick... prima resultaat! |
Hoe het dus óók kan... (2)
.jpg) |
| Mevrouw Vreeken (1968) |
Aan bord 3 had Jan Brand (1578) wit… Na
afloop van de partij vroeg Jan mij er een leuk stukje van te maken (?!). Over
de inhoud van Jan zijn partij valt in ieder geval weinig leuks te schrijven.
Het ging Jan natuurlijk om zijn illustere tegenstreefster. Meervoudig
Nederlands dameskampioene (5 x) Corry Vreeken (1769) behaalde haar successen in
de jaren 60 van de vorige eeuw. Mevrouw Vreeken is tegenwoordig 86 jaar en nog
steeds een geducht tegenstandster. De opstelling van onze schaaktafels beviel
haar al meteen niet, “als haringen in een ton”… Tja, daar heeft ze natuurlijk
wel een punt. De ‘beesten’ in diergaarde Blijdorp hebben grotere verblijven.
Mevrouw Vreeken en Jan hebben ‘iets’ met elkaar, nu niet meteen raar gaan
denken. Met dat ‘iets’ bedoel ik uiteraard iets op schaakgebied. Het is bijna
zo, dat wanneer Mevrouw Vreeken onze club bezocht, zij ten alle tijden tot het
spelen van een partij tegen Jan lijkt veroordeeld, raar… maar daarom niet
minder waar. Deze keer was de ontmoeting geregisseerd door captain Andries (Jan
weet op de een of andere wijze iets los te maken in Mevrouw Vreeken waardoor
zij vrij gemakkelijk remise geeft, ofwel ziet zij in Jan de ideale schoonzoon,
maar het kan ook zijn dat ze snel van hem afwilt zijn en dus maar gauw op
remise aanstuurt)… Het duel betrof een
rustige overzichtelijke partij, waarbij beide spelers een geïsoleerde pion op
d4 en d5 oplopen. De muziek was er snel uit, de vrede werd getekend, en ook
hier weer: gezien het ratingverschil (slordige 200 punten) moeten de credits
naar Jan gaan… Netjes Jan!
1-2
 |
| Jan... nette remise tegen de voormalig dameskampioene! |
De schaamte voorbij…
Aan het witte 4e bord speelde
Gerard Turkenburg (1553) naar achteraf zou blijken een sleutelduel.
Tegenstander Jean Paul Schriks (1255) was met ongeveer 300 ratingpunten minder duidelijk
de ‘underdog’. Gerard komt met flink veel ruimte uit de opening, een soort
Stonewall in de voorhand. De vier paarden vinden hun plek in het toch al drukke
centrum. Dan besluit Gerard tot een koningsaanval, middels de opstoot g4 en g5.
Op zich een goed plan… totdat Gerard zich lelijk verrekende. Met een paardoffer
op f7 denkt Gerard toe te kunnen slaan, het offer komt echter net te vroeg.
Plots staat Gerard verloren, tot grote ontzetting van de HZPS’ers. Met de moed
der wanhoop rommelt Gerard door, en krijgt met toren en dame op de inmiddels
open h-lijn nog dreiging ook. Dan gaat het mobieltje van Jean Paul af, hij krijgt
de gebruikelijke waarschuwing van wedstrijdleider David. Kort na dit incident
grijpt Jean Paul op verschrikkelijke wijze mis. Gerard grijpt onmiddellijk zijn
kans en verzilvert de mat in 2 kans!! Tja… verschrikkelijk sneu voor Jean Paul,
aan de andere kant stond Gerard voor zijn foutieve paardoffer erg goed, en
misschien zelfs wel gewonnen. Maar ja… als en dan tellen nu eenmaal niet in
gedane zaken. Eén ding is zeker, dit was achteraf het verschil tussen winst en
verlies van ons team!
2-2
 |
| Gerard... belangrijk punt! |
Lastig besluit…
Onze topscorer F.G. Maas (1477) speelde aan
het zwarte bord 7. Tegenstander vanavond was Paul Blok (1474), een opmerkelijk ratingverschil
van wel 3 punten. Het is een partij die zeer langzaam op gang komt, de pionnen
blijven lang op het bord… Toch is de zwarte stelling te prefereren. F.G. gaat
zoals wij hem kennen, in de geduldmodus. Langzaamaan schuift de zaak naar
voren, en voordat Paul er erg in heeft, neemt dit naar voren schuiven
angstaanjagende proporties aan. Met een ludiek dameoffer wint onze topscorer
een stuk! Daar staan wel 2 pionnen tegenover, en dan ook nog het vervelende
feit dat F. G. nog maar 7 minuten over heeft. Het stuk dat F.G. overhoudt is
een loper, die niet heel veel kan. Paul biedt remise aan, en zoals te doen
gebruikelijk consulteert F.G. mij, de interim teamleider… Een lastig moment,
Hans staat beter maar ingewikkeld, Andries staat nagenoeg verloren en Marco
staat op dat moment een paard tegen 2 pionnen voor. Ik besluit niet te gokken…
stel dat F.G. door zijn vlag gaat. Remise derhalve!
2½-2½
 |
| F.G. Maas... nog steeds ongeslagen! |
De ommezwaai!
Met wit aan bord 8, vinden we Marco
Zwanenburg (1403). De tegenstander is Peter Swart (geen rating, Tpr 1206). Ook
deze partij bleek achteraf een sleutelpartij. Na de 11e zet staat
alles nog op het bord, de stukken van Marco staan wat lastig. De zwarte dame
komt op veld h5 ook niet erg uit de verf. Er ontstaat dan een periode waar
langzaamaan vele stukken aan de zijlijn terecht komen. Een eindspel is ontstaan
van 4 torens en beide een paard, en Marco verliest zojuist een pion, en heeft
er nog 7 over, terwijl Peter ze nog alle 8 heeft. Het heeft er alle schijn van
dat Marco er af gaat. Dan grijpt Peter verschrikkelijk mis, met een trucje weet
Marco plots een paard voor te komen, weliswaar tegen 2 pionnen, de partij is
gekanteld. Peter stapelt nu fout op fout, en lijkt van slag. Marco weet de 2
pionnen weer terug in te pikken, en maakt het resoluut uit. Goed gevochten
Marco, en ook hier een zeer belangrijk punt!
3½-2½
 |
| Marco... belangrijk punt nummer 2! |
Zekere onzekerheid…
Aan bord 6 met wit Hans Schrumpf (1508).
Tegenstander Peter van Soest (1512) kende het voordeel van welgeteld 4
ratingpunten. De opening kende een merkwaardig verloop, en dat had alles te
maken met het zwarte koningspaard dat al vroeg op avontuur ging. De koningen
hadden nog niet gerokeerd en het ‘hobbelpaard’ (ont)plofte pardoes op f2, viel
dus toren en dame aan. Kxf2 en loper x d4 schaak. Koning weer weg en de loper
bijt door op b2. Daarna werd de toren door de loper geslagen en de witte dame
sloeg de loper weer. Balans: Hans kleine kwaliteit voor tegen 2 pionnen,
belangrijker is echter dat de koningsfianchetto loper nu is verdwenen, en zwart
is totaal onontwikkeld op de damevleugel. Wanneer Hans met een leuke
probleemzet zijn 2 pionnen weer terug wint, lijkt de zaak technisch beslist. Na
dameruil wordt het toch nog razend lastig, en wij weten dat het eindspel niet Hans’
sterkste punt is. Hans vraagt mij of remise aanbieden ‘iets’ is. Tja… de winstvoering
is misschien te doen, maar ja Hans is Hans hè? Ik besluit Hans een ‘carte
blanche’ te geven. Hans biedt remise aan terwijl hij nog geen zet heeft gedaan.
Peter antwoord: “doe eerst maar een zet!”… Daarna gaat Peter verder, en laat
het aanbod aan zich voorbij gaan. Het wordt nog precair en Hans offert zijn 2
stukken tegen de toren. Beide spelers hebben nu de koning en voor beide een
pion, die beiden niet verder zullen komen, totdat ze elkaar ruilen. Peter biedt
Hans nu remise aan onder precies dezelfde omstandigheden als Hans eerder. U
raadt Hans’ antwoord… “doe eerst maar een zet!”, Peter besluit de pionnen te
ruilen, en de ‘kale’ koningen verraden de uitslag. Heftige partij!
4-3
 |
| Hans... "doe eerst maar een zet!" |
Met dit belangwekkende halfje is de afdaling
naar de 3e klasse definitief, en geheel op eigen kracht, voorkomen. De fel begeerde 5 matchpunten zijn
binnen, en zelfs één bonuspunt daarbij, 6 dus in totaal. Iedereen van HZPS signatuur verkeerde in euforie… iedereen? Eén
speler is dan nog niet op de hoogte van de 4-3 voorsprong, en probeert nog met
alle macht een verloren staande stelling om te buigen naar beters… We gaan naar
de partij van captain Schukking.
Dat had je wel eens mogen zeggen!!
 |
| Allergekste partij... |
Aan het 2e en witte bord speelde
captain Andries Schukking (1664). Tegenstander is de voor ons niet onbekende
Dirk Brijs (1684). Dirk heeft de goede gewoonte mee te spelen in onze jaarlijkse
zomercompetitie. Qua rating ontlopen de heren elkaar niet veel, en dat beloofde
een gelijkopgaande strijd. Dit werd de aller-gekste partij van vanavond (bovendien
van heel veel voorgaande avonden). De openingsopzet verraadde al dat Andries
van plan was om een alles of niks koningsaanval te gaan lanceren. Dirk stelde
zich zo actief mogelijk op. Na de korte rokade van Dirk ging Andries los. Met
een stormaanval op de koning waarbij de witte h-pion werd geofferd kwam Andries
tot de kansrijk ogende zet f6. Nu werd het echt alles of niets. Na het zwarte
slaan op f6 volgde een wit kwaliteitsoffer op f6. Na prima verdedigen van Dirk
offerde Andries verder… het leek toch allemaal geen hout te snijden. De balans:
wit dame en 4 pionnen, zwart 2 torens, paard en 6 pionnen. Nu werd het allemaal
nog gekker… Iedereen stond om het bord, en de gekte bereikte zijn
climax. Dirk trad weifelend op en de witte dame snoepte 2 pionnen weg, Dirk
besluit de 2 torens voor de dame te ruilen. Andries beschikt nu over 2 gedekte
vrijpionnen (a en b), en nog een op f2 (dacht ik). Dirk heeft er ook nog een op
de f-lijn (dacht ik wederom). Met het zwarte paard tracht Dirk de 2 vrijpionnen
te bezweren, tot grote schrik van iedere Maassluizenaar en in het bijzonder
Mevrouw Vreeken, die aan het belendende bord nu juist de beste plaats van ons
speellokaal had, zichtbaar met afschuw vervuld raakte, toen Dirk een giga fout
maakte door zijn paard op een veld te zetten, waardoor de witte pion
ongehinderd naar promotie kon lopen. Inmiddels hadden de spelers de koning en
Andries een dame, en Dirk een paard. Andries werd enorm opgejaagd door de klok,
die nog slechts één minuut aanwees. De hilariteit was groot toen Andries er in
slaagde Dirk pat te zetten… Andries had bovendien nog steeds niet meegekregen
dat we 4-3 voorstonden… “xxxxxx dat hadden jullie wel eens mogen zeggen!”…
4½-3½
 |
| Eén keer is genoeg! |
Evenwel, ook bij Andries was de opluchting
meer dan groot, de felicitaties gingen over en weer, en onze tegenstrevers uit
Maassluis zagen het gebeuren geamuseerd aan. De sfeer was er één die
suggereerde alsof het kampioenschap zojuist was binnengehaald. De laatste
wedstrijd is tegen gedeeld koploper Papendrecht/Alblasserdam 1, deze staan qua
matchpunten gelijk met Krimpen aan den IJssel 3, maar wel 7 bordpunten achter! Laten we in ieder geval waken dat ons hetzelfde overkomt als tegen Krimpen, één maal 8-0 is al niet goed voor het ego... Laat staan twee maal.
Verslag: Aad Juijn
Fotografie: Frans Groeneweg
Krimpen aan den
IJssel 3 – HZP Schiedam 2 8 - 0 (ronde 5)
 |
| Krimpen aan den IJssel 3... |
Het is toch
geweldig, te weten dat je “afgemaakt” gaat worden, maar daar toch niet mee
zitten. Captain Andries Schukking stuurde de ‘jongens’ met slechts één
‘opdracht’ de wei van Krimpen in: “denk wel een beetje aan de bordpunten”… Tja,
we hebben nu 4 matchpunten verzameld, en dat biedt een goed vooruitzicht op de
ten doel gestelde en felbegeerde 6e plek. Krimpen aan den IJssel 3
stond samen met Papendrecht/Alblasserdam 1, en Dordecht 3 gedeeld eerste. Alle
drie deze teams hadden 6 uit 4, en allen eenmaal verloren. En nu komt dus de
aap uit de mouw… Krimpen wil dus niet alleen van ons winnen, dit moet ook nog
eens met grof geweld (grote cijfers) gepaard gaan, ook Krimpen heeft zijn
bordpunten hard nodig met het oog op een eventueel kampioenschap (of de beste
nummer 2 van de klassen 2A, 2B en 2C). Anyway… in al zijn ondoorgrondelijke
wijsheid besloot captain Andries de boel vanavond eens zeer ‘tactisch’ aan te
pakken (zoiets als in Andries’ eigen partijen, die voor omstanders toch ook
niet zijn te doorgronden), met een volstrekt door elkaar gehusselde opstelling,
waarbij het lijkt alsof Andries de opstelling door dobbelstenen gooien heeft
verkregen, werd aangetreden. De
eerlijkheid gebiedt wel te vermelden dat captain Andries een handlanger had wat
betreft de totstandkoming van deze karikaturale schertsvertoning. In december
al schotelde Andries dit concept voor aan ondergetekende. U moet weten dat
diezelfde ondergetekende jarenlang de teamleider van dit tweede is geweest, het
onderonsje moet dan ook uitgelegd worden in de rubriek van twee weten meer dan
één. Andries’ argument kon als volgt samen worden gevat: “wanneer je de vaste
en gebruikelijke opstelling hanteert,
dan zou je wel eens met 8-0 kunnen verliezen”… deze redenering lijkt inderdaad
wel te kloppen, aan ieder bord is er in dat geval sprake van een negatief
ratingverschil. Dat probleem werd door Andries’ husseling nu aan twee borden
ongedaan gemaakt (zou dus inderdaad twee bordpunten kunnen opleveren),
misschien hier en daar ’n gelukje (remisetje of zelfs… ) tja… er zou zelfs een
stuntje in kunnen zitten. Ondergetekende ging dus kritiekloos mee in de
“gekkigheid” van de captain. Een uitermate listige zet natuurlijk van captain
Andries, immers uw verslaggever werd nu tot een soort van medeplichtige gemaakt,
en dat heeft voor Andries het overgrote voordeel dat schrijver dezes niet met
belerende vingertjes kan gaan schrijven, of nog meer in de stijl van schrijver,
ten koste van Andries’ tactische “bedenksel” een semigrappig of satirisch
verslagje in elkaar te kunnen flansen. Ondertekenaar is dus handig op een
zijspoor gezet…
Onze
tegenstanders…
 |
| De vlag van de gemeente Krimpen aan den IJssel |
Ondergetekende verlaat nu, deze vooral in ambtelijke stukken gebruikte quasi nederige persoonsaanduiding “ondergetekende”, en verruilt deze term vanaf nu voor het amicaler en sympathieker “ik”, dan hoeft u ook niet het ongemakkelijke gevoel te hebben, een dagvaarding of rechterlijke beschikking voor uw neus te hebben. In de vele jaren dat ik in het regionale schakerwereldje meedraai heb ik vele kennissen en schaakvrienden opgedaan. Iedere schaakvereniging heeft zijn eigen “eigenheid” of “cultuurtje”. In mijn hoedanigheid van verslaggever tijdens de RSB persoonlijke kampioenschappen, heb ik dit spektakel tweemaal (2011, 2012) in ontmoetingscentrum "De Tuyter", het schaakonderkomen van de s.v. Krimpen aan den IJssel, mogen verslaan. Ook ik was één van die vele bevooroordeelden die zoiets had van… Krimpen???! Dorpje!!!? Platteland???! Niet dat Schiedam nu zo’n metropool is… maar, u snapt misschien wel wat ik bedoel. Totdat ik “ze” leerde kennen, die Krimpenaren. In Wikipedia kwam ik o.a. de volgende informatie tegen… “Met 14 kerken van 12 kerkgenootschappen is Krimpen aan den IJssel een vrij kerkelijk dorp. De Oud Gereformeerde Gemeente van Krimpen (Mieraskerk) is met circa 1900 leden en doopleden de grootste Oud Gereformeerde Gemeente in Nederland. Verder is er ook een grote Gereformeerde Gemeente (Sebakerk) met per 01-01-2011 1479 leden”…
 |
| Watertje... aan "de Tuyter" |
…verder nog vermeldenswaardig: “Krimpen heeft een zwembad (!), een manege,een scoutinggroep, en diverse sportgelegenheden en een streekmuseum”. Ik ben al die jaren in de veronderstelling geweest dat met het bedoelde zwembad, het watertje grenzend aan “de Tuyter” werd beoogd, zo zie je maar… met vooroordelen doe je de medemens vaak te kort. Ik heb de Krimpenaren (althans, het schakende gedeelte in ieder geval) als sympathieke, vriendelijke en toch vooral humorvolle (zie de 8-0 uitslag) lieden ervaren. Ik kom er in ieder geval graag, hoewel dat na maandag misschien nog gaat worden “kwam er in ieder geval graag”...
 |
| Succestrainer... FM Harold van Dijk |
Het “schaakcultuurtje” dat bij Krimpen opvalt lijkt van een
gemoedelijke aard, maar is toch ook op een bepaalde manier ambitieus te noemen.
De jeugdafdeling is een belangrijk goed. FM Harold van Dijk lijkt ieder
Krimpens kind van de straat te plukken, om die vervolgens op te leiden tot
gevaarlijke “schaakgekkies”… Dynamiek, tactiek zijn de meest in het oog
springende wapens waar de jongelui mee leren omgaan. FM Harold bezwoer mij op
het RSB PK van 2014, dat hij de jongelui zeker ook de strategische en
positionele componenten van het schaakspel bij brengt, kortom gevaarlijke
klantjes. In het team van Krimpen aan den IJssel 3, onze tegenstanders van
vanavond, ontwaarde ik tenminste vier exemplaren (bord 1, 2, 3 en 6) uit de
school van FM Harold. Mijn rijkelijk optimistische prognose op voorhand was
iets van 6-2, enkele van de spelers verweten mij juist een zwartkijker te zijn…
Ja, ja op de muren van de tempel van het orakel van Delphi stond reeds te lezen
“ken uzelf”, er stond trouwens ook “alles met mate”, maar dat is meer iets voor
de tegenstanders om ter harte te nemen (zie wederom de 8-0)…
Strafexercitie…
U heeft het
vast wel in de gaten, ik kan de inleiding oeverloos rekken, maar ik zal hoe dan
ook aan de bespreking van die verschrikkelijke strafexercitie moet beginnen. Zonder
onze topscorer F. G. Maas (kon effe geen schaakbord meer zien, na zijn 10-kamp
bij Tata Steel Chess Tournament 2015), en dus met invalkracht David van der Vloed in de
gelederen floot wedstrijdleider Hans van Nieuwenhuizen het sein voor de aftrap…
Net
niet… (1)
Aan bord 8
(zwart) speelde Gerard Turkenburg (1545) tegen Adrie van der Waal (1668). In
een wat vreemd aandoende opstelling, zoeken beide heren het spel op de
damevleugel. De strijd lijkt zich af te spelen op de enig open lijn van het
bord, de c-lijn. De concentratie van zo’n beetje alle actieve stukken bevindt
zich rondom dit gebied. De zwarte stukken daarentegen staan elkaar behoorlijk
in de weg, met name de zwarte dame vind geen echt goede velden. Adrie stelt
zijn lopers handig op, nadat inmiddels de a en b-lijn ook open zijn komen te
liggen. Slim gebruik makend van de overbelasting in het zwarte kamp weet Adrie
een stuk in te pikken, Gerard houdt het meteen voor gezien.
1-0
 |
| ... maar daar werden wij niet van verlost, en dus ook Gerard ging ten onder! |
Net
niet… (2)
Aan bord 4
kruisten beide captains de degens. Andries Schukking (1682) had zwart. Michel
van Cappellen (1781) zag zich geconfronteerd met de onorthodoxe schaakaanpak
van Andries. Michel ging er eens goed voor zitten, en dat kostte een
kwartiertje tijd. Andries’ pion op e5 ging verloren, maar Andries verzekerde
mij dat dit in het zwarte plan thuishoorde. Tja… wie ben ik, ik zag de
compensatie niet een, twee, drie (vier, vijf enz.). Oké het witte paard op g3
stond misschien wat onhandig, maar dat was in twee zetten toch ook weer opgelost.
Andries kon bogen op het loperpaar, maar toen het witveldige exemplaar in de
problemen dreigde te geraken, besloot Andries deze maar meteen te offeren. Dat
gebeurde door een toren brutaalweg op f3 te planten, terwijl er nog ’n pion op
g2 stond. Schaken is helaas anders dan dammen, je bent niet verplicht te slaan
(misschien kon dat trouwens ook nog wel). Michel negeerde het zaakje en speelde
rustig een paard, kort daarop gooide Andries de handdoek…
2-0
 |
| Het brein... captain Andries |
 |
| Nee! Maar je bent wel medeplichtig, Aad!! |
Net
niet… (3)
Dick Vons
(1537) was met wit aan het 3e bord verzeild geraakt. Robert
Casteleijn (1845) was met bijna 300 ratingpunten meer hier de overduidelijke
favoriet. Terwijl Dick al kort rokeerde stelde Robert dit uit, en ging met h6
en g5 op avontuur. Dick vindt dit er nogal eng uit zien en blokkeert met h3 en
g4. Dick probeert het centrum gesloten te houden, maar slaagt er niet in dit
ook op de h-lijn te doen, en wanneer deze open komt en Robert erin slaagt de
meest belangrijke velden in het centrum te bezetten met zijn stukken, lijkt
alles een kwestie van tijd. Met attractief en ingenieus combinatiespel wordt de
arme Dick volledig van het bord gecombineerd… Een fraaie demonstratie van
Robert.
3-0
 |
| Dick (maar niet voor mekaar!) verloor ook... |
Net
niet… (4)
Onze nog
ratingloze invalkracht David van der Vloed viel in voor topscorer F.G. Maas (3½
uit 4). Aan het witte bord 7 trof David de sterke Remko Moerkerken (1873). Strikt
genomen, dus een ratingverschil van 1873 punten is dat is geen kattenpis. In de
opening viel daar overigens weinig van te merken. En lang in het middenspel ook
niet. David zoekt zijn spel op de damevleugel, terwijl Remko op de
koningsvleugel aan de slag gaat. David houdt wijselijk zijn koning in het
centrum, en dus richt Remko zich van lieverlee op een centrumdoorbraak. Na
langdurig en goed te hebben verdedigd kan David niet voorkomen dat er een
viertoren eindspel ontstaat waarbij Remko een pion heeft weten buit te maken,
het is nog spannend omdat Remko ook nog in tijdnood komt. Toch weet zwart nog
een pion buit te maken, en heeft nu twee verbonden vrije centrumpionnen… en dat
gaat natuurlijk hard. Goede partij David!
4-0
 |
| David... gemengde gevoelens? |
Oké… het kan
dus nog 4-4 worden. Hoewel wanneer we ’n blik op de overgebleven borden werpen…
Het tij kan misschien nog gekeerd worden door op fysiek geweld in te zetten, echter
na kort beraad wordt deze optie verworpen. Zodoende vervolgen we gelaten onze
reis wederom langs de borden…
Net
niet… (5)
Marco
Zwanenburg (1369) werd “gepromoveerd” naar bord 2 (zwart, ook dat nog).
Tegenover Marco vinden we nog ’n Casteleijn, deze keer ’n iets oudere versie
dan de bord 3 speler. Diederick Casteleijn (1770) is de naam. 400 ratingpunten
verschil en dus… kwam Marco al wat lastig uit de opening, en na de korte zwarte
rokade begon de narigheid. Diederick ageerde met een zogenaamde bajonetaanval
(h3 en g4) en doordat Marco’s paard op f6 was geruild en daar nu een zwarte
loper stond had zwart zo ongeveer geen enkel tegenspel. Diederick rokeerde lang
en de storm kon los barsten. Wit offerde een pion en de h-lijn kwam open, en
daar ging een tweetal torens op avontuur. Marco vluchtte met zijn koning
richting centrum, maar de druk (toren op h7 en h6) werd te heftig. Marco leek
nog iets te hebben, en “won” de kwaliteit, maar nu verscheen er een
verschrikkelijke vrijpion op g6 die de boel netjes “afmaakte”… er was geen
houden meer aan, desondanks heeft Marco zich dapper verweerd!
5-0
 |
| Marco... dapper verweerd, maar toch helaas |
Net
niet… (6)
Bord 1! Wie
denkt u?... Hans Schrumpf (1489) smaakte het genoegen om met wit eens ’n
keertje de kopman te mogen uithangen. Rick Verhoog (1875) had zo’n bijna 400
ratingpuntjes meer. De heren komen ongeveer gelijk uit de opening, en Rick zet
met een vroegtijdig h5 in op de koningsvleugel, en dus rokeert Hans lang. Zwart
kiest eveneens voor deze optie. Het moet gezegd worden Hans speelt uitermate
goed. Er wordt gevochten voor ieder veld, en laat op de avond wanneer het
eindspel is bereikt biedt Hans remise aan. Rick gaat door met paard en toren en
een zestal pionnen. Hans heeft een toren, loper en eveneens een zestal pionnen.
Het paard is beter dan de loper. Dit soort voordeeltjes worden over het
algemeen door de hoger gerate speler verzilverd. Dan slaat het bij Hans
gebruikelijke noodlot toe… wedstrijdleider Hans van Nieuwenhuizen constateert
dat Hans met zo’n 12 minuten op de klok niet meer noteert. Wanneer de
wedstrijdleider onze kopman hierover informeert begaat Hans á tempo een blunder
(kwaliteitsverlies), de van Hans overbekende verongelijktheidmodus gaat op
volle kracht aan. Luid en duidelijk tegen de wedstrijdleider… “Lekkere timing
zeg, je ziet toch dat ik verdomme zit na te denken!”… Hans geeft meteen op,
toch een zeer goede partij van ons belegen “enfant terrible”! En wat betreft
arbiter van Nieuwenhuizen, die stond natuurlijk volledig in zijn recht, en had
Hans zelfs de zaal uit mogen gooien (had wel hilarisch geweest).
6-0
 |
| Hans... goede partij, maarre... die "kletskous" met bril, dat was de wedstrijdleider... |
Net
niet… (7)
Eindelijk
een speler van onze kant met een hogere rating! Frans Groeneweg (1782) zag zijn
normale bord 1 verruild met nummer 5 (wit). Tegenstander David Berendsen (1672)
zo’n dikke 100 puntjes minder. Ook hier een merkwaardig voorval: na enkele zetten
werd het bord leeg gegraaid, en de stukken opnieuw opgezet… Ik vroeg aan de
heren of ze nog ’n potje gingen doen, inmiddels was ook arbiter van
Nieuwenhuizen op het tumult afgekomen. Het geval wilde dat o.a. veld h 1
“zwart”was! De arbiter vroeg hoeveel zetten er waren gedaan, het antwoord was
vier. De arbiter vervolgde… “volgens de regels mag je corrigeren tot en met de
8e zet, daarna moet je verder gaan met zoals het is! Zelfs wanneer
je per ongeluk twee dames in de opstelling hebt staan… Fide regels. Hoe het zit
wanneer je per ongeluk twee koningen, of helemaal geen koning hebt opgesteld,
ben ik vergeten te vragen. Het werd in ieder geval een zware partij. In de
opening deed David afstand van zijn loperpaar. De heren rokeren beiden kort, en
alras wordt er van beide kanten veel tactisch vuurwerk ingebouwd. Frans
reageert met de opstoot g4, die op zijn beurt ter verantwoording wordt geroepen
door de pionzet f5. Laat op de avond ontvouwt zich de climax (voor ons
anticlimax), alles hangt zo’n beetje en wit zit met een onveilige koning
opgescheept. Met een dameschaakje op de onderste rij lijkt Frans een goede slag
te slaan, het is schone schijn. Verrassend genoeg heeft zwart steeds een resource,
de witte dame komt juist buitenspel te staan (i.p.v. een stuk te winnen), en
David kan met zijn dame toeslaan, er gaan twee witte stukken verloren… einde
oefening.
7-0
 |
| Frans, kon ook de eer niet redden... |
Net
niet… (8)
Aan het
zwarte bord 6 lijkt Jan Brand (1605) het (net als Frans) eveneens getroffen te
hebben met zijn tegenstander, immers tegenstander Floris Doolaard (1525) is op
rating lager ingeschaald dan Jan. Krimpense ingewijden drukken mij echter op
het hart dat Floris weleens een der meest getalenteerde beloften van de s.v.
Krimpen aan den IJssel zou kunnen zijn! Talent is vaak zichtbaar in de
behandeling van het eindspel, maar dat straks. Vrij vroeg in de opening wordt
Pf6 geslagen en teruggenomen met de g-pion (waardoor de h-pion geïsoleerd is).
Floris heeft meer ruimte, en Jan heeft een beetje moeilijke loper op c8. Floris
heeft een geïsoleerde pion op d4. Na dameruil biedt Jan remise aan, zonder te
antwoorden gaat Floris verder. Jan slaagt erin om haast alle stukken af te ruilen,
helaas voor Jan houdt hij de beruchte witveldige loper over. Floris heeft
dezelfde loper over, maar deze is flink actiever dan zijn passieve collega.
Beide heren hebben daarnaast nog beschikking over een zestal pionnen. Het is
een drukte van jewelste om het bord, ieder is uitgespeeld. Met zeer vaste hand
weet Floris de iso op h6 te confisceren. Jan speelt nog actief tegen met zijn
centrumpionnen, maar de witte koning keert op tijd terug en neutraliseert het
eventuele gevaar…
8-0
 |
| Jan, verliest van het andere talent! |
Zo, de
demonstratie van zinloos geweld zit er op, en zoals u begrijpt 8 x net niet = 0. Krimpen aan den
IJssel 3 verscheen aan de wedstrijd met 1751 gemiddeld aan bordpunten, wij konden er daar
slechts 1573 tegenover stellen. Een gemiddeld bordverschil van zo’n slordige 180
punten! We blijven natuurlijk opgewekt, want de voor ons belangwekkende
wedstrijd tussen Hendrik Ido Ambacht en Erasmus 2 is nipt gewonnen door de
Erasmianen. En wanneer Krimpen enige compassie met ons heeft, dan weten deze
slagers wat hun te doen staat in de laatste ronde, wanneer Hendrik Ido Ambacht de gang naar “slachthuis” de Tuyter maakt. Resteert
nog onze “concurrent” in verliespartijen Ashtapada, zij nemen het donderdag op
tegen Dordrecht 3, de uitslag was mij bij plaatsing van deze schuldbelijdenis
niet bekend, maar ik heb het volste vertrouwen in de slechte afloop voor
Ashtapada.
U vindt het verslag van captain Michel van Cappellen van Krimpen hier...
Verder hoop
ik persoonlijk dat dit team van Krimpen 3 promoveert, en bij mijn broeders van ons
eerste team zal worden ingedeeld, want…
Verslag/Gedachtebeheer:
Aad Juijn
Fotografie:
Frans Groeneweg
Regie/Scenario:
De slagers van Krimpen aan den IJssel 3
HZP Schiedam 2 – Ashtapada 1 5 - 3 (ronde 4)
Hooggeëerd
publiek…
 |
| Op dunne draden wordt gebalanceerd... |
“Circus Schukking”, ook wel bekend onder de
naam HZPS 2, begint volle ‘tenten’ te trekken. De acts, van acrobatiek tot
dompteurs, het klopt tegenwoordig allemaal. Op dunne draden wordt gebalanceerd,
leeuwen worden getemd, het is een genot om naar te kijken. Teamleider Andries
schroomde niet om in de voetsporen van de wereldberoemde clown Oleg Popov te
treden, “dolle Dries” laat zijn trucs op weergaloze doch geloofwaardige wijze
mislukken, dit alles bij elkaar maakt de show meer dan compleet. Vier acrobaten
balanceerden zich veilig naar remise, de drie dompteurs ( de “ansen”, Frans,
Hans en Frans) wisten hun tegenstrevers te temmen. De publiekslieveling, “dolle
Dries” wist het publiek en ondergetekende, op schitterende wijze om de tuin te
leiden met zijn offers, die zeker voor veel kijkspektakel zorgden, maar die toch
op geniale wijze steeds net niet klopten, je moet er allemaal maar op komen,
meesterlijk …
Statler
& Waldorf…
 |
| Statler & Waldorf... |
Als kind was
ondergetekende optimistisch en goedgelovig van aard. In de loop van de jaren hebben
deze eigenschappen zich omgevormd tot een meer realistische, misschien zelfs
sceptische benadering, van de dingen des levens. Ik ben een beetje teveel “slachtoffer”geweest
van het “grote mensen” fenomeen “veel beloven en weinig geven, doet idioten en gekken
in vreugde leven”, een slogan die zich een breed draagvlak in de politiek weet,
met name rond verkiezingstijd. Nog voordat dit seizoen begon, was al meteen
duidelijk dat dit team het ontzettend zwaar zou krijgen in de 2e
klasse. Onze gemiddelde rating zou ons zelfs in de 3e klasse tot een
plaats in de middenmoot veroordelen. Toch heerste er een klimaat van gematigd
optimisme rondom de kansen op handhaving van dit team. Zelf behoorde ik niet
tot dit groepje optimisten, de laagst gemiddelde rating van de 2e
klasse A hebben, en dan toch minstens twee wedstrijden winnen… yeah right! Tot
nu toe heeft ondergetekende de verslaggeving gedelegeerd gekregen van captain
Andries, en eerlijk gezegd beschouw ik mijzelf meer als recensent, dan als
verslaggever. De ronden een en twee gingen (als verwacht) verloren, en de
tendens in mijn artikelen liet zich destijds het meest vergelijken met die van
mijn illustere collega’s uit de “Muppetshow” Statler & Waldorf, die steevast
en reeds op voorhand de voorstellingen, die in de “Muppetshow” werden opgevoerd,
op weinig subtiele wijze afkraakten, een voorbeeldje: Statler: Wake up you old fool. You slept
through the show. Waldorf: Who's a fool? You watched it… In de 3e
ronde keerde het tij, en verstomde enigszins mijn kritiek. Met kunst en
vliegwerk werd de gelijknamige club uit Hendrik Ido Ambacht bedwongen (3½-4½). Maar
ja, één zwaluw maakt nog geen zomer. Maandag 8 december kwamen de heren van
Ashtapada 1 (Hoogvliet) op werkbezoek. Wedstrijdleider extern David van der
Mast kon die avond wegens het volgen van een schaakcursus niet aanwezig zijn om
de wedstrijd te leiden. Ondergetekende werd ook voor deze rol gestrikt.
Feitelijk hield de rol niet meer in dan een soort van spreekstalmeesterschap t.b.v.
het circus Schukking, het gebruikelijke welkomstpraatje houden, en af en toe
het grote publiek tot stilte manen. De wedstrijd zelf kende volstrekt geen
ongeregeldheden of iets van dien aard…
De voorstelling…
In aanloop
naar dit belangrijke optreden werd captain Andries gelukkig niet geteisterd met
afzeggingen, het team trad dus met de vaste basisacht aan. Stipt om acht uur
kwam Andries de speelzaal binnengebeend, wedstrijdleider Juijn nam de
opstelling in ontvangst, en dirigeerde het 14-tal hoofdrolspelers naar hun
bijbehorende borden, twee heren van Ashtapada waren nog niet gearriveerd, maar
zouden volgens teamleider Ed de Graaf op zeker nog komen, hetgeen ook gebeurde.
In de korte toespraak die ondergetekende inzette, werd o.a. nog even haarfijn
aangehaald welk belang er voor beide teams op het spel stond… even na achten
begon de show. De gemiddelde rating van HZPS 2 bedroeg 1560 punten, Ashtapada
kwam uit op 1592 punten… een te verwaarlozen verschil.
 |
| Wedstrijdleider Juijn... |
Koorddansen
met Marco…
Aan bord 8
(wit) speelde Marco Zwanenburg (1369) tegen de aanzienlijk hoger gerate Peter
den Heijer (1533). Het werd een opmerkelijke partij. Peter stelt zich aanvankelijk
behoudend op, en laat Marco het initiatief in de opening. Met een vroeg f4
probeert Marco een aanval op te zetten. Zwart concentreert zich rustig op de
witte e4 pion, en zet deze tig keer in. Het is duidelijk dat deze pion vroeg of
laat gaat vallen. Uiteindelijk valt de pion inderdaad, en het levert Peter een
vrije e-pion op. Al met al ziet het er somber uit voor Marco. Hardnekkig blijft
Marco op de been, en weet een flink aantal stukken af te ruilen, en zelfs een
pion terug te winnen. Wanneer een eindspel is bereikt van voor ieder 5 pionnen,
een wit paard en een zwarte loper, krijgt Marco remise aangeboden. Ondergetekende vindt het prima, ondanks het
feit dat Marco misschien nu zelfs beter staat!
½-½
 |
| Marco (l)... verdienstelijke remise |
Dompteur
Hans…
Aan bord 6
(wit) speelde Hans Schrumpf (1489) tegen de op papier sterkste man van
Ashtapada René Tobé (1695). 206 ratingpunten verschil aldus… Ratings doet Hans
niet aan, en dus bleef Hans zijn speelstijl trouw, en dat betekent in de
praktijk zo snel mogelijk compliceren. Hans liep een geïsoleerde dubbele c-pion
op, daar tegenover stond echter het bezit van het loperpaar. Wanneer René meent
met de zet c4 de loper van d3 te kunnen wegjagen, blijkt dat Hans deze pion
gewoon kan slaan met de loper, immers de witte dame staat op f3 en de zwarte
toren ongedekt op a8. M.a.w. pion d5 kan de loper op c4 niet slaan, een zwart
slordigheidje dus. Met de doorstoot f4 f5 zet Hans een gevaarlijke aanval op
touw, welke knap wordt omgezet in een onoverkomelijke mataanval! Een fraaie
prestatie van ons “enfant terrible”…
1½-½
 |
| Hans... fraaie mataanval! |
Koorddansen
met Dick…
Aan het
zwarte bord 5 speelt Dick Vons (1537), tegenstander is Ben Spijkers (1598).
Dick verdedigt zich met een heuse Philidor loopgraaf. In de gespeelde variant
laat Dick alle ruimte aan Ben. Van koorddansen is eigenlijk weinig sprake, het
is meer een langdurige touwtrekpartij op de vierkante millimeter. Na langdurig
manoeuvreren loopt Dick een hangpion op d6 op. Het spel heeft dan het karakter
van een Ben-Oni gekregen. Het ruimtevoordeel van Ben kan niet goed worden
omgezet in klinkende munt, vandaar dat beide heren tot remise overgaan…
2-1
 |
| Dick... nette remise |
Publiekslieveling
“dolle Dries”…
Captain
Andries Schukking (1682) had zichzelf aan het zwarte bord 3 gezet. Tegenstander
Ralph Simon (1671) werd al meteen in de opening getrakteerd op een verrassend
maar twijfelachtig gambiet. Ralph neemt het geschenk niet aan, maar zoekt
meteen tegenaanval. Een onorthodoxe partij weer van onze captain. Om de zaak
nog vager te maken doet Andries de centrum pion e5 in de aanbieding, hetgeen meteen
met dameruil gepaard gaat. Andries heeft echter wel het loperpaar. Wit heeft nu
een vrije e-pion, en Andries dreigt geruisloos van het bord te worden
geschoven. Andries gooit er een kwaliteit tegenaan en dat zorgt voor gevaar
omtrent de witte koning. Het publiek houdt de adem in, want een wit misstapje
is zo gemaakt. Ralph verdedigt uitermate koelbloedig en weet zijn vrije e-pion
zelfs op de 7e rij te krijgen. Wanneer Ralph de kwaliteit
teruggeeft, maar inmiddels wel 2 pionnen voorstaat is de zwarte muziek
verstomd. Andries hield de hoop bij de supporters levend, ging weliswaar
strijdend, maar toch ten onder…
2-2
 |
| Andries... weliswaar strijdend, maar toch ten onder |
Goed… de
stand weer terug in evenwicht. Over 3 van de 4 overgebleven borden is niet gek
veel te zeggen, aan één bord staan we echter één pionnetje voor, er gloort dus
licht...
Koorddansen
met Jan…
Aan bord 2
(wit) neemt Jan Brand (1605) het op tegen Dennis Barendrecht (1526). Dennis was
een half uurtje later gearriveerd, en dus kwamen de openingszetten in rap tempo
op het bord. Nadat beide heren hun ontwikkeling hebben voltooid, begint Jan een
actie. Met f4 en e4 gaat de boel open. Jan houdt aan de schermutselingen een
geïsoleerde pion op d4 over. De torens verdwijnen, de dames en voor ieder een
paard, loper en 6 pionnen kabbelt het geheel voort. Wanneer de heren alleen nog
de lopers en de 6 pionnen hebben, wordt besloten tot remise…
2½-2½
 |
| Jan... besloten tot remise |
Dompteur
F.G…
Aan het
zwarte bord 7 vinden we de topscorer van het team F.G. Maas (1472) tegenover
Arie Korteweg (nog geen rating). F.G. speelt zijn bekende zwarte spelletje, en
Arie stelt zich buitengewoon voorzichtig op. Zwart ondervindt door deze
voorzichtige witte benadering geen ontwikkelingsproblematiek en komt zodoende
lekker te staan. Nadat F.G. een witte centrumpion heeft buit weten te maken,
lijkt de partij op termijn in de knip. Makkelijk gaat dat echter niet, en na
wat ruilen, biedt Arie remise aan, na overleg met ondergetekende beginnen we
daar natuurlijk niet aan. Er wordt een grotere ruil ingezet, en beide heren
beschikken nog over een paard en 6 tegen 5 pionnen, Arie probeert nogmaals een
remise voorstel. F.G. volgt het gebruikelijke protocol en brengt ondergetekende
wederom op de hoogte van het voorstel… F.G. weet natuurlijk ook wel wat het
antwoord zal zijn, maar volgt nauwgezet de ongeschreven voorschriften… Het
antwoord laat zich raden, F.G. voert het zaakje met vaste hand naar winst.
Keurig gespeeld!
3½-2½
 |
| Topscorer... F.G. Maas... |
Dompteur
Frans…
Het eerste
bord (zwart) is natuurlijk voor Frans Groeneweg (1782). De tegenstander is
Herman van Os (1486), die met zijn bedrieglijk lage rating de vaste bord 1
speler is van Ashtapada. Aanvankelijk loopt Herman een geïsoleerde dubbelpion op
e3 en e4 op, die lost zich even later op, maar e3 wordt een hangpion. Frans is
dan in het bezit van het loperpaar, en heeft ook een hangpion (d6). De stelling
blijft door de vele pionnen flink gesloten, en met name Frans’ zwartveldige
loper komt niet zo goed uit de verf. Frans begint een pionnenactie op
koningsvleugel, maar dat loopt vast, dan maar iets aan de andere kant proberen.
Wanneer Frans er in slaagt om de a-lijn open te breken en te bezetten met dame
en toren begint het er goed uit te zien. Dan stort Herman in, met een leuke
truc weet Frans een stuk te veroveren, en nadat ook nog een verdwaald paard
wordt afgesneden en geconsumeerd, gooit Herman de handdoek…
4½-2½
 |
| Frans... beslissend punt, en dus teamoverwinning |
Koorddansen
met Gerard…
Aan bord 4
(wit) speelt Gerard Turkenburg (1545) tegen captain Ed de Graaf (1638). Zoals
we dat van Gerard gewend zijn, zet hij de witte stelling eerst degelijk op, en
vervolgens wordt dan gekeken naar verdere uitbouw mogelijkheden. Ed reageert
goed op de damevleugel, wanneer Gerard in het centrum actief wordt. Een dynamische
en spannende partij ontrolt zich dan. Gerard probeert de vijandelijke koning
lastig te vallen, terwijl Ed op de damevleugel vervelend dreigt te worden. Het
wordt pas echt onoverzichtelijk wanneer beide spelers voor de winst gaan. Ed
heeft dan de dame, toren, loper en 5 pionnen, terwijl Gerard knokt met bijna
hetzelfde materiaal met dat verschil dat hij geen loper maar een paard heeft.
De zwarte koning lijkt kwetsbaar, maar dat is optisch bedrog. Wanneer Frans aan
bord 1 de winst heeft te pakken, en zo de teamwinst garandeert, berust Ed (met
minder dan 3 minuten) in een zetherhaling. Gerard speelde een uitstekende
partij!
5-3
 |
| Gerard, uitstekende partij! |
 |
| Flinke belangstelling van de HZPS'ers... Herman van Os gelooft er zo te zien niet meer in... |
 |
| Aad... nu helemaal om! |
Een knappe
prestatie weer van circus Schukking! De blijdschap, na de voorstelling was ongekend
groot, men kwam handen tekort om de felicitaties in ontvangst te nemen, het
leek wel of het kampioenschap was binnen geharkt. En uw kritische recensent is
nu helemaal om! Ik betrap mijzelf zelfs op sympathiegevoelens voor Schukking en
zijn ‘circusteam’… Bij het lelijke eendje uit klasse 2A beginnen zich de contouren
van een zwaan af te tekenen. Nu ik mijzelf tot fan van het 2e heb
verklaard, is het natuurlijk nog maar de vraag of ik bij de volgende wedstrijd
de verslaggeving mag doen. Immers heb ik captain Andries in dit artikel nogal
oneerbiedig in het clownspak gehesen (moet je maar niet als enige verliezen). Aan
de andere kant, wanneer je aan welk kind dan ook vraagt wat ‘ie het leukst aan
het circus vind, dan krijg je daar een redelijk eenduidig antwoord op… ‘de
clown natuurlijk’. Andries verloor vanavond als enige, en dat lieten naast
mijzelf, enkele van zijn teammaatjes hem weten ook. Zolang Andries blijft
verliezen, en het team winnen, zit het meer dan goed. De volgende wedstrijd is volgend
jaar pas. Op maandag 26 januari verplaatst het circus zich naar Krimpen aan den
IJssel (3), de koploper. Bestel nu alvast uw kaartjes… Wanneer we daar met bijvoorbeeld
7-1 verliezen, zal ondergetekende glimlachend de ‘nederlaag’ aan zien. Per slot
van rekening heeft Andries al voor het seizoen met nadruk gewezen op het
uitgangspunt… namelijk eindigen op plaats 6 en dat is dus niet op plaats 5 of
hoger! Ik wens u allen een prettige Kersttijd, en een gezellige jaarwisseling toe!
Verslag/Gedachtebeheer:
Aad Juijn
Fotografie:
Frans Groeneweg
Hendrik Ido
Ambacht – HZP Schiedam 2 3½ - 4½ (ronde 3)
 |
| "expeditie Schukking" |
De situatie van
team 2 dit seizoen is genoegzaam bekend, en daar is de doelstelling op
aangepast. Samen met het team van Ashtapada (gem. rating 1594) behoort het team
van captain Andries Schukking tot de twee laagstgerate teams van de 2e
klasse A. Met een gemiddelde van 1560 punten zelfs het laagst! De oorzaak
kennen we ook, door het wegvallen van Piet Hofstee, Freerk Gerkema, Cees
Verhagen en Elise Juijn mag je wel spreken van een flinke aderlating, misschien
is de term amputatie zelfs een treffender afspiegeling van de werkelijkheid. Andries
heeft zich laten ontvallen dat hij stiekem droomt van het behalen van 5
matchpunten. Evenwel, zelfs met 5 matchpunten heb je nog geen garantie op de 6e
plek (de nummers 7 en 8 degraderen dit seizoen). In aanloop naar de wedstrijd
tegen HIA zag Andries zich geconfronteerd met de afzegging van Hans Schrumpf…
Andries vroeg ondergetekende (Aad Juijn) naar zijn mening wat betreft een
invaller. En zonder aarzeling suggereerde ik ‘newbie’ David van der Vloed. Ik
zag het ongeloof in Andries’ ogen. We hebben natuurlijk nog een aantal spelers
rondlopen die in aanmerking zouden kunnen komen, maar in David zie ik toch écht
een speler die nog groeiende is (ik voorzie zelfs t.z.t. een vaste plek in het
eerste!). Daarom is het wat mij betreft zaak om David zoveel mogelijk RSB
ervaring op te laten doen. Andries liet zich gelukkig overtuigen. De volgende
vraag van Andries was persoonlijker van toongeving “ga je nog mee?”, en dat betekent
vrij vertaald ‘als je meegaat om een verslag te schrijven, dan heb ik mijn
handen vrij om me te concentreren op mijn eigen partij’. Tja… op de gammele
boot van de expeditie Schukking (seizoen 2014/2015, Team 2, 7 wedstrijden) is
ieder bemanningslid meer dan welkom. Echter je voelt je natuurlijk al snel een
ramptoerist. Mijn bescheiden voorwaarde was dan ook om mee te gaan in de
hoedanigheid van ‘expeditiebioloog’ of misschien moderner ‘expeditieantropoloog’…
d.w.z. je bestudeert en beschrijft de natuurlijke habitat en volksaard van de
te bezoeken schaakpopulatie, en verder onderga je gelaten het verwachte echec
van de eigen bemanning. Ik scheepte dus ambtshalve in…
De
afvaart…
 |
| "schreiershuisje" Maasboulevard Schiedam |
Zoals afgesproken
meerde captain Schukking om exact zeven uur aan en scheepte ondergetekende in,
vrouw en kinderen wenend achterlatend op de kade in het schreiershuisje.
Dat captain Schukking een nogal hectische en chaotische indruk maakte leek een
slecht voorteken. Aangekomen bij ons eigen clublokaal constateerde Andries dat
er spelers stonden die er niet hoorden te staan en vice versa. Bovendien had
een der spelers nog geen e-mail beantwoord, omtrent de gewijzigde logistieke
invulling. Het was dus niet helemaal zeker of deze speler éérst nog naar ons
clublokaal zou afreizen, of de tegenwoordigheid van geest had om geheel zelfstandig
naar HIA af te reizen. Toen Andries mij de naam van betrokkene openbaarde, kon
ik Andries geruststellen dat betrokkene 100% zeker op de HIA locatie zou
arriveren. Hetgeen klopte… Tijdens de reis ging het volledig over de obscure
varianten die Andries op zijn repertoire heeft staan. Eénmaal in HIA aangekomen
werd het pas écht interessant. Andries schakelde nu “Truus” in. Via een mobiele
TomTom navigeerde een vrouwenstem (door Andries steevast Truus genoemd) ons
richting “de Cascade” het beoogde doel. De ‘Cascade’ is het culturele centrum
van HIA, en is naast een multifunctioneel gebouw ook een professioneel theater.
Truus merkte terloops op dat de reis nog 22 minuten (!) zou vergen. Dat HIA zo’n
grote stad was wist ik niet. De route klopte dan ook niet helemaal… Andries had
Truus op looproute ingesteld! Oké… na de nodige correcties arriveerden we in vijf
minuten tijd. Nu slaakte Andries een soort van krachtterm, hetgeen neer kwam op
“O jee… ik ben mijn opstelling met KNSB nummers vergeten mee te nemen!” Gelukkig
had speler en teamleider van het 4-Tal Gerard Turkenburg de ledenlijst bij
zich. Al met al maakte de anders zo overtuigde captain een flink gestreste
indruk, achteraf mag ik, geloof ik dankbaar zijn dat we onderweg geen ijsschotsen
of iets dergelijks zijn tegengekomen. Een probleem van een andere orde
overschaduwde het speelplezier van Jan Brand. In het zeer luxueuze bargedeelte
van ‘de Cascade’ stelde Jan vast dat de prijs van een kopje koffie € 1,90 bedroeg.
Jan mag graag een flesje bier tijdens zijn partij nuttigen, een blik op de
menukaart leerde dat een glas bier (45cl, dat dan wel) € 4,00 deed. Dat was
zelfs voor een liefhebber als Jan te gortig, geen bier derhalve…
De
wedstrijd…
En daar gaat het
natuurlijk allemaal om. HIA , HZP Schiedam en Ashtapada stonden bij ingang van
de 3e ronde allen op 0 matchpunten. Je kunt gevoeglijk aannemen dat
het deze teams zijn die de plekken 6, 7 en 8 gaan innemen eind dit seizoen.
Belangrijker is echter hoe deze plaatsen ingevuld zijn na de 7e
ronde. De onderlinge ‘potjes’ zijn dus van wezenlijk belang. HIA ontving ons
met een ratinggemiddelde van 1698 punten, wij moesten het doen met het
gemiddelde van 1570 punten, een flink verschil van gemiddeld 128 rating aan
ieder bord! Hoe pakte dat in de praktijk uit…
… this
is your captain speaking.
 |
| Andries... "als schaap naar slachtbank" |
Captain Andries Schukking
(1682) had zichzelf aan het zwarte bord 2 geposteerd. John van Hest (1772) was
de tegenstander. Andries kreeg één van die openingen op het bord die we tijdens
de reis nog even de revue hadden laten passeren, bij mijn langslopen hadden we
even een instemmend oogcontact… zoiets als ‘dat zit wel snor’. De zwarte opzet
mislukte echter jammerlijk… Andries stuurde mij twee dagen later het volgende
commentaar: Ik ging in deze partij als een schaap naar de slachtbank: Vrolijk
ontwikkelde ik mijn stukken naar de koningsvleugel en meende mij daar een paar
ruiltjes te kunnen veroorloven om ruimte te creëren. Ik dacht daarmee tempowinst
te kunnen behalen, maar enkele zetten later stond ik tot mijn verbazing een
pion achter en straal verloren met een losse koning op een open
koningsvleugel. Mijn tegenstander maakte het gedecideerd af en liet mij
verder geen enkele kans. Volgende keer eerst toch maar wat meer koffie drinken
en wat langer uitslapen.
1-0
 |
| Andries... meer koffie, en langer uitslapen! |
 |
| ... tekening voor opa! |
Ik was dus
meegegaan om het verslag te schrijven, zodat Andries zich beter op zijn partij
kon concentreren… Dat ‘concentreren’ duurde welgeteld minder dan ’n uurtje.
Alle voortekenen waren immers al duidelijk, Andries heeft een drukke baan en
bovendien twee jonge kinderen (en een vrouw). Zoiets gaat natuurlijk niet in je
koude kleren zitten. Inmiddels begrijp ik Andries sinds kort geleden weer wat beter, ikzelf ben uit de
hectiek van het gezinsleven met jonge kinderen. Afgelopen donderdag vroeg mijn
schoondochter mij een dagje op mijn kleinzoon te passen. Enthousiast stemde ik
toe, geen enkel probleem. Mijn vrouw werkte die dag, en dus stond ik alleen
voor de klus. De kleine man (2 jaar) werd met enkele van zijn favoriete speeltjes,
luiers, billendoekjes enzovoorts, vroeg in de ochtend afgeleverd. Op een
bepaald moment van de dag dacht ik even mijn kans schoon te zien, om enkele
mailtjes te beantwoorden, de kleine man was tenslotte braaf aan het spelen. Na
een paar minuten keek ik toch maar even wat hij aan het doen was… Was dat even een
verrassing, hij had 2 vetkrijtjes gevonden (oranje en groen) en had een
schitterende tekening voor opa gemaakt! Jammer voor opa was wel, dat hij het
flatscreen beeldscherm van de televisie voor een schoolbord had gehouden (helaas
voor de kleine man slaagde opa, met het nodige geduld en de juiste middelen er
in, om zijn creatie volledig ongedaan te maken)…
Uitgebalanceerd…
Aan bord 8 (zwart)
speelde Marco Zwanenburg (1369) tegen Rocky v/d Werff (1534). Een
ratingverschil van 165 puntjes. De partij kende een rustige opzet, beide heren
ontwikkelden netjes hun stukken. Doordat Rocky in staat werd gesteld de lopers
op e6 te ruilen, liep Marco een geïsoleerde dubbelpion op de e-lijn op. Wit zag
geen kans om van deze als discutabel staande structuur optimaal te profiteren. Op
de 18e zet werd een grote slagenwisseling ingezet, waarna een zware
stukken eindspel, en voor beide spelers 6 pionnen overbleven. De zwakke
dubbelpion was inmiddels omgezet in één geïsoleerde pion, deze kon echter
afdoende worden verdedigd. De spelers zagen (terecht) af van verdere schermutselingen,
en remise was de logische uitslag. Goed werk Marco!
1½-½
 |
| Marco... goed werk! |
Eb of
Vloed?
Invalkracht en
rijzende ster David van der Vloed (nog geen rating, tpr viertallen A 1691)
speelde aan het zwarte bord 6. Tegenstander was Piet de Jonge (1664). Het werd
een opmerkelijke partij. Nadat de witveldige lopers naast het bord waren beland,
was sprake van een zwart initiatief. David legde met de zet c4 het centrum
vast, en wist op de 14e zet een pion te verschalken. David slaagt er
eveneens in een inktvis op d3 te krijgen, deze inktvis is evenwel niet goed te
handhaven, maar staat toch behoorlijk hinderlijk. Wanneer David er in slaagt
twee gedekte vrijpionnen (c4 en b3) te verkrijgen, lijkt de zaak al in hogere
zin beslist. Piet besluit in een alles of niets poging de h-lijn te openen
en dat lukt nog ook, en zo wordt het nog erg vervelend voor David. Plots nemen de
witte dame en toren via de h-lijn de zwarte koning onder vuur. Dit had fataal
moeten aflopen, ware het niet dat Piet ongelooflijk snel in deze fase speelde
(Piet dacht dat het allemaal wel vanzelf mat zou gaan, had ik de indruk). De dame
en de toren liepen zich vast en David kon zijn eerdere plan op de damevleugel
weer oppakken, Piet kon meteen opgeven! Een belangrijk punt derhalve, en voor
David een goed leermomentje. Ook al sta je gewonnen, blijf op je verdediging
letten! Prima debuut overigens…
1½-1½
 |
| David... Prima debuut! |
Zoveelste
jeugd…
En dan gaat het
natuurlijk over de nestor van ons team F.G. Maas (1472). Aan het witte bord 7
gezeten speelde F.G. tegen Girair Hakopian (nog geen rating, tpr viertallen C
1525). F.G. beweerde nogal vermoeid te zijn, maar zolang je tijdens de partij
niet in slaap sukkelt, en zo beetje alles wat er te zien valt in de partij ook
daadwerkelijk ziet… tja, hoe vermoeid is dan vermoeid? De strijd wordt interessant
wanneer het loperpaar van wit het tegen het paardenpaar van zwart opneemt. Door
het gesloten karakter van de pionnenstructuur lijkt zoiets in het voordeel van
de paarden. De dames en de torens waren echter ook nog van de partij. F.G. weet
een pion te incasseren, maar veel betekent dat niet. Na dameruil geeft wit zijn
pion terug en drukt daarvoor vervelend langs de a-lijn op pion a6. Toch lijkt
remise de onvermijdelijke uitslag te worden. Wanneer Girair besluit de stelling
te openen grijpt F.G. zijn kans. Inmiddels is een enkel toreneindspel op het
bord gekomen, en is F.G. in het bezit van de dodelijke g-lijn. Uiterst secuur
en met het nodige inzicht schuift F.G. zich naar de winst! Bravo… goed
doorgezet F.G.!!
1½-2½
 |
| F.G. vermoeid?! |
Alle
kanten op…
Gerard Turkenburg
(1545) speelde met zwart aan bord 3. Frank Plomp (1667) was met 122
ratingpunten meer de favoriet. Frank komt met een geïsoleerde pion op d5 uit de
opening, en slaagt er even later in een inktvis op c6 te krijgen. Gerard moet
zijn stukken hergroeperen en doet dat handig. Dan besluit Frank tot een
interessant paardoffer. Het bord staat in lichterlaaie, en het overzicht is
volledig zoek. Wanneer de stofwolken zijn opgetrokken heeft Frank de dame, 2
torens, 1 loper en een zestal pionnen. Gerard beschikt over de dame, 1 toren, 2
lopers, 1 paard en een viertal pionnen. Het lijkt me dat computerprogramma’s de
voorkeur geven met wit te spelen, voor mensen is de zwarte stelling ‘lekkerder’
speelbaar. In deze onoverzichtelijke fase komt Gerard bij mij naar de stand
informeren, denkelijk met het oog op een mogelijke remiseaanbieding. Jan en
Dick staan beide één pion achter, Frans krijgt net een vaag paardoffer voor
zijn kiezen en daar valt geen voorspelling op los te laten. Hoe riskant de
stelling ook is, gewoon doorspelen is mijn advies. Sommige partijen waren
vanavond met ‘enig’ geluk onze kant opgevallen, zo’n patroon hing in de lucht
en daar moet je geen angst tegenover zetten. Bovendien heb je niets aan een
gelijkspelletje. Gerard weet met zijn loperpaar in combinatie met de dame zeer
gevaarlijke activiteit te ontplooien. Frank daarentegen heeft in zijn vrije
b-pion een enorme troef. Gerard negeert de tweede dame die inderdaad op het
bord verschijnt, en weet op indrukwekkende manier de witte koning in een matnet
te rollen! Uitstekende partij Gerard, en een heel belangrijk punt, op een
belangrijk moment…
1½-3½
 |
| Gerard... uitstekende partij! |
De stand is
voordelig, maar Dick en Jan lijken verloren te staan, en Frans is de kwaliteit
achtergekomen… Het ziet er vooralsnog niet heel vrolijk uit! Maar dan…
Frans
(voor gevorderden)…
Aan het 1e
bord (wit) de man die de laatste tijd niet meer lijkt te kunnen verliezen Frans
Groeneweg (1782) speelde vanavond tegen Xander van Doorn (1836). Beide heren
kiezen voor een achterblijver in het centrum (d3 en d6). Na de korte rokade van
wit (g3, Lg2 en h3) trekt zwart meteen met de h-pion, gesterkt door de zwarte
batterij Le6 en Dd7, ten aanval. Frans pareert met h4. Xander houdt zijn koning
in het centrum. Wit moet erg op zijn tellen passen, nadeel voor Xander is wel
zijn enorme tijdgebruik (zwart nog 22 minuten, wit 1 uur en 15 minuten). De
g-lijn komt open. Hier is een moment van contact tussen Andries en Frans over
een remiseoverweging, Andries laat Frans doorspelen (Ja, ja… Andries heeft
vanavond ook zijn goede moment gehad). Xander gooit met een kansrijk paardoffer
op g4 de spreekwoordelijke knuppel. Nu trekt Frans veel tijd uit. De keus van
Frans leidt tot een kwaliteitsverlies, maar daar staat een vrije h-pion
tegenover. De dames gaan eraf, en er resteert een toren tegen paard situatie,
vervelend voor Xander is dat hij nog slechts één minuut over heeft en Frans heeft er inmiddels ook nog maar vier. Doordat de zwarte koning nog in het centrum
bivakkeert en het witte paard ijzersterk staat opgesteld (dekt de vrijpion), lijkt
het dat het eindspel niet alleen op tijd, maar ook op stelling is gewonnen.
Frans vindt (uiteraard) het juiste plan, de koning gaat persoonlijk de h-pion
naar het promotieveld begeleiden, dat kost de zwarte toren… met nog een paar
seconden op de klok laat Xander het zich volledig bewijzen. Een nieuw gehaalde
dame gaat in samenwerking met de koning het mat voltooien. Superprestatie van
Frans… Bravo!
1½-4½
 |
| Frans... Bravo! |
Met de
macht der wanhoop… (1)
Aan bord 3 (wit)
speelde Jan Brand (1605) tegen de playing captain van HIA Johan Kleinbloesem
(1717), ook hier een fiks ratingverschil. Johan bereidde de opstoot b5 voor, en
nadat dit een feit was opende zwart een 2e front met de opstoot f5.
Jan stelde zich rustig op, en hield de stelling gesloten. Helaas overzag Jan
een kleine combinatie, hetgeen Johan de belangrijke pion op c4 opleverde. Even
leek de zwarte dame ingesloten te raken (op a1), maar dat was schone schijn,
met een krachtige tegenaanval op de witte dame, werd de dameruil geforceerd.
Jan bleef de gehele partij zo goed als mogelijk weerstand bieden, maar het
overgrote deel met een pion achterstand spelen (zonder dames) is toch een vervelend
spelletje. Toen de zwarte stukken, en met name de zwartveldige loper, eenmaal
los kwamen werd de druk te groot. Er ging nog een pion verloren, mede ingegeven
doordat de teamoverwinning net was binnengehaald door Frans gaf Jan op…
2½-4½
 |
| Jan... dubbel dilemma |
Met de
macht der wanhoop… (2)
Dick Vons (1537)
moest aan het 5e bord (wit) ook opboksen tegen een tegenstander met ’n
aanzienlijk hogere rating. Aart Burggraaff (1695) was met een meerwaarde van 158
punten de kanshebber. Vroeg in de partij probeert Dick met de pionzet c5 het
centrum te vergrendelen. De pionnen schuiven als een trekharmonica in elkaar.
Zo op het eerste gezicht oogt dat wel oké. Aart had echter scherp gezien dat
hij met een paardoffer in het centrum de pionnenstructuur van wit open kon rijten en
bovendien een onhandig opgestelde loper zou terugwinnen. Zover kwam het niet,
Dick sloeg het aangeboden paard niet, en nam hiermee het verloren pionnetje op
d4 op de koop toe. De partij werd nog een hele zit. Dick verdedigde zich zo
goed als mogelijk. In het verre eindspel kreeg Dick zowaar nog zicht op remise,
maar in wederzijdse tijdnood besloot Dick de dames te ruilen. Door deze ruil
werd het weer overzichtelijk voor Aart. De stukken gingen eraf en er resteerde
een pionneneindspel dat op één tempo
door Dick werd verloren. Lang stand gehouden Dick!
3½-4½
 |
| Dick... lang stand gehouden! |
 |
| 2e team... grote 'hobbel' genomen |
Het 2e
heeft een grote hobbel genomen… De vreugde was groot na afloop. Het heeft hier
en daar weliswaar goed meegezeten, maar geluk hebben we sowieso nodig dit
seizoen. Onze mede degradatie genoot Ashtapada liep deze ronde een zevenklapper
op, en wanneer de matchpunten uitblijven, zul je het toch echt van je
bordpunten moeten hebben. Het uur van de waarheid breekt overigens in ronde 4
al aan! Op maandag 8 december ontvangen wij… Jawel Ashtapada! Ondergetekende is
nu al gevraagd die avond als wedstrijdleider te fungeren (Wedstrijdleider
extern David van der Mast kan die avond niet), dus Andries kan zich wat mij
betreft weer volledig op zijn partij “concentreren”, want ondergetekende heeft
die avond dus zijn handen vrij om uw geesteskindjes te beschrijven… en ditmaal ambtshalve,
ook nog uw gedrag te corrigeren waar nodig.
Verslag/Gedachtebeheer:
Aad Juijn
Fotografie: Frans
Groeneweg
HZP Schiedam 2 – Dordrecht 3 3 - 5 (ronde 2)
 |
| Wapen van Dordrecht... |
Maandag 13
oktober ’14, kwam het team van Dordrecht 3 op bezoek, een 2e
thuiswedstrijd op rij aldus. De eerste wedstrijd tegen Erasmus 2 was er één om
zo snel mogelijk te verdring(k)en (1½-6½). Het enige dat ik er nog over kwijt
wil is dat dit team met een ratinggemiddelde van 1734 behoorlijk (te) sterk
was. Dordrecht 3 kwam opdagen met een gemiddelde rating van 1676 en zo werd het
snel duidelijk dat het wederom een behoorlijk zware klus zou gaan worden. Captain
Andries Schukking kon vanavond bogen op de complete basis (rating 1560), en had
qua tactiek één bordwisseling toegepast. Andries ging vanavond zelf in de spits
(bord 1) spelen, Frans Groeneweg schoof daardoor naar bord 3. De filosofie
achter dit tactische concept was simpel. De bord 1 speler van Dordrecht is een
beetje ’n mystery guest dat wil zeggen, er is niet zoveel bekend over Iwahn
Apon, in de 1e ronde had hij Meinte Smink (1910) van
Papendrecht/Alblasserdam te grazen genomen. Een rating heeft Iwahn niet, dus
zegt u het maar. Andries meende met zijn onorthodoxe schaakaanpak Iwahn op zijn
minst het “what the f**k heb ik nu aan
mijn fiets hangen” gevoel te kunnen bezorgen. Ik denk achteraf dat Andries daar
wel in geslaagd is, maar daarover later meer. Ondergetekende had captain
Andries aangeboden de geschiedschrijving op zijn conto te nemen, zodat Andries
zich volledig kon ontfermen, aangaande het onderonsje met Iwahn…
Gezellig
druk…
 |
| Speelzaal... |
Zoals
wedstrijdleider intern Frans Groeneweg het in zijn interne verslag al beschreef
“het was gezellig druk”. Onze speelzaal heeft de vorm van een aangesneden stuk
taart, en dan bedoel ik natuurlijk het stuk dat er uit geneden is, en niet de
rest van de taart. De speeltafels kunnen moeilijk anders opgesteld worden dan
in twee rijen van vier. Het past allemaal maar net. Een analyseruimte is er
niet, dus rond de klok van tien uur (sommige interne partijen zijn dan
klaar) neemt het geroezemoes toe. Het
gekwebbel aan de bar neemt dan eveneens in volume toe, maar goed, whatever, we
zijn tenslotte goedwillende amateurs. Kortom het was een gezellige drukte. De
wedstrijdleiding was in handen van wedstrijdleider extern David van der Mast…
De
wedstrijd…
 |
| "lelijke eendje"... |
Dat de
Dordtenaren vanavond favoriet waren blijkt zoals eerder gezegd uit de
gemiddelde rating van 1676 punten. Wij kunnen daar slechts 1560 punten
tegenover stellen. Met dit gemiddelde zijn we het minst begaafde jongetje van
de klas. We houden ons dus maar vast aan het sprookje van het “lelijke eendje”,
dat tot ieders opluchting een zwaan bleek. Met frisse moed en de nodige
vechtlust moest dit papieren feit dus gecompenseerd gaan worden. Na het debacle
in ronde een, mogen we veronderstellen dat iedereen weer bij de les is. We
houden vertrouwen! In chronologische volgorde van beëindiging komen we tot de
volgende beschouwingen…
Aanval?!
Aan bord 6
speelde Hans Schrumpf (1489) met wit tegen de veruit oudste deelnemer (in de
vorige ronde trof Hans dit lot ook al!) van het totale speelveld, Adrie v/d Willigen (1628). In
de wandelgangen vernam ik dat Adrie’s teller momenteel op 94 staat! Hans
bediende zich van de Sozin variant (Lc4), een wapen tegen het Siciliaans. Hans
weet zich een klein ruimtevoordeeltje te verschaffen, maar veel heeft dit
allemaal niet te betekenen. Wanneer de zwarte (koning) fianchettoloper wordt
geruild, en alsook de dames dit lot is beschoren, is er van voordeel geen
sprake, en wordt op voorstel van Hans de vrede getekend. Overigens was de enige
werkelijk aanval van betekenis, en tevens het kritieke moment tijdens de partij
het moment waarop Adrie een 5 minuten durende hoestaanval lanceerde. Gelukkig
voor Adrie loste deze aanval zich vanzelf op…
½-½
 |
| Hans... remise |
Van de
Hollandse gestampte pot…
Bord 2 (wit)
werd bemand door Jan Brand (1605). Tegenstander Victor van Blommestein (1741)
schotelde Jan een Hollandse pot voor, om precies te zijn een Leningrader. Met
een als dubieus bekend staande paardzet (Pe5), trachtte Victor de stelling met
geweld naar zijn hand te zetten, en met succes. Jan… niet zo bekend met deze
variant ging (te) voorzichtig te werk. Het resultaat was dat Jan in feite met ‘zwart’
kwam te zitten. Victor domineerde de stelling, en verkreeg met de zet f4
initiatief. Toen zwart er in slaagde de h-lijn te openen, en te bezetten met
toren en dame, pakten donkere wolken zich samen boven de witte koning. Jan
trachtte nog met de monarch naar de damevleugel te vluchten, maar dit kostte
nogal wat materiaal…
½-1½
 |
| Jan... bij de neus genomen? |
Het
zekere voor het onzekere (?!)…
Aan bord 7
(zwart) speelde F.G. Maas (1472) tegen Arend van Grootheest (1723). F.G.
bediende zich van het dubbelfianchetto. Arend slaagt erin om de fianchettoloper
op g7 via Lh6 af te ruilen, en pakt vervolgens met f4 ruimte in het centrum. Aan
de andere kant, op de damevleugel kampt F.G. toch met wat ontwikkelingsprobleempjes,
de stukken komen niet echt lekker te staan. Het lijkt erop dat zwart zwaar weer
gaat krijgen… Wanneer Arend niet echt doordrukt, en een blik werpt op de
overige borden kiest hij voor remise. Het kan natuurlijk ook zijn dat hij het
verslag uit de 1e ronde heeft gelezen, en zich realiseerde dat F.G.
buitengewoon geniale invallen kan “overkomen”. In ieder geval verkoos Arend het
zekere voor het onzekere…
1-2
 |
| F.G. Maas... remise |
…
onoplettendheidje
Gerard
Turkenburg (1545) had wit aan bord 4. Wim van Noort (1747) zat tegenover hem.
In het rustige London systeem (d4 en c3) loop je met wit niet zo snel in zeven
sloten tegelijk (dat is althans het uitgangspunt). De opening leverde Gerard
wat meer ruimte op. Na het bevrijdende e4 oogde wit prettig. Er werd op e4
geruild en er verzeilde een witte loper aldaar. Een onoplettendheidje kreeg
grote gevolgen, doordat de witte dame op c2 terechtkwam, kon Wim met de pionzet
f5 de witte loper midden op het bord insluiten. Dat was al vrij vroeg op de
avond. Gerard probeerde nog lang op complicaties te spelen, zwart moest hier en
daar nog even opletten, maar echt in gevaar was de zwarte zege nimmer…
1-3
 |
| Gerard... loper kwijt |
Instortingsgevaar…
Aan het 8e
(wit) bord moest Marco Zwanenburg (1369) op zien te boksen tegen Otto van Haren
(1697). 328 ratingpunten verschil! Het begon allemaal vrij rustig in een
Dame-Indiër. Met positionele middelen weet Otto druk op de witte stelling te
zetten. Met name het witte gat op g3 is zorgwekkend. Wanneer daar een paard
verschijnt moet voor Marco’s schaakleven worden gevreesd. De druk wordt groter
en groter, en het is met alle witte macht pompen of verzuipen. Marco blijft
zeer goed en geconcentreerd verdedigen, hoe zwart ook probeert, Marco houdt
dapper stand… Met als beloning een zwaar bevochten remise! Erg goed gespeeld
Marco…
1½-3½
 |
| Marco... erg goed naar remise! |
Mystery
guest…
Zoals gezegd
had captain Andries Schukking (1682) zichzelf aan bord 1 (zwart) gezet om “mystery
guest” Iwahn Apon (Tpr 1989) te bestrijden. In wat ik als een onregelmatige
opening zou willen typeren, stelden beide heren de rokade uit. Iwahn zette de
stelling uitermate voorzichtig op. Andries zocht meteen spel. Nadat wit zijn
loperpaar had opgegeven (LxPc6), en zwart dientengevolge een dubbelpion op de
c-lijn verkreeg, opende Andries de vijandelijkheden met de pionzet g5, en de
opstoot d4. Wit rokeert alsnog, en zwart komt verdacht te staan (mede doordat
de koning te lang op e8 blijft). De witte aanval levert een kwaliteit op, en er
moetvoor de goede afloop worden gevreesd. Met een ingenieus schijn dameoffer
weet Andries verwarring te stichten, Iwahn gebruikt veel tijd. Doordat
inmiddels de g-lijn halfopen is komen te liggen, moet wit erg opletten. Iwahn
ziet geen andere oplossing dan de kwaliteit terug te geven (of dit werkelijk
moest?)… Het toreneindspel + Lopers van ongelijke kleur, en voor beiden 4
pionnen lijkt behoorlijk in balans, en zodoende wordt de vrede getekend. Een
knappe maar toch vooral wonderlijke ontsnapping van Andries!
2-4
 |
| Andries... wonderlijke remise |
Onmogelijk(?!)…
Onmogelijk
is een woord dat je alleen tegenkomt in het woordenboek van idioten (Napoleon).
Aan bord 3 (zwart) speelde Frans Groeneweg (1782) tegen Theo Jiskoot (1710). In
een Dame-Indische partij opende Frans op twee fronten, namelijk met c5 en f5.
Theo liep een achterblijvertje op e3 op en Frans kon beschikken over het
loperpaar. Al met al leek Frans dus de beste papieren te hebben. Op het bord
viel dat nogal tegen, weliswaar stonden de meeste stukken een beetje gedrongen
en passief op de damevleugel verdedigend werk te doen, echte vorderingen kon
Frans toch ook niet maken. Dan breekt het moment aan dat Frans aan het offeren
slaat, en met het nodige geweld het zaakje naar zijn hand probeert te zetten. Frans
overziet iets, en komt dan 2 pionnen achter, en in een hopeloze positie. De
tijdnood van Theo doet ook een duit in het zakje… wanneer Theo nog 4 minuten
heeft en Frans er 21 heeft, begint Theo wat onvaster te spelen. Met het nodige
kunst en vliegwerk weet Frans dan nog op ‘onmogelijke’ wijze met eeuwig schaak
weg te komen! Een typisch gevalletje van mentaliteit tonen…
2½-4½
 |
| Frans... op mentaliteit naar remise! |
Het
grote “misverstand”…
 |
| Rating... roept u maar! |
Aan bord 5
(zwart) speelde Dick Vons (1537) tegen invaller Martijn Rijneveen (1484). In de
vorige ronde speelde, van Dordtse kant, Jan Willem Versloot aan
dit bord, en die had een rating van 1980. Door een Babylonische
spraakverwarring was ondergetekende in de veronderstelling dat Martijn dezelfde
persoon was als Jan Willem, volgt u het nog? Ik was nog wel zo snugger om dit “heuglijke”
feit pas na afloop tegen Dick te zeggen. Iets in mij wilde toch zekerheid en
dus vroeg ik na afloop zijn rating aan “Jan Willem” (Martijn dus…). “Ehhh… tja
ik speel op het ogenblik niet zo goed extern… Tja ik denk zo ergens tussen de
1600 en 1700 puntjes”. Oké… ik had Dick dus zojuist vermeld dat hij tegen de
sterkste speler uit het team (1980) had zitten schuiven, Dick was zichtbaar in
zijn nopjes met zijn zwaarbevochten remise. Nu dus weer even Dick terug op de
Aarde zetten, en de correcte rating van Martijn door te geven… Sorry Dick, maar
hij heeft tussen de 1600 en 1700. Nou, vooruit dan maar, dit kon toch voor Dick
ook best wel door de beugel. Dick zal ongetwijfeld de afgelopen dagen (en
anders leest hij het nu) de werkelijke rating van Martijn hebben gelezen… en
dan blijkt dat Martijn met 1484 juist de laagst gerate man van de Dordtenaren
is! Vooruit dan maar, ratings zeggen niets (beweren sommigen op de club). De
partij zelf was een erg interessant potje (vooral met die toebedachte rating
van 1980 in mijn kop). Dick leek in een Hollandse Leningrader geruisloos (op
rating en stelling) weggetikt te worden. Martijn zat weliswaar met een
achterblijvertje op e3 opgescheept, maar hij kreeg aan de overkant op “hetzelfde”
plekje maar dan in spiegelbeeld (e6) een inktvis, die sowieso een kwaliteit
ging binnenslepen. Dick bleef onvervaard doorknokken en wist na een
vingerfoutje van Martijn zowaar nog gevaar te stichten. Hetgeen nog een
onverwachte puntendeling opleverde! Tja… op rating achteraf, dus wel een “normale”
uitslag… Gezien het partijverloop, gaan de egards toch naar Dick…
3-5
 |
| Dick en Martijn... uiteindelijk remise! |
En
wat nu?
Nu staan we
na deze 2 nederlagen op plekje nummer 7 (Ashtapada nog onder ons), we gaan op
dinsdag 11 november (11-11! Dus wie weet?) naar de nummer 6 Hendrik Ido
Ambacht, die na 2 ronden ook nog op de nul hangt. We moeten maar eens kijken
wat de coach (Andries) deze keer aan tactisch vernuft uit de bovenkamer weet te
onttrekken… Ondergetekende houd in ieder geval het volste vertrouwen in de goeroe
en zijn volgelingen…
Fotografie:
Frans Groeneweg
Verslag/Ballonofilist:
Aad Juijn
HZP
Schiedam 2 – Erasmus 2 1½-6½ (ronde 1)
 |
| NS 2e klasse... |
Teamleider
Andries Schukking wist vorig seizoen een knappe promotieplaats (2e
plaats, op slechts een halfje na geen kampioen) met de reserves van HZPS af te
dwingen. Dat was dan in de 3e klasse. Dat het flink kan spoken in de
2e klasse weten de spelers van het 1e nog wel. Ondanks de
supersterke bezetting wat betreft het vlaggenschip, wisten twee tegenstanders
in die 2e klasse het HZPS 1 knap lastig te maken, één daarvan was,
jawel de tegenstander van vanavond Erasmus 2 (3-5), die ander was Charlois
Europoort 5 (3½-4½) maar die speelt dit seizoen veilig (voor ons 2e
team) in klasse 2B. De 2e klasse in de RSB competitie is dus in
tegenstelling met bijv. de 2e klasse in de wereld van het openbaar
vervoer (NS) niet bepaald de ordinaire “klootjesvolk” klasse. Seizoen 2014/2015
gaat voor de mannen van Andries een zeer zwaar avontuur worden. Het ontkomen
aan degradatie zal dit seizoen het enige devies zijn…
Pessimisme
of toch stiekem ’n beetje optimisme?
 |
| ... vertrouwen in Andries |
Tja… vier
spelers, en dat waren niet de minsten, hebben om uiteenlopende redenen het 2e
team verlaten. Freerk Gerkema heeft het schaken ingeruild voor een toegewijd
leven aan de schepper. Cees Verhagen (vervanger F.G. Maas) is ingepikt door de
teamleider van het vlaggenschip. Piet Hofstee heeft naar eigen zeggen een
positieverbetering van een schaakvereniging uit het HSB district aangeboden
gekregen (hadden wij hier een transfersom voor moeten vragen, of juist die
ploeg een bonus moeten uitbetalen?). Elise Juijn is een jaartje in
schaakretraite. Clubpsycholoog Arnold van der Kammen wil nog wel af en toe
invallen, maar een vaste plek geeft teveel vastigheid. Het gemis van 50% van de
basisopstelling gaat worden opgevangen met de heren Frans Groeneweg, Hans
Schrumpf, Dick Vons en Marco Zwanenburg. Slechts vier “oudgedienden” zullen de
“newbies” mentaal moeten begeleiden door dit zware seizoen, Jan Brand , Gerard
Turkenburg, F.G. Maas (speelde vorig seizoen 2 partijen, en stond toen zijn
basisplek af aan de tussentijds ingestroomde Cees Verhagen) en tot slot de
teamcaptain himself Andries Schukking. De pessimistische ondertoon is mij een beetje
ingefluisterd door de veelbetekenende woorden van de teamcaptain zelf… “als we
degraderen dan stop ik met het teamleiderschap, ik heb geen zin om weer in de 3e
klasse aan te klooien”. Ik vind dat eerlijk gezegd wel een professionele
houding, dat moet ik Andries simpelweg nageven. Wanneer je als teamleider
degradeert met je team, ben je kennelijk niet in staat om je spelers te
inspireren, motiveren of eventueel op een andere manier ze te pushen. Ook nog een mogelijkheid is dat de spelers gewoonweg niet competent
genoeg zijn voor de 2e klasse, maar daar gaan we natuurlijk niet van
uit, want je moet zoveel mogelijk de fouten bij jezelf zoeken is mij tijdens
mijn opvoeding voorgehouden. Duidelijk is dus wel dat er dit seizoen een mooie
taak voor Andries is weggelegd… de dood of de Gladiolen, zogezegd. Persoonlijk
heb ik het volste vertrouwen in Andries, hij is tenslotte het prototype van een
‘natural born leader’.
Andries is
de enige playing captain op onze club, en dat zegt dus ook wel iets over zijn
leiderskwaliteiten. Zelf het voorbeeld geven… “niet zeuren maar sleuren”, “ik
val aan wie volgt mij?” en zo kan ik nog een stel one-liners geven die van
toepassing zijn op de mens Andries. Voor dit duel heeft Andries ondergetekende
zover gekregen het verslag te schrijven (delegeren kan hij dus ook), onder de
legitieme motivatie van “… dan heb ik mijn handen vrij om mij voor de volle
100% op mijn eigen partij te kunnen concentreren”.
Dan wordt
het stilaan en zoetjes tijd om eens te kijken wat de seizoensouverture van team
2 ons bracht… de gemiddelde rating van HZPS 2 bedroeg 1560 punten, Erasmus 2
kwam met het voor de 2e klasse normalere gemiddelde van 1734 punten.
Wij houden ons hart vast…
What’s
in a name?…
Hans
Schrumpf (1489) had wit aan bord 6, en kwam oog in oog te zitten met Arie de
Jong (1726) die zich met zijn 87 jaren veruit de oudste schaker binnen het
speellokaal mocht noemen. Het zal ongetwijfeld met zijn achternaam te maken
hebben, maar de geestkracht en de levendigheid die Arie etaleerde zou je eerder
in een 18 jarige verwachten. Schaaktechnisch zat er ook bepaald nog geen sleet
op. Hans die zo gewend is om de aanval te dicteren, moest vanavond volstaan met
’n half avondje keepen (22.00u klaar). In een Aljechin ging Hans al spoedig de
fout in, het leverde Arie de e pion op. Erger nog is het feit dat Hans’
damevleugel wordt vastgezet met de zwarte ‘schroefzet” d3. De loper op c1 en de
toren op a1 komen niet fatsoenlijk in het spel. Wanneer Arie de ongelukstoren
weet te verschalken met zijn loper, is het zaakje definitief beslecht. Na nog
wat onbeduidend gereutel blaast de witte koning zijn laatste adem uit. Nu weet
ik waar het spreekwoord “hoe ouder, hoe gekker” op gestoeld is.
0-1
 |
| Hans (l)... 22.00u klaar! |
Hè? Wat
doet ‘ie nou??
Aan bord 7
speelde F.G. Maas (1472) achter de zwarten tegen oud-oud-oud-lid Henry Pijpers
(1722). Nadat iets dat op een moderne verdediging leek op het bord was gebracht,
liepen teamleider Andries en ondergetekende schijnbaar toevallig langs dit
bord. Helemaal toevallig was dit niet, want wij waren op weg naar het grootste
rookcompartiment van de wereld. Eenmaal buitengekomen was ons hetzelfde
opgevallen, F.G. had zojuist vrijwillig zijn koningsfianchettoloper van g7
geruild tegen paard c3. Dat zijn zetten die je niet graag ziet. Zoals zo vaak
is: omstanders of toevallige passanten die even vluchtig een “o jee” blik op de
stelling werpen, kunnen het werkelijke genie natuurlijk nooit doorvorsen… Het
genie dat natuurlijk ongekend veel verder heeft gekeken, is vertrouwd met deze
tekortkoming van de omstanders, en blijft ongestoord en zwaar gefocust, aan
zijn voor “normale mensen” ondoorgrondelijke plannen weven. Op het moment dat
Henry de belangrijke zwarte pion op d5 buit maakt, lopen de “deskundigen”
mismoedig naar het volgende bord. Plots wordt F.G. gefeliciteerd door zijn
tegenstander… Zou F.G. jarig zijn? Neen, wit staat volkomen mat! Met een
werkelijk schitterende en onafwendbare aanval gaat wit mat. Henry was vol lof
over het paardoffer dat mat inluidde, en had het allemaal niet zien aankomen.
Helaas heeft F.G. volgens mij al zo’n beetje alle onderscheidingen die in
Nederland te vergeven zijn, anders zou ik hem beslist hebben willen voordragen voor het een of ander…
Goh, wat kan genialiteit toch lang onopgemerkt blijven…
1-1
 |
| F.G. "miskend talent" wint op briljante wijze... |
 |
| Henry... verliest van F.G. |
“…
tot op het bot”
Onze nieuwe
bord 1 speler van team 2 is Frans Groeneweg (1782). Frans speelde met zwart
tegen Gilles Donze (1785). In een bekende Siciliaan kreeg zwart zijn
‘natuurlijke’ hangpion op d6. Beide heren rokeren kort, en wit zoekt zijn spel
op de damevleugel terwijl zwart met e5 en f5 ruimte probeert te pakken. De
paarden zijn dan al op stal. Een partij met lopers, torens en de dames en de
nodige pionnen is dan het resultaat, en dat geeft in de regel erg lastig in te
schatten stellingen. Gilles heeft het betere van het spel nadat Frans een
pionoffer op e4 brengt, hetgeen wel een vrije d pion voor zwart oplevert. Gilles verkrijgt
een geïsoleerde maar vrije dubbele b pion. Waarvan de voorste onder dekking van
de lopers vervaarlijk oprukt. Het ziet er somber uit voor zwart. Uiteindelijk
weet Frans af te wikkelen naar een toreneindspel met 4 witte (3 op de
koningsvleugel, en een vrije op de b lijn) en 3 zwarte pionnen (koningsvleugel).
Daarna volgt een grote ruil waarbij de torens de doos in gaan en Frans het nu
moet bolwerken met een ‘kale’ koning tegen de koning en een tweetal pionnen op
de g lijn. Dit is natuurlijk over en sluiten, daar wit nu tempos kan maken met
de achterste g pion, en zo de oppositie van de zwarte koning kan voorkomen.
1-2
 |
| Frans... nieuwe bord 1 speler |
Laatste
wapenfeit…
Aan het
zwarte bord 5 speelde Dick Vons (1537) een Spaanse partij tegen Jaap van
Meerkerk (1639). Amper uit de opening gekomen verliest Dick zijn pion op e5. Op
het eerste gezicht lijkt de partij een gelopen koers. De vechtlust van Dick
komt boven drijven en is toonaangevend, zowaar wordt de pion terug gewonnen. Er
verdwijnen heel wat stukken van het bord, en wat rest is een dubbel
toreneindspel met voor beide spelers 6 pionnen en een zwart paard tegen een
witte loper. Jaap heeft wat meer activiteit, maar Dick houdt met zijn torens de
7e rij goed onder controle… Wat Jaap ook probeert, de remise is
onafwendbaar. Goed gespeeld Dick!
1½-2½
 |
| Dick... met vaste hand naar 'n halfje |
Met dit
anderhalve punt blijkt meteen ons kruit verschoten, er zat zeker nog wel meer
in, maar dat kwam er in ieder geval niet meer uit…
Geruisloos
ten onder…
Jan Brand
(1605) mocht met wit aan het 2e bord aantreden tegen Pim Kleinjan (1759).
In een Dame Indische opstelling werken beide heren aan hun ontwikkeling. Na 14
zetten staat alles nog op het bord. In het centrum is een zogenaamd Tarrasch
blokje ontstaan (witte pionnen d4, c4 en zwarte pionnen op d5 en c5). Jan lijkt
wat meer bewegingsvrijheid te hebben, maar dat is zeer relatief. Nadat het
Tarrasch blokje tot ruil overgaat, blijft Jan met de iso op d4 zitten. Jan vond
zichzelf niet zo goed staan, het leek mij wel mee te vallen. Pim had inmiddels
wel de juiste velden voor zijn stukken in handen. De druk op de d pion werd
flink opgevoerd, en het kleinood ging zowaar verloren. Jan kon nog wel
afwikkelen naar een dame toren “eindspel”. Dit werd echter zeer bekwaam door
Pim behandeld. Met akelige precisie werd een zwarte toren op de 2e
rij gemanoeuvreerd. Dit betekende mat of dameverlies voor wit. Jan maakte
gebruik van de 3e optie… opgave!
1½-3½
 |
| Pim Kleinjan (l) wint van Jan, Gilles Donze (r) wint van Frans |
London?
(1)
Het
misschien wel grootste drama van de avond speelde zich af aan bord 4. Gerard
Turkenburg (1545) speelde met wit tegen Frits Steenbergen (1769). Met zijn
oerdegelijke London systeem zette Gerard de zaak voorzichtig maar stevig op.
Met dit soort systemen krijg je natuurlijk wel een zwaar positionele “touwtrek”
partij op het bord, en wordt het vaak een zaak van wie de langste adem, of het
meeste zitvlees heeft, in Gerards geval. Frits weet het loperpaar te verkrijgen. Beide
heren starten de schermutselingen aanvankelijk op de damevleugel. Wanneer het
zaakje daar is vastgelopen wordt de zwarte aandacht op de koningsvleugel
gericht. Inmiddels hebben de heren nog slechts een paard en dame tot hun
beschikking. Niet onbelangrijk is het grote aantal pionnen (7 beide) dat in
elkaar geschoven staat. Frits heeft door een opmars met de f pion (f3) de
betere papieren. De witte koning staat kwetsbaar en de zwarte dame en paard
zijn diep in de witte stelling gedrongen, terwijl de witte dame en het paard
passief zijn teruggedrongen. Gerard biedt remise aan, Frits wil er niets van
weten (staat m.i. inderdaad gewonnen). Dan overspeelt Frits zijn hand, Gerard
krijgt een kans en grijpt deze met beide handen aan. Er gaan wat zwarte pionnen
verloren, en Gerard komt regelrecht gewonnen te staan. Wanneer Gerard de dames
ruilt krijgt Frits plots schwindelkansen. Gerard stapelt fout op fout en gaat
nu verliezen. Frits heeft nog slechts 3 minuten (Gerard 8) wanneer Gerard plots
roept “hé… die klok is niet goed!!”. Gerard was even vergeten dat er natuurlijk
steeds 5 seconden per zet bijkwam. Met vaste hand haalde Frits wat dames, en
werd het drama netjes binnen de tijd afgerond.
1½-4½
 |
| Jan (l), Andries (m) en Gerard (nog vrolijk)... |
London?
(2)
Teamcaptain
Andries Schukking (1682) had zichzelf aan het zwarte bord 3 opgesteld. Jan Hoek
van Dijke (1784) stelde zich op met het vermaledijde London systeem. En nu ga
ik er gelijk wat van zeggen ook! We hebben nu na Gerard wéér te maken met een London.
Kort gezegd is dit een opstelling waar wit vaak op het structuurtje d4, c3, e3
aanstuurt, met als “lichtpuntje” dat de loper al op f4 is gespeeld. U gelooft
het misschien niet, maar het kan nog erger, namelijk het Colle systeem. Dit
systeem kenmerkt zich door d4, c3, e3 maar dan met de loper binnen de keten,
namelijk op d2 (erg hè). Deze beide systemen zijn een crime voor de
zwartspeler, het publiek, de verslagschrijver maar eigenlijk het meest
schadelijk nog voor de popularisering van de schaaksport in het algemeen! Ik
overweeg dan ook om een handtekeningenactie richting de FIDE op te starten, met
als doel dat bij deze 2 systemen een remise uitslag niet telt en automatisch
een zwarte overwinning betekent. Vooruit dan maar… Toch nog even iets over de
partij. Andries besluit zo snel mogelijk ergens iets aan te gaan vallen, de
koningsvleugel dan maar. Met de zetten Ph5 gevolgd door f5 begint het ‘feest’ (zonder slingers, visite, drankjes en snacks).
Het idee is een oprolactie, die onder steun van de h pion, de g pion naar g4 moet zien te
krijgen. Jan weet dit plan eenvoudig te verijdelen, en dwingt Andries zijn ‘verkeerde’
pion op te spelen, namelijk h5 naar h4. Nu is het eeuwige gat op g4 volledig in
handen van wit. Zoetjes aan wordt er veel geruild. Andries heeft dan een loper
en 5 pionnen, Jan 5 pionnen en een paard. Met engelengeduld (kan ook niet
anders als je London op je repertoire hebt), weet Jan zich geraffineerd naar
winst te friemelen.
1½-5½
 |
| Captain Andries versus Jan... |
Lichtpuntje…
geen London!
Het witte 8e
bord werd bemand door Marco Zwanenburg (1369) die het op moest nemen tegen Emil
Verhoef (1687). Een behoorlijk ratingverschil valt meteen op. Emil speelde de
Pirc en Marco vloog er (onverantwoord) snel in. Met een vroege opstoot e5
direct gevolgd door het pionoffer e6 dacht Marco spel te krijgen (Pg5). Met
veel duw en trekwerk weet Marco Emil enigszins bezig te houden. Gaandeweg slaagt
Emil erin om stukken af te ruilen. Erg gemakkelijk liep het ook weer niet,
getuige het feit dat deze partij als laatste klaar was. Marco slaagde erin om
een toreneindspel te bereiken met voor ieder 2 pionnen, helaas ging dat toch
nog fout voor onze dappere strijder, die zich genoodzaakt zag een toren te
moeten geven… de rest laat zich dan raden.
1½-6½
 |
| Marco... juiste instelling! |
 |
| ... eerste ritje 2e klasse |
Oei… dat was
dan het eerste ritje 2e klasse, we zullen het maar als 'n testrit beschouwen. Deze monstrueuze uitslag is
natuurlijk enigszins geflatteerd te noemen, maar veel goeds belooft het toch niet.
Erasmus 2 is uiteraard een promotiekandidaat, en die kan je maar beter achter
de rug hebben. Twee teams gaan degraderen, en dat betekent in de regel dat je
met 4 matchpunten nog niet zeker bent! Zoals ik reeds eerder vermeldde… “ik heb
het volste vertrouwen in captain Andries”, hij zet de poppetjes vast op de
goede plek in de resterende 6 ronden… Maandag 13 oktober wederom een
thuiswedstrijd, en ja zeker, al weer tegen een promotiekandidaat. Dordrecht 3
is de naam…
Verslag/Gedachtebeheer:
Aad Juijn
Fotografie:
Frans Groeneweg/David van der Mast
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten