Team 2 2014/2015

RSB seizoen 2014/2015, Team 2

Papendrecht/Alblasserdam 1  –  HZP Schiedam 2  7½ - ½ (ronde 7)

... verkiezingstijd

Zaterdagochtend (14 maart), het zal wel rond een uur of tien zijn geweest. Drie broodjes met katenspek klaargemaakt, kopje koffie erbij… Het smakelijke zaakje voor mij uitgestald op mijn bureaublad, computer aanzetten, en eens even op het gemak de digitale dagbladen doornemen. De voorpagina van het AD herinnert mij aan het vervelende feit dat het weer verkiezingstijd is. Waar normaal gesproken het nieuws hoort te staan is nu een lange aaneenschakeling neergezet van gratis reclameblokken t.b.v. de Haagse worstenindustrie o.l.v. directeur Rutte. Rutte & co. hebben hun beste worsten uit de politieke diepvriezer tevoorschijn getoverd, en houden ons deze gebruikelijke verkiezingsworsten voor, de één nog smakelijker dan de ander (Rutte beloofde in de verkiezingscampagne van 2012 alle werkenden 1000 euro, zei dat er niet gemorreld zou worden aan de hypotheekrenteaftrek en garandeerde dat er geen extra geld naar Griekenland zou gaan). In aanloop naar welke verkiezing dan ook, is het gebruikelijk om hoofdzaken tot bijzaken te maken, en de bijzaken worden hoofdzaken. De overbekende politieke reclameblokken sla ik dus over, en dan dus maar de bijartikelen lezen. Stom, stom, stom!… dat had ik dus na mijn ontbijtje moeten doen. Een van die bijartikelen had de veelbetekenende kop “Baard blijkt ideale broedplaats voor bacteriën”… hoewel ikzelf niet in het bezit van zo’n infectiehaard ben, begon mijn in eerste instantie smakelijke broodje, tijdens het lezen van dit artikel zijn appetijtelijkheid te verliezen, om zelfs vervolgens verder onaangeroerd op mijn bordje naast zijn twee lotgenoten te eindigen. Koffie drink ik het liefst zo heet mogelijk, dus die was gelukkig al op (wanneer u een baard heeft, of van plan bent er een aan te kweken, kan het nuttig zijn het artikel (hier) te lezen, waarschuwing: niet geschikt voor uw partner).

“Om des keizers baard”…

... eet ze

Bovenstaande inleiding roept dus ambivalente gevoelens op, waar het de animo betreft om bijvoorbeeld nog te willen spelen om zoiets als des keizers baard (wij waren vrij van degradatie of kampioenzorgen). Voor onze tegenstanders van vanavond lag de zaak een stuk hygiënischer, zij hoefden namelijk niet te spelen om des keizers baard. Papendrecht/Alblasserdam kon dan weliswaar geen kampioen meer worden, maar wel beste 2^e van de klassen A,B of C, en deze plek geeft ook recht op promotie… M.a.w. zij moesten flink uithalen wat betreft de bordpunten kwestie. Het zou dus wel eens een avondje ‘kop van Jut zijn’ kunnen worden…

Meest gekke 2^e ooit?…

... droge cijfertjes

Ondergetekende is dit seizoen, in de hoedanigheid van vaste schrijver steevast getuige geweest, van de schaakverrichtingen van het rebellenclubje van Andries, ook wel HZPS 2 genoemd. Omdat ik zelf velen jaren teamleider van het tweede ben geweest heb ik er iets mee. Het is wel ’n beetje een haat liefde verhouding, maar zo’n basis schijnt de beste huwelijken op te leveren. Een paar rondjes mocht ik dit seizoen de ‘papieren’ teamleider zijn, ‘papieren’ want Andries maakt de opstelling en blijft wat mij betreft 100% aansprakelijk voor de geleverde resultaten. Eerlijk is eerlijk, het is en blijft natuurlijk een onevenaarbare prestatie om met deze jongens handhaving in de 2^e klasse te bewerkstelligen. Het ratinggemiddelde van het tweede was dit seizoen onthutsend te noemen. Op gemiddelde kun je de verschillende klassen redelijkerwijs als volgt indelen: Promotieklasse 1900-2000, 1^e klasse 1800-1900, 2^e klasse 1700-1800, 3^e klasse 1600-1700, 4^e klasse 1450-1600, 4-Tallen < 1450. De rood genoteerde ratings zijn een ondergrens, d.w.z. dat teams met een dergelijke rating (of uiteraard lager) op uitzonderingen na, zo’n beetje het gehele seizoen met het degradatiespook rekening moeten houden. Het spreekt voor zich dat de ratings die in het groen staan genoteerd de bovengrens vormen, en dat die teams (of uiteraard hoger) om de kampioen en promotieplekken spelen. Dit staatje klopt behoorlijk, en is een globale leidraad voor uw team. Bij ons tweede valt bij het gemiddelde meteen op dat wij helemaal niet in de 2^e klasse thuishoren (duh…), immers speelden wij tussen de 1560 en 1573 dit seizoen. Het is nog erger gesteld, we zouden zelfs in de 3^e klasse problemen kunnen verwachten! In klasse 2B, zijn geen teams ingedeeld met een gemiddelde onder de 1600 (het team met de laagste rating 1610 is gedegradeerd, en in aanmerking voor de andere degradatieplek komen nog twee teams van 1650, de rest zit boven de 1700 daar). In klasse 2C zijn er wel twee teams met minder dan 1600, één is al gedegradeerd en de ander maakt goede kans om er ook uit te vliegen. In onze ‘eigen’ klasse 2A waren twee < 1600 teams ingedeeld, waarvan wij met het minst aantal punten 1560. Het merkwaardige feit doet zich voor dat we qua matchpunten op de 5^e plek zijn geëindigd (en dat telt gelukkig), zouden enkel bordpunten tellen dan zouden we 7^e zijn geëindigd, en inderdaad volgens bovenstaand handvest er uit zijn gebonjourd! Met voorgaande informatie is nu beter te begrijpen dat ons tweede team eigenlijk een soort van wonder heeft verricht… Dan verlaten we nu de droge cijfertjes en sluiten het kasboek. We blikken even vooruit op de wedstrijd tegen Papendrecht/Alblasserdam 1…

Vaste schrijver en "papieren" teamleider, Aad Juijn

“Zoek het maar uit”… 

Tactische opstelling...

Omdat er voor ons dus niets meer op het spel stond, hoefde deze keer (gelukkig) niet naar ‘tactische’ noodmiddelen te worden gegrepen. Het ‘prettige’ van zo’n tactische opstelling is dat de redenatie die er aan vooraf gaat altijd klopt...  “Als hij nou aan bord 1 remise houdt, en hun spelen dit en dat dan, blablabla… kunnen we misschien voor een verrassing zorgen”. De laatste keer dat we op zo’n tactische drogredenatie inzetten dreunt nog enigszins na (8-0 verlies bij Krimpen aan den IJssel 3). Teamleider Andries Schukking kon vanavond geen beroep doen op het ‘enfant terrible’ Hans Schrumpf. Coming man David van der Vloed stond uiteraard te popelen om Hans de geschiedenis boeken in te schrijven. De opstelling werd een ‘normale’ d.w.z. ongeveer op ratingsterkte van bord 1 tem 8 opgesteld. De opdracht welke de spelers meekregen was iets in de strekking van “zoek het maar uit”, en dat is ook wel eens leuk, wanneer eindelijk het teamresultaat eens ondergeschikt is aan je eigen resultaat. Iedereen wist zich tijdig te melden in Denksportcentrum Papendrecht en de wedstrijd kon in een gemoedelijke sfeer van start gaan…

“this is your captain speaking”

Captain Andries Schukking (1664) had zichzelf bord 2 (zwart) toebedacht. Vanaf ronde 3 is Papendrecht/Alblasserdam echter versterkt met Peter Kuijpers (2083), een speler die gezien zijn rating gemakkelijk zou moeten kunnen meedraaien in de 2e klasse KNSB. Andries moest dus even ‘n verschilletje van 419 ratingpuntjes overbruggen. De opening voltrekt zich geheel conform de ons bekende Andries stijl. Van meet af aan probeert Andries zonder enig ratingrespect Peter te overrompelen. De aangeboden pion wordt door wit vriendelijk geweigerd, Peter kiest voor ontwikkeling en druk tegen pion e5, het zwarte zorgenkind. Op zet 15 gaat de pion inderdaad verloren. Andries kan nu kort rokeren, en lijkt wat lucht te krijgen. Wanneer Andries even niet oplet is het meteen gedaan. Met enkele krachtzetten weet Peter handig gebruik te maken van de nog immer geparkeerde loper op c8. Peter slaagt erin zijn dame en toren op de onderste rij te krijgen (Dd8 en Te8), en nu gaat de zwarte toren op f8 verloren… Andries kan geen Txe8 doen want dan is DxT meteen mat… Verloren, maar in ieder geval met moed gespeeld!

1-0

Andries... moed!?

Paardenmiddel (1)

Aan het witte bord 5 speelde Dick Vons (1534) tegen Kees Brinkman (1799). Ook hier dus de nodige ratingpuntjes verschil (265). In een rustige Grünfeld zetten de heren eerst hun stukken in de gewenste posities, de koningen rokeren kort, en dan begint het manoeuvreren en laveren. Lange tijd lijkt er niet veel aan het handje, en schat ik de remisekansen van Dick hoog in. Een bekend feit in ons schakerwereldje is natuurlijk het feit, dat ratingverschil zich meestal doet gelden richting eindspel. Wanneer Kees er in slaagt om een gedekt paard in de witte stelling te posteren (c3) wordt het pas echt vervelend voor Dick. Er dreigen allerlei vervelende geintjes. Kees slaat plots genadeloos toe met Toren d1, en nu is de dreiging van een familieschaakje (paard) niet meer te pareren, Dick geeft meteen op… Fraai en doortastend gespeeld van Kees!

2-0    

Dick... familieschaakje

Onbekend en dus onbemind…

Coming man David van der Vloed heeft nog geen rating, maar dat zal per 1 mei veranderen (mijn prognose: rond de 1550). David speelde vanavond aan bord 6 (zwart) tegen Hans van de Beukel (1717). Hans bediende zich van het verraderlijke Morra gambiet. David kende dit systeem nog niet, en dan ben je verschrikkelijk in het nadeel. David pakte tem c3 en ging daarna lelijk in de fout. Hans sloeg onmiddellijk toe en offerde een loper op f7. Resultaat: koning kan niet meer rokeren, witte velden rondom de koning zwak, drie pionneneilandjes van ieder twee stuks, en de zwarte torens doen een langdurig poosje niet mee. Een vervelend avondje voor David… Hans slaagde er weliswaar in om de zwarte stelling volledig in de tang te krijgen, maar verzuimde de fatale klap uit te delen. Neemt niet weg dat de stelling gewonnen bleef staan voor Hans. David wist het nog tot een zwaar stukken eindspel, minus twee pionnen te brengen, maar toen Hans met twee torens de 7^e rij kwam binnenzeilen was er geen keepen meer aan. Ik moet David toch een compliment maken: na zo snel tegen een ruïne aan te hikken, en tegen zo’n sterke tegenstander, is het prijzenswaardig dat je zolang stand hield!

3-0

David... lang stand gehouden

Toppertje…

Aan het witte bord 7 komen we aan bij topscorer F.G. Maas (1477)… 4½ uit 6 (3xwinst, 3x remise) is niet kinderachtig, en zeker niet wanneer je bedenkt dat het gehele team dit seizoen ‘slechts’ 19 bordpunten wist te vergaren uit het totaal van 56 beschikbare bordpunten. M.a.w. onze topscorer heeft dus een aandeel van bijna 25% wat betreft ons bordpunten totaal! De tegenstander van vanavond was Jo Pattinama (1637). Als gebruikelijk werd de opening rustig opgezet, één van de handelsmerken van F.G. Lange tijd wordt er niets geslagen, en speelt de strijd zich af in het centrum. Na een flinke ruil blijven de zware stukken en voor ieder een loper (ongelijke kleur) en een flink aantal pionnen over. F.G. heeft een drukke periode achter de rug, en vraagt ondergetekende de vredespijp te mogen aanbieden, kennelijk rookt Jo niet, want hij ‘kijkt’ nog even verder. Enkele zetten later ziet Jo toch ook maar van verder spelen af… en wordt het vredesvoorstel alsnog ondertekend… F.G. de eer gered, en dat bovendien met 160 ratingpunten minder!

3½-½

Topscorer F.G. Maas... 4,5 uit 6!

Paardenmiddel (2)

Jan Brand (1578) kwam aan bord 3 (wit) ook de nodige ratingpuntjes tekort. Bert Terlouw (1898) was duidelijk de favoriet met een surplus van 321 punten. In een opening die veel weg had van een Tarrasch uit het damegambiet, verkreeg Bert wat meer ruimte. Het Tarrasch blokje (d4, c4 en c5, d5) werd afgeruild, evenals de torens. Jan biedt remise aan maar Bert ‘kijkt’ nog even verder. Beetje bij beetje komt Jan slechter te staan, ook in tijd. Jan heeft nog 7 minuten, Bert 35 minuten. De druk wordt groter, en begint gevaarlijke vormen aan te nemen. Met ’n ‘aardig’ familieschaakje maakt het zwarte paard een eind aan het schaakleven van de witte dame! Jan hield lang stand, maar ook hier was het ratingverschil te groot!

4½-½         

Jan... familieschaakje

Vorkje…

Gerard Turkenburg (1553) speelde aan het zwarte bord 4. Het wordt eenzijdig, maar ook Cees van Meerkerk (1797) mocht op basis van het ratingverschil zich de favoriet noemen (verschil 244). Gerard deed het rustig aan, en bleef aanvankelijk een beetje achterin hangen. Nadat de zwarte voorpost op d5 was afgeruild, kwam Gerard lange tijd niet meer over de 6^e rij heen, bovendien had zwart een moeizame loper op c8. Cees beschikte over het centrum, en had daardoor behoorlijk veel ruimte. Plots sloeg de vlam in de pan, en braken er flinke ongeregeldheden uit, helaas greep Gerard mis en liet pardoes een vorkje toe, dat een loper kostte. Bovendien had Cees een gevaarlijke vrijpion op de 7^e rij. Ondanks Cees’ grote tijdnood, maakte hij het keurig af door de pion tot dame te laten promoveren…

5½-½

Gerard... vorkje

Paardenmiddel (3)

Wit aan bord 1, Frans Groeneweg (1801). Het ratingverschil met tegenstander Meinte Smink (1895) is met een negatief saldo van ‘slechts’ 94 punten, de partij met het minste aantal onderlinge ratingpunten verschil. Meinte ontplooit met b5 en c5 meteen activiteit op de damevleugel, en slaagt erin een voorpost op e4 te creëren. Frans komt niet los, en heeft gaten op f3 en d3. De witte stukken staan elkaar flink in de weg achter de eigen linie. De tijd spreekt ook een woordje mee: Frans 6 minuten, Meinte 27 minuten. Frans lijkt wat los te komen nadat hij een witte pion in de aanbieding heeft gedaan. Toch weet Meinte de zaak goed onder controle te houden, het is een beetje hilarisch dat Meinte enkele zetten een  paard familieschaakje mist, waarbij Frans zijn dame zou verliezen. Plots ziet Meinte die mogelijkheid wel… Frans heeft dapper lang stand gehouden, maar kon het tij niet keren.

6½-½

Frans... familieschaakje

“Laatste oordeel”…

Marco Zwanenburg (1403) had de eer om het seizoen voor team 2 te mogen afsluiten, en dat gebeurde aan het zwarte bord 8. Deze laatste en dus inmiddels 56^e partij van dit seizoen kreeg Marco te maken met Koert Timmerman (1586). Hat wordt misschien wat eenzijdig, maar ook hier weer een aanmerkelijk ratingverschil, deze keer 183 punten. Een rustige opzet, en na 13 zetten heeft Marco ongeveer gelijkspel bereikt. Wanneer Marco met 18. f5 gaat avonturieren wordt na ruil de zwarte pion op e5 een zwakke iso, die gemakkelijk vele malen kan worden belegerd. Marco besluit het kleinood dan maar op e4 te offeren. Koert hapt wijselijk niet meteen toe, maar op een geschikter moment. In de fase die volgt wordt veel geruild. Koert beschikt over het loperpaar en 4 pionnen, Marco heeft dan paard en loper en 3 pionnen. Op zich behoorlijke remisekansen. Wanneer Marco een inschattingsfout maakt gaat er nog een zwarte pion verloren. De weg naar witte winst is nog lastig, maar wordt wel gevonden door Koert…

7½-½      

Marco... avonturieren

Met het beëindigen van deze 56^e partij zit seizoen 2014/2015 erop voor de heren van het 2^e. We kunnen al met al spreken van een buitengewoon geslaagd seizoen, immers 3 van de 7 wedstrijden winnen met ons ratinggemiddelde is bepaald niet niks. Ik moet dit team naast feliciteren toch ook complimenteren… Teamcaptain Andries heeft met ‘minimale’ middelen (sorry jongens), maximaal rendement uit de ploeg tevoorschijn weten te halen. Mijn rol van geschiedschrijver vond ik ook leerzaam. In het begin van dit seizoen ervoer ik mijzelf meer als een ramptoerist, maar geleidelijk aan ben ik toch ook overtuigd geraakt van de kwaliteiten binnen dit team. Namelijk, geen stap teveel zetten tegen de sterkere teams (integendeel), maar wel ongekend pieken tegen de collega degradatie genomineerden… Laten we hopen op enige aanwas aan versterking de komende maanden, om vervolgens volgend seizoen met een team te kunnen aantreden, dat een gevaar voor iedere tegenstander zal inhouden.

Verslag/Gedachtebeheer: Aad Juijn

Fotografie: Frans Groeneweg

HZP Schiedam 2  –   Maassluis 1   4½ - 3½ (ronde 6)

'gedroomde' horrorscenario

Je zult maar verslaggever of teamleider van het tweede zijn! Een nog verschrikkelijker scenario is ook nog mogelijk, namelijk jezelf in beide weinig benijdenswaardige functies te bevinden. Dit ‘gedroomde’ (nachtmerrie) horrorscenario was mijn deel, afgelopen maandagavond (16 februari). Tja, en misschien is nog het meest idiote hiervan, dat het ook nog eens een ‘eigen schuld dikke bult’ verhaal betreft…

Zo erg?

psychische ongemakken

Nou dat ook weer niet hoor, de teamwinst compenseert ruimschoots de opgelopen psychische ongemakken. Maar laten we eerst eens bij het begin beginnen. We hebben 4 matchpunten weten te verzamelen uit de voorgaande 5 wedstrijden. Hiermee staan we stevig op de 6^e plek (veilige zone). Onder ons bevinden zich 2 clubs met 0 punten (Hendrik Ido Ambacht en Ashtapada). Met nog 2 ronden te gaan kan theoretisch gezien één van beide clubs langszij komen (immers zij spelen nog tegen elkaar). HIA is de grootste kanshebber op zo’n mogelijkheid, die hebben immers een rating gemiddelde van bijna 1700 punten! Raar hoor, dat juist dit team 0 punten heeft. Qua rating zou dit team eigenlijk op een stevige plaats in de subtop horen te staan. Praktisch gezien is dit een ander verhaal, winnen van Ashtapada zal HIA nog wel lukken (is inmiddels ook gebeurd met 6-2), maar in de laatste ronde ook nog even winnen van medekoploper Krimpen aan den IJssel 3 is een tamelijk ander verhaal, hoewel helemaal gerust kun je daar toch niet op zijn. En mocht HIA die laatste ronde dan toch weten te winnen, dan zijn wij (zwaar) de pineut, in de bordpunten zitten we bepaald niet overdadig. Dit alles in het achterhoofd hebbende, waren captain Andries Schukking en ondergetekende (Aad Juijn) in de voorbespreking tot het verbluffende inzicht gekomen dat een gelijkspelletje tegen Maassluis 1 toch wel voor heel veel gemoedsrust zou zorgen, bovendien weten HIA en Ashtapada meteen waar zij aan toe zijn, en wordt de executie niet op wrede wijze uitgesteld. Andries benoemde mij tot interim teamleider, met de opdracht iedereen te laten vechten, geen onbenullige remises… kortom minstens 4-4! Het verslag schrijven, is min of meer gratis bij deze functie inbegrepen. Dat verslag schrijven ging deze keer lastiger dan ‘normaal’. Slechts 2 partijen waren goed te volgen (Dick Vons en Jan Brand), bij de 6 overige borden had ik mijn kont nog niet gekeerd of er gebeurde weer iets ‘bizars’. Met bizar druk ik mij dan enigszins genuanceerd uit. Aan sommige borden gebeurden er ‘dingen’, waarvan ik vermoed dat bij het aanschouwen van zulke zetten, onze schaakgodin Caïssa spontaan het schaakbord in de open haard zou flikkeren, om vervolgens te solliciteren naar de functie van beschermvrouwe in het dammerwereldje. Bij sommige borden leek er sprake van hekserij, voodoo, zwarte magie of iets in die sfeer… We hadden de wedstrijd net zo goed met 3½-4½ kunnen verliezen. Die doelstelling van 4-4 is dan niet gelukt (sorry Andries), er is echter wel gevochten! Weliswaar 5 remises, maar door strijd verkregen…

Interim teamleider/verslaggever Aad Juijn

Feeststemming?!

De "buurtjes"...

Verrassend was het feit dat bij een 4-3 voorsprong captain Andries, na een jojo partij, zelf de eindverantwoordelijke was voor het niet uitkomen van het ten doel gestelde gelijke spel. Het halfje dat Andries op zijn notatiebiljet kon noteren betekende meteen een klinkende teamoverwinning. De feestvreugde was groot, maar werd met het niet aflatend ge-ssst door de dames vanachter de bar steeds opnieuw de kop ingedrukt! Immers in de directe omgeving van ons speellokaal trachtten de meeste bewoners van senioren wooncomplex “de Pionier” hun nachtrust te genieten. Een ingetogen feestje dus. We zullen pas na de 7^e en laatste ronde weten hoe echt belangrijk deze overwinning was. Volgend seizoen dus minimaal weer ’n jaartje 2^e klasse, en eerlijk gezegd verwacht ik dat dit team zich tegen die tijd versterkt weet. Piet Hofstee is weer terug van weggeweest, David van der Vloed ontwikkelt zich in de goede richting. En je weet natuurlijk niet of zich nog nieuwe leden aanmelden. Al met al positieve ontwikkelingen rondom het rebellenteam van Andries. Andries had begin van het seizoen al laten weten bij degradatie het teamleiderschap ter beschikking te stellen, want ploeteren in de 3^e klasse is beneden ‘s mans stand. Vorig seizoen wist Andries dit team uit de 3^e klasse te tillen, en dit seizoen met een op 4 plaatsen verzwakt team ruime handhaving te bewerkstelligen! We zullen zien of het bestuur en dan met name de penningmeester bereid is om (flink) in de buidel te tasten, teneinde deze door velen begeerde succescoach voor de club te behouden, ik heb er in ieder geval goede hoop in. Mocht het behoud van Andries lukken dan lijkt me voor volgend seizoen de doelstelling zonneklaar, promotie naar de 1^e klasse! Dan zijn we nu zo’n beetje aangekomen op de verrichtingen van het ‘voetvolk’… En dat bedoel ik natuurlijk niet oneerbiedig, uiteindelijk zijn zij de mensen die het onder al die verwachtingen toch maar even moeten fiksen. We gaan de borden in chronologische volgorde na, en de gebruikte ratings zijn die van laatst gepubliceerde ratinglijst van de KNSB (1 februari). Het team kende geen invallers en de wedstrijdleider is David van der Mast…

Tate-shihō-gatame (houdgreep)...

Frans... (onder)

Aan bord 1 en dus zwart, kopman Frans Groeneweg (1801). Tegenstander Marcel Bergen (1888) speelde een gambietje, en Frans raakte al snel het spoor bijster. Marcel rook zijn kans, en ging meteen bovenop Frans zitten. Frans moest zijn pluspion inleveren, en wat erger was: Marcel verkreeg een verschrikkelijk vervelende inktvis op e6, deze werd gedekt door pion d5 en omdat de zwarte c-pion al naast het bord stond was de witte pion op d5 onaantastbaar. Ik heb het zelden meegemaakt dat Frans zo snel kloten stond. Frans kreeg het voor elkaar om een paard op d8 te krijgen, maar besloot de inktvis van Marcel niet te ruilen. Frans meende dat de witte pion die dan op e6 zou verschijnen te vervelend was (ik denk dat dit toch de enige kans op tenminste ‘iets’ had gegeven). Nu werd het door overbelasting van kwaad tot erger, en moest Frans een paard inleveren. In volkomen hopeloze stelling gooide Frans de handdoek… een partij om snel te vergeten!

0-1

Frans... vervelend partijtje

Hoe het dus óók kan... (1)

Aan het zwarte 5 bord kwam Dick Vons (1534) uw verslaggever tegemoet door de partij lekker overzichtelijk te houden. Tegenstander was Michael Kroes (1689), en dat is zo’n slordige 150 ratingpunten meer, dan het aantal waar Dick het mee moest doen. In een Engelse opstelling lopen beide heren een achterblijvertje op (d3 en d6). Michael had meer ruimte en speelde zijn pionnen op de koningsvleugel langzaam op. Doordat alle pionnen op het bord blijven, kan gerust gesproken worden van een rustig strategisch gewriemel. Wanneer de dames ook nog eens worden geruild, vinden beide spelers het wel best geweest, en is remise een logisch besluit… Vanwege het ratingverschil gaan de credits toch naar Dick, prima resultaat!

½-1½

Dick... prima resultaat!

Hoe het dus óók kan... (2)

Mevrouw Vreeken (1968)

Aan bord 3 had Jan Brand (1578) wit… Na afloop van de partij vroeg Jan mij er een leuk stukje van te maken (?!). Over de inhoud van Jan zijn partij valt in ieder geval weinig leuks te schrijven. Het ging Jan natuurlijk om zijn illustere tegenstreefster. Meervoudig Nederlands dameskampioene (5 x) Corry Vreeken (1769) behaalde haar successen in de jaren 60 van de vorige eeuw. Mevrouw Vreeken is tegenwoordig 86 jaar en nog steeds een geducht tegenstandster. De opstelling van onze schaaktafels beviel haar al meteen niet, “als haringen in een ton”… Tja, daar heeft ze natuurlijk wel een punt. De ‘beesten’ in diergaarde Blijdorp hebben grotere verblijven. Mevrouw Vreeken en Jan hebben ‘iets’ met elkaar, nu niet meteen raar gaan denken. Met dat ‘iets’ bedoel ik uiteraard iets op schaakgebied. Het is bijna zo, dat wanneer Mevrouw Vreeken onze club bezocht, zij ten alle tijden tot het spelen van een partij tegen Jan lijkt veroordeeld, raar… maar daarom niet minder waar. Deze keer was de ontmoeting geregisseerd door captain Andries (Jan weet op de een of andere wijze iets los te maken in Mevrouw Vreeken waardoor zij vrij gemakkelijk remise geeft, ofwel ziet zij in Jan de ideale schoonzoon, maar het kan ook zijn dat ze snel van hem afwilt zijn en dus maar gauw op remise aanstuurt)…  Het duel betrof een rustige overzichtelijke partij, waarbij beide spelers een geïsoleerde pion op d4 en d5 oplopen. De muziek was er snel uit, de vrede werd getekend, en ook hier weer: gezien het ratingverschil (slordige 200 punten) moeten de credits naar Jan gaan… Netjes Jan!

1-2

Jan... nette remise tegen de voormalig dameskampioene!

De schaamte voorbij…

Aan het witte 4^e bord speelde Gerard Turkenburg (1553) naar achteraf zou blijken een sleutelduel. Tegenstander Jean Paul Schriks (1255) was met ongeveer 300 ratingpunten minder duidelijk de ‘underdog’. Gerard komt met flink veel ruimte uit de opening, een soort Stonewall in de voorhand. De vier paarden vinden hun plek in het toch al drukke centrum. Dan besluit Gerard tot een koningsaanval, middels de opstoot g4 en g5. Op zich een goed plan… totdat Gerard zich lelijk verrekende. Met een paardoffer op f7 denkt Gerard toe te kunnen slaan, het offer komt echter net te vroeg. Plots staat Gerard verloren, tot grote ontzetting van de HZPS’ers. Met de moed der wanhoop rommelt Gerard door, en krijgt met toren en dame op de inmiddels open h-lijn nog dreiging ook. Dan gaat het mobieltje van Jean Paul af, hij krijgt de gebruikelijke waarschuwing van wedstrijdleider David. Kort na dit incident grijpt Jean Paul op verschrikkelijke wijze mis. Gerard grijpt onmiddellijk zijn kans en verzilvert de mat in 2 kans!! Tja… verschrikkelijk sneu voor Jean Paul, aan de andere kant stond Gerard voor zijn foutieve paardoffer erg goed, en misschien zelfs wel gewonnen. Maar ja… als en dan tellen nu eenmaal niet in gedane zaken. Eén ding is zeker, dit was achteraf het verschil tussen winst en verlies van ons team!

2-2

Gerard... belangrijk punt!

Lastig besluit…

Onze topscorer F.G. Maas (1477) speelde aan het zwarte bord 7. Tegenstander vanavond was Paul Blok (1474), een opmerkelijk ratingverschil van wel 3 punten. Het is een partij die zeer langzaam op gang komt, de pionnen blijven lang op het bord… Toch is de zwarte stelling te prefereren. F.G. gaat zoals wij hem kennen, in de geduldmodus. Langzaamaan schuift de zaak naar voren, en voordat Paul er erg in heeft, neemt dit naar voren schuiven angstaanjagende proporties aan. Met een ludiek dameoffer wint onze topscorer een stuk! Daar staan wel 2 pionnen tegenover, en dan ook nog het vervelende feit dat F. G. nog maar 7 minuten over heeft. Het stuk dat F.G. overhoudt is een loper, die niet heel veel kan. Paul biedt remise aan, en zoals te doen gebruikelijk consulteert F.G. mij, de interim teamleider… Een lastig moment, Hans staat beter maar ingewikkeld, Andries staat nagenoeg verloren en Marco staat op dat moment een paard tegen 2 pionnen voor. Ik besluit niet te gokken… stel dat F.G. door zijn vlag gaat. Remise derhalve!

2½-2½

F.G. Maas... nog steeds ongeslagen!

De ommezwaai!

Met wit aan bord 8, vinden we Marco Zwanenburg (1403). De tegenstander is Peter Swart (geen rating, Tpr 1206). Ook deze partij bleek achteraf een sleutelpartij. Na de 11^e zet staat alles nog op het bord, de stukken van Marco staan wat lastig. De zwarte dame komt op veld h5 ook niet erg uit de verf. Er ontstaat dan een periode waar langzaamaan vele stukken aan de zijlijn terecht komen. Een eindspel is ontstaan van 4 torens en beide een paard, en Marco verliest zojuist een pion, en heeft er nog 7 over, terwijl Peter ze nog alle 8 heeft. Het heeft er alle schijn van dat Marco er af gaat. Dan grijpt Peter verschrikkelijk mis, met een trucje weet Marco plots een paard voor te komen, weliswaar tegen 2 pionnen, de partij is gekanteld. Peter stapelt nu fout op fout, en lijkt van slag. Marco weet de 2 pionnen weer terug in te pikken, en maakt het resoluut uit. Goed gevochten Marco, en ook hier een zeer belangrijk punt!

3½-2½

Marco... belangrijk punt nummer 2!

Zekere onzekerheid…

Aan bord 6 met wit Hans Schrumpf (1508). Tegenstander Peter van Soest (1512) kende het voordeel van welgeteld 4 ratingpunten. De opening kende een merkwaardig verloop, en dat had alles te maken met het zwarte koningspaard dat al vroeg op avontuur ging. De koningen hadden nog niet gerokeerd en het ‘hobbelpaard’ (ont)plofte pardoes op f2, viel dus toren en dame aan. Kxf2 en loper x d4 schaak. Koning weer weg en de loper bijt door op b2. Daarna werd de toren door de loper geslagen en de witte dame sloeg de loper weer. Balans: Hans kleine kwaliteit voor tegen 2 pionnen, belangrijker is echter dat de koningsfianchetto loper nu is verdwenen, en zwart is totaal onontwikkeld op de damevleugel. Wanneer Hans met een leuke probleemzet zijn 2 pionnen weer terug wint, lijkt de zaak technisch beslist. Na dameruil wordt het toch nog razend lastig, en wij weten dat het eindspel niet Hans’ sterkste punt is. Hans vraagt mij of remise aanbieden ‘iets’ is. Tja… de winstvoering is misschien te doen, maar ja Hans is Hans hè? Ik besluit Hans een ‘carte blanche’ te geven. Hans biedt remise aan terwijl hij nog geen zet heeft gedaan. Peter antwoord: “doe eerst maar een zet!”… Daarna gaat Peter verder, en laat het aanbod aan zich voorbij gaan. Het wordt nog precair en Hans offert zijn 2 stukken tegen de toren. Beide spelers hebben nu de koning en voor beide een pion, die beiden niet verder zullen komen, totdat ze elkaar ruilen. Peter biedt Hans nu remise aan onder precies dezelfde omstandigheden als Hans eerder. U raadt Hans’ antwoord… “doe eerst maar een zet!”, Peter besluit de pionnen te ruilen, en de ‘kale’ koningen verraden de uitslag. Heftige partij!

4-3

Hans... "doe eerst maar een zet!"

Met dit belangwekkende halfje is de afdaling naar de 3^e klasse definitief, en geheel op eigen kracht,  voorkomen. De fel begeerde 5 matchpunten zijn binnen, en zelfs één bonuspunt daarbij, 6 dus in totaal. Iedereen van HZPS signatuur verkeerde in euforie… iedereen? Eén speler is dan nog niet op de hoogte van de 4-3 voorsprong, en probeert nog met alle macht een verloren staande stelling om te buigen naar beters… We gaan naar de partij van captain Schukking.

Dat had je wel eens mogen zeggen!!

Allergekste partij... 

Aan het 2^e en witte bord speelde captain Andries Schukking (1664). Tegenstander is de voor ons niet onbekende Dirk Brijs (1684). Dirk heeft de goede gewoonte mee te spelen in onze jaarlijkse zomercompetitie. Qua rating ontlopen de heren elkaar niet veel, en dat beloofde een gelijkopgaande strijd. Dit werd de aller-gekste partij van vanavond (bovendien van heel veel voorgaande avonden). De openingsopzet verraadde al dat Andries van plan was om een alles of niks koningsaanval te gaan lanceren. Dirk stelde zich zo actief mogelijk op. Na de korte rokade van Dirk ging Andries los. Met een stormaanval op de koning waarbij de witte h-pion werd geofferd kwam Andries tot de kansrijk ogende zet f6. Nu werd het echt alles of niets. Na het zwarte slaan op f6 volgde een wit kwaliteitsoffer op f6. Na prima verdedigen van Dirk offerde Andries verder… het leek toch allemaal geen hout te snijden. De balans: wit dame en 4 pionnen, zwart 2 torens, paard en 6 pionnen. Nu werd het allemaal nog gekker… Iedereen stond om het bord, en de gekte bereikte zijn climax. Dirk trad weifelend op en de witte dame snoepte 2 pionnen weg, Dirk besluit de 2 torens voor de dame te ruilen. Andries beschikt nu over 2 gedekte vrijpionnen (a en b), en nog een op f2 (dacht ik). Dirk heeft er ook nog een op de f-lijn (dacht ik wederom). Met het zwarte paard tracht Dirk de 2 vrijpionnen te bezweren, tot grote schrik van iedere Maassluizenaar en in het bijzonder Mevrouw Vreeken, die aan het belendende bord nu juist de beste plaats van ons speellokaal had, zichtbaar met afschuw vervuld raakte, toen Dirk een giga fout maakte door zijn paard op een veld te zetten, waardoor de witte pion ongehinderd naar promotie kon lopen. Inmiddels hadden de spelers de koning en Andries een dame, en Dirk een paard. Andries werd enorm opgejaagd door de klok, die nog slechts één minuut aanwees. De hilariteit was groot toen Andries er in slaagde Dirk pat te zetten… Andries had bovendien nog steeds niet meegekregen dat we 4-3 voorstonden… “xxxxxx dat hadden jullie wel eens mogen zeggen!”…

4½-3½

Eén keer is genoeg!

Evenwel, ook bij Andries was de opluchting meer dan groot, de felicitaties gingen over en weer, en onze tegenstrevers uit Maassluis zagen het gebeuren geamuseerd aan. De sfeer was er één die suggereerde alsof het kampioenschap zojuist was binnengehaald. De laatste wedstrijd is tegen gedeeld koploper Papendrecht/Alblasserdam 1, deze staan qua matchpunten gelijk met Krimpen aan den IJssel 3, maar wel 7 bordpunten achter! Laten we in ieder geval waken dat ons hetzelfde overkomt als tegen Krimpen, één maal 8-0 is al niet goed voor het ego... Laat staan twee maal. 

Verslag: Aad Juijn

Fotografie: Frans Groeneweg      

           

Krimpen aan den IJssel 3  –  HZP Schiedam 2  8 - 0 (ronde 5)

Krimpen aan den IJssel 3...

Het is toch geweldig, te weten dat je “afgemaakt” gaat worden, maar daar toch niet mee zitten. Captain Andries Schukking stuurde de ‘jongens’ met slechts één ‘opdracht’ de wei van Krimpen in: “denk wel een beetje aan de bordpunten”… Tja, we hebben nu 4 matchpunten verzameld, en dat biedt een goed vooruitzicht op de ten doel gestelde en felbegeerde 6^e plek. Krimpen aan den IJssel 3 stond samen met Papendrecht/Alblasserdam 1, en Dordecht 3 gedeeld eerste. Alle drie deze teams hadden 6 uit 4, en allen eenmaal verloren. En nu komt dus de aap uit de mouw… Krimpen wil dus niet alleen van ons winnen, dit moet ook nog eens met grof geweld (grote cijfers) gepaard gaan, ook Krimpen heeft zijn bordpunten hard nodig met het oog op een eventueel kampioenschap (of de beste nummer 2 van de klassen 2A, 2B en 2C). Anyway… in al zijn ondoorgrondelijke wijsheid besloot captain Andries de boel vanavond eens zeer ‘tactisch’ aan te pakken (zoiets als in Andries’ eigen partijen, die voor omstanders toch ook niet zijn te doorgronden), met een volstrekt door elkaar gehusselde opstelling, waarbij het lijkt alsof Andries de opstelling door dobbelstenen gooien heeft verkregen, werd aangetreden.  De eerlijkheid gebiedt wel te vermelden dat captain Andries een handlanger had wat betreft de totstandkoming van deze karikaturale schertsvertoning. In december al schotelde Andries dit concept voor aan ondergetekende. U moet weten dat diezelfde ondergetekende jarenlang de teamleider van dit tweede is geweest, het onderonsje moet dan ook uitgelegd worden in de rubriek van twee weten meer dan één. Andries’ argument kon als volgt samen worden gevat: “wanneer je de vaste en gebruikelijke  opstelling hanteert, dan zou je wel eens met 8-0 kunnen verliezen”… deze redenering lijkt inderdaad wel te kloppen, aan ieder bord is er in dat geval sprake van een negatief ratingverschil. Dat probleem werd door Andries’ husseling nu aan twee borden ongedaan gemaakt (zou dus inderdaad twee bordpunten kunnen opleveren), misschien hier en daar ’n gelukje (remisetje of zelfs… ) tja… er zou zelfs een stuntje in kunnen zitten. Ondergetekende ging dus kritiekloos mee in de “gekkigheid” van de captain. Een uitermate listige zet natuurlijk van captain Andries, immers uw verslaggever werd nu tot een soort van medeplichtige gemaakt, en dat heeft voor Andries het overgrote voordeel dat schrijver dezes niet met belerende vingertjes kan gaan schrijven, of nog meer in de stijl van schrijver, ten koste van Andries’ tactische “bedenksel” een semigrappig of satirisch verslagje in elkaar te kunnen flansen. Ondertekenaar is dus handig op een zijspoor gezet…

Onze tegenstanders…

De vlag van de gemeente
Krimpen aan den IJssel

Ondergetekende verlaat nu, deze vooral in ambtelijke stukken gebruikte quasi nederige persoonsaanduiding “ondergetekende”, en verruilt deze term vanaf nu voor het amicaler en sympathieker “ik”, dan hoeft u ook niet het ongemakkelijke gevoel te hebben, een dagvaarding of rechterlijke beschikking voor uw neus te hebben. In de vele jaren dat ik in het regionale schakerwereldje meedraai heb ik vele kennissen en schaakvrienden opgedaan. Iedere schaakvereniging heeft zijn eigen “eigenheid” of “cultuurtje”. In mijn hoedanigheid van verslaggever tijdens de RSB persoonlijke kampioenschappen, heb ik dit spektakel tweemaal (2011, 2012) in ontmoetingscentrum "De Tuyter", het schaakonderkomen van de s.v. Krimpen aan den IJssel, mogen verslaan. Ook ik was één van die vele bevooroordeelden die zoiets had van… Krimpen???! Dorpje!!!? Platteland???! Niet dat Schiedam nu zo’n metropool is… maar, u snapt misschien wel wat ik bedoel. Totdat ik “ze” leerde kennen, die Krimpenaren. In Wikipedia kwam ik o.a. de volgende informatie tegen… “Met 14 kerken van 12 kerkgenootschappen is Krimpen aan den IJssel een vrij kerkelijk dorp. De Oud Gereformeerde Gemeente van Krimpen (Mieraskerk) is met circa 1900 leden en doopleden de grootste Oud Gereformeerde Gemeente in Nederland. Verder is er ook een grote Gereformeerde Gemeente (Sebakerk) met per 01-01-2011 1479 leden”…

Watertje... aan "de Tuyter"

…verder nog vermeldenswaardig: “Krimpen heeft een zwembad (!), een manege,een scoutinggroep, en diverse sportgelegenheden en een streekmuseum”. Ik ben al die jaren in de veronderstelling geweest dat met het bedoelde zwembad, het watertje grenzend aan “de Tuyter” werd beoogd, zo zie je maar… met vooroordelen doe je de medemens vaak te kort. Ik heb de Krimpenaren (althans, het schakende gedeelte in ieder geval) als sympathieke, vriendelijke en toch vooral humorvolle (zie de 8-0 uitslag) lieden ervaren. Ik kom er in ieder geval graag, hoewel dat na maandag misschien nog gaat worden “kwam er in ieder geval graag”...

Succestrainer...
FM Harold van Dijk

Het “schaakcultuurtje” dat bij Krimpen opvalt lijkt van een gemoedelijke aard, maar is toch ook op een bepaalde manier ambitieus te noemen. De jeugdafdeling is een belangrijk goed. FM Harold van Dijk lijkt ieder Krimpens kind van de straat te plukken, om die vervolgens op te leiden tot gevaarlijke “schaakgekkies”… Dynamiek, tactiek zijn de meest in het oog springende wapens waar de jongelui mee leren omgaan. FM Harold bezwoer mij op het RSB PK van 2014, dat hij de jongelui zeker ook de strategische en positionele componenten van het schaakspel bij brengt, kortom gevaarlijke klantjes. In het team van Krimpen aan den IJssel 3, onze tegenstanders van vanavond, ontwaarde ik tenminste vier exemplaren (bord 1, 2, 3 en 6) uit de school van FM Harold. Mijn rijkelijk optimistische prognose op voorhand was iets van 6-2, enkele van de spelers verweten mij juist een zwartkijker te zijn… Ja, ja op de muren van de tempel van het orakel van Delphi stond reeds te lezen “ken uzelf”, er stond trouwens ook “alles met mate”, maar dat is meer iets voor de tegenstanders om ter harte te nemen (zie wederom de 8-0)…

Strafexercitie…

U heeft het vast wel in de gaten, ik kan de inleiding oeverloos rekken, maar ik zal hoe dan ook aan de bespreking van die verschrikkelijke strafexercitie moet beginnen. Zonder onze topscorer F. G. Maas (kon effe geen schaakbord meer zien, na zijn 10-kamp bij Tata Steel Chess Tournament 2015), en dus met  invalkracht David van der Vloed in de gelederen floot wedstrijdleider Hans van Nieuwenhuizen het sein voor de aftrap…

Net niet… (1)

Aan bord 8 (zwart) speelde Gerard Turkenburg (1545) tegen Adrie van der Waal (1668). In een wat vreemd aandoende opstelling, zoeken beide heren het spel op de damevleugel. De strijd lijkt zich af te spelen op de enig open lijn van het bord, de c-lijn. De concentratie van zo’n beetje alle actieve stukken bevindt zich rondom dit gebied. De zwarte stukken daarentegen staan elkaar behoorlijk in de weg, met name de zwarte dame vind geen echt goede velden. Adrie stelt zijn lopers handig op, nadat inmiddels de a en b-lijn ook open zijn komen te liggen. Slim gebruik makend van de overbelasting in het zwarte kamp weet Adrie een stuk in te pikken, Gerard houdt het meteen voor gezien.

1-0

... maar daar werden wij niet van verlost,
en dus ook Gerard ging ten onder!

Net niet… (2)

Aan bord 4 kruisten beide captains de degens. Andries Schukking (1682) had zwart. Michel van Cappellen (1781) zag zich geconfronteerd met de onorthodoxe schaakaanpak van Andries. Michel ging er eens goed voor zitten, en dat kostte een kwartiertje tijd. Andries’ pion op e5 ging verloren, maar Andries verzekerde mij dat dit in het zwarte plan thuishoorde. Tja… wie ben ik, ik zag de compensatie niet een, twee, drie (vier, vijf enz.). Oké het witte paard op g3 stond misschien wat onhandig, maar dat was in twee zetten toch ook weer opgelost. Andries kon bogen op het loperpaar, maar toen het witveldige exemplaar in de problemen dreigde te geraken, besloot Andries deze maar meteen te offeren. Dat gebeurde door een toren brutaalweg op f3 te planten, terwijl er nog ’n pion op g2 stond. Schaken is helaas anders dan dammen, je bent niet verplicht te slaan (misschien kon dat trouwens ook nog wel). Michel negeerde het zaakje en speelde rustig een paard, kort daarop gooide Andries de handdoek…

2-0

Het brein... captain Andries

Nee! Maar je bent wel medeplichtig, Aad!!

Net niet… (3)

Dick Vons (1537) was met wit aan het 3^e bord verzeild geraakt. Robert Casteleijn (1845) was met bijna 300 ratingpunten meer hier de overduidelijke favoriet. Terwijl Dick al kort rokeerde stelde Robert dit uit, en ging met h6 en g5 op avontuur. Dick vindt dit er nogal eng uit zien en blokkeert met h3 en g4. Dick probeert het centrum gesloten te houden, maar slaagt er niet in dit ook op de h-lijn te doen, en wanneer deze open komt en Robert erin slaagt de meest belangrijke velden in het centrum te bezetten met zijn stukken, lijkt alles een kwestie van tijd. Met attractief en ingenieus combinatiespel wordt de arme Dick volledig van het bord gecombineerd… Een fraaie demonstratie van Robert.

3-0

Dick (maar niet voor mekaar!) verloor ook...

Net niet… (4)

Onze nog ratingloze invalkracht David van der Vloed viel in voor topscorer F.G. Maas (3½ uit 4). Aan het witte bord 7 trof David de sterke Remko Moerkerken (1873). Strikt genomen, dus een ratingverschil van 1873 punten is dat is geen kattenpis. In de opening viel daar overigens weinig van te merken. En lang in het middenspel ook niet. David zoekt zijn spel op de damevleugel, terwijl Remko op de koningsvleugel aan de slag gaat. David houdt wijselijk zijn koning in het centrum, en dus richt Remko zich van lieverlee op een centrumdoorbraak. Na langdurig en goed te hebben verdedigd kan David niet voorkomen dat er een viertoren eindspel ontstaat waarbij Remko een pion heeft weten buit te maken, het is nog spannend omdat Remko ook nog in tijdnood komt. Toch weet zwart nog een pion buit te maken, en heeft nu twee verbonden vrije centrumpionnen… en dat gaat natuurlijk hard. Goede partij David!

4-0

David... gemengde gevoelens?

Oké… het kan dus nog 4-4 worden. Hoewel wanneer we ’n blik op de overgebleven borden werpen… Het tij kan misschien nog gekeerd worden door op fysiek geweld in te zetten, echter na kort beraad wordt deze optie verworpen. Zodoende vervolgen we gelaten onze reis wederom langs de borden…

Net niet… (5)

Marco Zwanenburg (1369) werd “gepromoveerd” naar bord 2 (zwart, ook dat nog). Tegenover Marco vinden we nog ’n Casteleijn, deze keer ’n iets oudere versie dan de bord 3 speler. Diederick Casteleijn (1770) is de naam. 400 ratingpunten verschil en dus… kwam Marco al wat lastig uit de opening, en na de korte zwarte rokade begon de narigheid. Diederick ageerde met een zogenaamde bajonetaanval (h3 en g4) en doordat Marco’s paard op f6 was geruild en daar nu een zwarte loper stond had zwart zo ongeveer geen enkel tegenspel. Diederick rokeerde lang en de storm kon los barsten. Wit offerde een pion en de h-lijn kwam open, en daar ging een tweetal torens op avontuur. Marco vluchtte met zijn koning richting centrum, maar de druk (toren op h7 en h6) werd te heftig. Marco leek nog iets te hebben, en “won” de kwaliteit, maar nu verscheen er een verschrikkelijke vrijpion op g6 die de boel netjes “afmaakte”… er was geen houden meer aan, desondanks heeft Marco zich dapper verweerd!

5-0

Marco... dapper verweerd, maar toch helaas

Net niet… (6)

Bord 1! Wie denkt u?... Hans Schrumpf (1489) smaakte het genoegen om met wit eens ’n keertje de kopman te mogen uithangen. Rick Verhoog (1875) had zo’n bijna 400 ratingpuntjes meer. De heren komen ongeveer gelijk uit de opening, en Rick zet met een vroegtijdig h5 in op de koningsvleugel, en dus rokeert Hans lang. Zwart kiest eveneens voor deze optie. Het moet gezegd worden Hans speelt uitermate goed. Er wordt gevochten voor ieder veld, en laat op de avond wanneer het eindspel is bereikt biedt Hans remise aan. Rick gaat door met paard en toren en een zestal pionnen. Hans heeft een toren, loper en eveneens een zestal pionnen. Het paard is beter dan de loper. Dit soort voordeeltjes worden over het algemeen door de hoger gerate speler verzilverd. Dan slaat het bij Hans gebruikelijke noodlot toe… wedstrijdleider Hans van Nieuwenhuizen constateert dat Hans met zo’n 12 minuten op de klok niet meer noteert. Wanneer de wedstrijdleider onze kopman hierover informeert begaat Hans á tempo een blunder (kwaliteitsverlies), de van Hans overbekende verongelijktheidmodus gaat op volle kracht aan. Luid en duidelijk tegen de wedstrijdleider… “Lekkere timing zeg, je ziet toch dat ik verdomme zit na te denken!”… Hans geeft meteen op, toch een zeer goede partij van ons belegen “enfant terrible”! En wat betreft arbiter van Nieuwenhuizen, die stond natuurlijk volledig in zijn recht, en had Hans zelfs de zaal uit mogen gooien (had wel hilarisch geweest).

6-0

Hans... goede partij, maarre...
die "kletskous" met bril,
dat was de wedstrijdleider...

Net niet… (7)

Eindelijk een speler van onze kant met een hogere rating! Frans Groeneweg (1782) zag zijn normale bord 1 verruild met nummer 5 (wit). Tegenstander David Berendsen (1672) zo’n dikke 100 puntjes minder. Ook hier een merkwaardig voorval: na enkele zetten werd het bord leeg gegraaid, en de stukken opnieuw opgezet… Ik vroeg aan de heren of ze nog ’n potje gingen doen, inmiddels was ook arbiter van Nieuwenhuizen op het tumult afgekomen. Het geval wilde dat o.a. veld h 1 “zwart”was! De arbiter vroeg hoeveel zetten er waren gedaan, het antwoord was vier. De arbiter vervolgde… “volgens de regels mag je corrigeren tot en met de 8^e zet, daarna moet je verder gaan met zoals het is! Zelfs wanneer je per ongeluk twee dames in de opstelling hebt staan… Fide regels. Hoe het zit wanneer je per ongeluk twee koningen, of helemaal geen koning hebt opgesteld, ben ik vergeten te vragen. Het werd in ieder geval een zware partij. In de opening deed David afstand van zijn loperpaar. De heren rokeren beiden kort, en alras wordt er van beide kanten veel tactisch vuurwerk ingebouwd. Frans reageert met de opstoot g4, die op zijn beurt ter verantwoording wordt geroepen door de pionzet f5. Laat op de avond ontvouwt zich de climax (voor ons anticlimax), alles hangt zo’n beetje en wit zit met een onveilige koning opgescheept. Met een dameschaakje op de onderste rij lijkt Frans een goede slag te slaan, het is schone schijn. Verrassend genoeg heeft zwart steeds een resource, de witte dame komt juist buitenspel te staan (i.p.v. een stuk te winnen), en David kan met zijn dame toeslaan, er gaan twee witte stukken verloren… einde oefening.

7-0

Frans, kon ook de eer niet redden...

Net niet… (8)

Aan het zwarte bord 6 lijkt Jan Brand (1605) het (net als Frans) eveneens getroffen te hebben met zijn tegenstander, immers tegenstander Floris Doolaard (1525) is op rating lager ingeschaald dan Jan. Krimpense ingewijden drukken mij echter op het hart dat Floris weleens een der meest getalenteerde beloften van de s.v. Krimpen aan den IJssel zou kunnen zijn! Talent is vaak zichtbaar in de behandeling van het eindspel, maar dat straks. Vrij vroeg in de opening wordt Pf6 geslagen en teruggenomen met de g-pion (waardoor de h-pion geïsoleerd is). Floris heeft meer ruimte, en Jan heeft een beetje moeilijke loper op c8. Floris heeft een geïsoleerde pion op d4. Na dameruil biedt Jan remise aan, zonder te antwoorden gaat Floris verder. Jan slaagt erin om haast alle stukken af te ruilen, helaas voor Jan houdt hij de beruchte witveldige loper over. Floris heeft dezelfde loper over, maar deze is flink actiever dan zijn passieve collega. Beide heren hebben daarnaast nog beschikking over een zestal pionnen. Het is een drukte van jewelste om het bord, ieder is uitgespeeld. Met zeer vaste hand weet Floris de iso op h6 te confisceren. Jan speelt nog actief tegen met zijn centrumpionnen, maar de witte koning keert op tijd terug en neutraliseert het eventuele gevaar…

8-0  

Jan, verliest van het andere talent!

Zo, de demonstratie van zinloos geweld zit er op, en zoals u begrijpt 8 x net niet = 0. Krimpen aan den IJssel 3 verscheen aan de wedstrijd met 1751 gemiddeld aan bordpunten, wij konden er daar slechts 1573 tegenover stellen. Een gemiddeld bordverschil van zo’n slordige 180 punten! We blijven natuurlijk opgewekt, want de voor ons belangwekkende wedstrijd tussen Hendrik Ido Ambacht en Erasmus 2 is nipt gewonnen door de Erasmianen. En wanneer Krimpen enige compassie met ons heeft, dan weten deze slagers wat hun te doen staat in de laatste ronde, wanneer Hendrik Ido Ambacht  de gang naar “slachthuis” de Tuyter maakt. Resteert nog onze “concurrent” in verliespartijen Ashtapada, zij nemen het donderdag op tegen Dordrecht 3, de uitslag was mij bij plaatsing van deze schuldbelijdenis niet bekend, maar ik heb het volste vertrouwen in de slechte afloop voor Ashtapada.

U vindt het verslag van captain Michel van Cappellen van Krimpen hier...

Verder hoop ik persoonlijk dat dit team van Krimpen 3 promoveert, en bij mijn broeders van ons eerste team zal worden ingedeeld, want…

Verslag/Gedachtebeheer: Aad Juijn

Fotografie: Frans Groeneweg

Regie/Scenario: De slagers van Krimpen aan den IJssel 3       

    

HZP Schiedam 2 – Ashtapada 1  5 - 3 (ronde 4)

Hooggeëerd publiek…

Op dunne draden
wordt gebalanceerd...

 “Circus Schukking”, ook wel bekend onder de naam HZPS 2, begint volle ‘tenten’ te trekken. De acts, van acrobatiek tot dompteurs, het klopt tegenwoordig allemaal. Op dunne draden wordt gebalanceerd, leeuwen worden getemd, het is een genot om naar te kijken. Teamleider Andries schroomde niet om in de voetsporen van de wereldberoemde clown Oleg Popov te treden, “dolle Dries” laat zijn trucs op weergaloze doch geloofwaardige wijze mislukken, dit alles bij elkaar maakt de show meer dan compleet. Vier acrobaten balanceerden zich veilig naar remise, de drie dompteurs ( de “ansen”, Frans, Hans en Frans) wisten hun tegenstrevers te temmen. De publiekslieveling, “dolle Dries” wist het publiek en ondergetekende, op schitterende wijze om de tuin te leiden met zijn offers, die zeker voor veel kijkspektakel zorgden, maar die toch op geniale wijze steeds net niet klopten, je moet er allemaal maar op komen, meesterlijk …

Statler & Waldorf…

Statler & Waldorf...

Als kind was ondergetekende optimistisch en goedgelovig van aard. In de loop van de jaren hebben deze eigenschappen zich omgevormd tot een meer realistische, misschien zelfs sceptische benadering, van de dingen des levens. Ik ben een beetje teveel “slachtoffer”geweest van het “grote mensen” fenomeen “veel beloven en weinig geven, doet idioten en gekken in vreugde leven”, een slogan die zich een breed draagvlak in de politiek weet, met name rond verkiezingstijd. Nog voordat dit seizoen begon, was al meteen duidelijk dat dit team het ontzettend zwaar zou krijgen in de 2^e klasse. Onze gemiddelde rating zou ons zelfs in de 3^e klasse tot een plaats in de middenmoot veroordelen. Toch heerste er een klimaat van gematigd optimisme rondom de kansen op handhaving van dit team. Zelf behoorde ik niet tot dit groepje optimisten, de laagst gemiddelde rating van de 2^e klasse A hebben, en dan toch minstens twee wedstrijden winnen… yeah right! Tot nu toe heeft ondergetekende de verslaggeving gedelegeerd gekregen van captain Andries, en eerlijk gezegd beschouw ik mijzelf meer als recensent, dan als verslaggever. De ronden een en twee gingen (als verwacht) verloren, en de tendens in mijn artikelen liet zich destijds het meest vergelijken met die van mijn illustere collega’s uit de “Muppetshow” Statler & Waldorf, die steevast en reeds op voorhand de voorstellingen, die in de “Muppetshow” werden opgevoerd, op weinig subtiele wijze afkraakten, een voorbeeldje:  Statler: Wake up you old fool. You slept through the show. Waldorf: Who's a fool? You watched it… In de 3^e ronde keerde het tij, en verstomde enigszins mijn kritiek. Met kunst en vliegwerk werd de gelijknamige club uit Hendrik Ido Ambacht bedwongen (3½-4½). Maar ja, één zwaluw maakt nog geen zomer. Maandag 8 december kwamen de heren van Ashtapada 1 (Hoogvliet) op werkbezoek. Wedstrijdleider extern David van der Mast kon die avond wegens het volgen van een schaakcursus niet aanwezig zijn om de wedstrijd te leiden. Ondergetekende werd ook voor deze rol gestrikt. Feitelijk hield de rol niet meer in dan een soort van spreekstalmeesterschap t.b.v. het circus Schukking, het gebruikelijke welkomstpraatje houden, en af en toe het grote publiek tot stilte manen. De wedstrijd zelf kende volstrekt geen ongeregeldheden of iets van dien aard…

De voorstelling…   

In aanloop naar dit belangrijke optreden werd captain Andries gelukkig niet geteisterd met afzeggingen, het team trad dus met de vaste basisacht aan. Stipt om acht uur kwam Andries de speelzaal binnengebeend, wedstrijdleider Juijn nam de opstelling in ontvangst, en dirigeerde het 14-tal hoofdrolspelers naar hun bijbehorende borden, twee heren van Ashtapada waren nog niet gearriveerd, maar zouden volgens teamleider Ed de Graaf op zeker nog komen, hetgeen ook gebeurde. In de korte toespraak die ondergetekende inzette, werd o.a. nog even haarfijn aangehaald welk belang er voor beide teams op het spel stond… even na achten begon de show. De gemiddelde rating van HZPS 2 bedroeg 1560 punten, Ashtapada kwam uit op 1592 punten… een te verwaarlozen verschil.

Wedstrijdleider Juijn...

Koorddansen met Marco…

Aan bord 8 (wit) speelde Marco Zwanenburg (1369) tegen de aanzienlijk hoger gerate Peter den Heijer (1533). Het werd een opmerkelijke partij. Peter stelt zich aanvankelijk behoudend op, en laat Marco het initiatief in de opening. Met een vroeg f4 probeert Marco een aanval op te zetten. Zwart concentreert zich rustig op de witte e4 pion, en zet deze tig keer in. Het is duidelijk dat deze pion vroeg of laat gaat vallen. Uiteindelijk valt de pion inderdaad, en het levert Peter een vrije e-pion op. Al met al ziet het er somber uit voor Marco. Hardnekkig blijft Marco op de been, en weet een flink aantal stukken af te ruilen, en zelfs een pion terug te winnen. Wanneer een eindspel is bereikt van voor ieder 5 pionnen, een wit paard en een zwarte loper, krijgt Marco remise aangeboden.  Ondergetekende vindt het prima, ondanks het feit dat Marco misschien nu zelfs beter staat! 

½-½

Marco (l)... verdienstelijke remise

Dompteur Hans…

Aan bord 6 (wit) speelde Hans Schrumpf (1489) tegen de op papier sterkste man van Ashtapada René Tobé (1695). 206 ratingpunten verschil aldus… Ratings doet Hans niet aan, en dus bleef Hans zijn speelstijl trouw, en dat betekent in de praktijk zo snel mogelijk compliceren. Hans liep een geïsoleerde dubbele c-pion op, daar tegenover stond echter het bezit van het loperpaar. Wanneer René meent met de zet c4 de loper van d3 te kunnen wegjagen, blijkt dat Hans deze pion gewoon kan slaan met de loper, immers de witte dame staat op f3 en de zwarte toren ongedekt op a8. M.a.w. pion d5 kan de loper op c4 niet slaan, een zwart slordigheidje dus. Met de doorstoot f4 f5 zet Hans een gevaarlijke aanval op touw, welke knap wordt omgezet in een onoverkomelijke mataanval! Een fraaie prestatie van ons “enfant terrible”…

1½-½

Hans... fraaie mataanval!

Koorddansen met Dick… 

Aan het zwarte bord 5 speelt Dick Vons (1537), tegenstander is Ben Spijkers (1598). Dick verdedigt zich met een heuse Philidor loopgraaf. In de gespeelde variant laat Dick alle ruimte aan Ben. Van koorddansen is eigenlijk weinig sprake, het is meer een langdurige touwtrekpartij op de vierkante millimeter. Na langdurig manoeuvreren loopt Dick een hangpion op d6 op. Het spel heeft dan het karakter van een Ben-Oni gekregen. Het ruimtevoordeel van Ben kan niet goed worden omgezet in klinkende munt, vandaar dat beide heren tot remise overgaan…

2-1

Dick... nette remise

Publiekslieveling “dolle Dries”…  

Captain Andries Schukking (1682) had zichzelf aan het zwarte bord 3 gezet. Tegenstander Ralph Simon (1671) werd al meteen in de opening getrakteerd op een verrassend maar twijfelachtig gambiet. Ralph neemt het geschenk niet aan, maar zoekt meteen tegenaanval. Een onorthodoxe partij weer van onze captain. Om de zaak nog vager te maken doet Andries de centrum pion e5 in de aanbieding, hetgeen meteen met dameruil gepaard gaat. Andries heeft echter wel het loperpaar. Wit heeft nu een vrije e-pion, en Andries dreigt geruisloos van het bord te worden geschoven. Andries gooit er een kwaliteit tegenaan en dat zorgt voor gevaar omtrent de witte koning. Het publiek houdt de adem in, want een wit misstapje is zo gemaakt. Ralph verdedigt uitermate koelbloedig en weet zijn vrije e-pion zelfs op de 7^e rij te krijgen. Wanneer Ralph de kwaliteit teruggeeft, maar inmiddels wel 2 pionnen voorstaat is de zwarte muziek verstomd. Andries hield de hoop bij de supporters levend, ging weliswaar strijdend, maar toch ten onder…

2-2

Andries... weliswaar strijdend, maar toch ten onder

Goed… de stand weer terug in evenwicht. Over 3 van de 4 overgebleven borden is niet gek veel te zeggen, aan één bord staan we echter één pionnetje voor, er gloort dus licht...

Koorddansen met Jan…

Aan bord 2 (wit) neemt Jan Brand (1605) het op tegen Dennis Barendrecht (1526). Dennis was een half uurtje later gearriveerd, en dus kwamen de openingszetten in rap tempo op het bord. Nadat beide heren hun ontwikkeling hebben voltooid, begint Jan een actie. Met f4 en e4 gaat de boel open. Jan houdt aan de schermutselingen een geïsoleerde pion op d4 over. De torens verdwijnen, de dames en voor ieder een paard, loper en 6 pionnen kabbelt het geheel voort. Wanneer de heren alleen nog de lopers en de 6 pionnen hebben, wordt besloten tot remise…

2½-2½

Jan... besloten tot remise

Dompteur F.G…

Aan het zwarte bord 7 vinden we de topscorer van het team F.G. Maas (1472) tegenover Arie Korteweg (nog geen rating). F.G. speelt zijn bekende zwarte spelletje, en Arie stelt zich buitengewoon voorzichtig op. Zwart ondervindt door deze voorzichtige witte benadering geen ontwikkelingsproblematiek en komt zodoende lekker te staan. Nadat F.G. een witte centrumpion heeft buit weten te maken, lijkt de partij op termijn in de knip. Makkelijk gaat dat echter niet, en na wat ruilen, biedt Arie remise aan, na overleg met ondergetekende beginnen we daar natuurlijk niet aan. Er wordt een grotere ruil ingezet, en beide heren beschikken nog over een paard en 6 tegen 5 pionnen, Arie probeert nogmaals een remise voorstel. F.G. volgt het gebruikelijke protocol en brengt ondergetekende wederom op de hoogte van het voorstel… F.G. weet natuurlijk ook wel wat het antwoord zal zijn, maar volgt nauwgezet de ongeschreven voorschriften… Het antwoord laat zich raden, F.G. voert het zaakje met vaste hand naar winst. Keurig gespeeld!

3½-2½

Topscorer... F.G. Maas...

Dompteur Frans…

Het eerste bord (zwart) is natuurlijk voor Frans Groeneweg (1782). De tegenstander is Herman van Os (1486), die met zijn bedrieglijk lage rating de vaste bord 1 speler is van Ashtapada. Aanvankelijk loopt Herman een geïsoleerde dubbelpion op e3 en e4 op, die lost zich even later op, maar e3 wordt een hangpion. Frans is dan in het bezit van het loperpaar, en heeft ook een hangpion (d6). De stelling blijft door de vele pionnen flink gesloten, en met name Frans’ zwartveldige loper komt niet zo goed uit de verf. Frans begint een pionnenactie op koningsvleugel, maar dat loopt vast, dan maar iets aan de andere kant proberen. Wanneer Frans er in slaagt om de a-lijn open te breken en te bezetten met dame en toren begint het er goed uit te zien. Dan stort Herman in, met een leuke truc weet Frans een stuk te veroveren, en nadat ook nog een verdwaald paard wordt afgesneden en geconsumeerd, gooit Herman de handdoek…

4½-2½

Frans... beslissend punt, en dus teamoverwinning

Koorddansen met Gerard…

Aan bord 4 (wit) speelt Gerard Turkenburg (1545) tegen captain Ed de Graaf (1638). Zoals we dat van Gerard gewend zijn, zet hij de witte stelling eerst degelijk op, en vervolgens wordt dan gekeken naar verdere uitbouw mogelijkheden. Ed reageert goed op de damevleugel, wanneer Gerard in het centrum actief wordt. Een dynamische en spannende partij ontrolt zich dan. Gerard probeert de vijandelijke koning lastig te vallen, terwijl Ed op de damevleugel vervelend dreigt te worden. Het wordt pas echt onoverzichtelijk wanneer beide spelers voor de winst gaan. Ed heeft dan de dame, toren, loper en 5 pionnen, terwijl Gerard knokt met bijna hetzelfde materiaal met dat verschil dat hij geen loper maar een paard heeft. De zwarte koning lijkt kwetsbaar, maar dat is optisch bedrog. Wanneer Frans aan bord 1 de winst heeft te pakken, en zo de teamwinst garandeert, berust Ed (met minder dan 3 minuten) in een zetherhaling. Gerard speelde een uitstekende partij!

5-3

Gerard, uitstekende partij!

Flinke belangstelling van de HZPS'ers...
Herman van Os gelooft er zo te zien niet meer in...

Aad... nu helemaal om!

Een knappe prestatie weer van circus Schukking! De blijdschap, na de voorstelling was ongekend groot, men kwam handen tekort om de felicitaties in ontvangst te nemen, het leek wel of het kampioenschap was binnen geharkt. En uw kritische recensent is nu helemaal om! Ik betrap mijzelf zelfs op sympathiegevoelens voor Schukking en zijn ‘circusteam’… Bij het lelijke eendje uit klasse 2A beginnen zich de contouren van een zwaan af te tekenen. Nu ik mijzelf tot fan van het 2^e heb verklaard, is het natuurlijk nog maar de vraag of ik bij de volgende wedstrijd de verslaggeving mag doen. Immers heb ik captain Andries in dit artikel nogal oneerbiedig in het clownspak gehesen (moet je maar niet als enige verliezen). Aan de andere kant, wanneer je aan welk kind dan ook vraagt wat ‘ie het leukst aan het circus vind, dan krijg je daar een redelijk eenduidig antwoord op… ‘de clown natuurlijk’. Andries verloor vanavond als enige, en dat lieten naast mijzelf, enkele van zijn teammaatjes hem weten ook. Zolang Andries blijft verliezen, en het team winnen, zit het meer dan goed. De volgende wedstrijd is volgend jaar pas. Op maandag 26 januari verplaatst het circus zich naar Krimpen aan den IJssel (3), de koploper. Bestel nu alvast uw kaartjes… Wanneer we daar met bijvoorbeeld 7-1 verliezen, zal ondergetekende glimlachend de ‘nederlaag’ aan zien. Per slot van rekening heeft Andries al voor het seizoen met nadruk gewezen op het uitgangspunt… namelijk eindigen op plaats 6 en dat is dus niet op plaats 5 of hoger! Ik wens u allen een prettige Kersttijd, en een gezellige jaarwisseling toe!

Verslag/Gedachtebeheer: Aad Juijn

Fotografie: Frans Groeneweg

                 

Hendrik Ido Ambacht – HZP Schiedam 2  3½ - 4½ (ronde 3)

"expeditie Schukking"

De situatie van team 2 dit seizoen is genoegzaam bekend, en daar is de doelstelling op aangepast. Samen met het team van Ashtapada (gem. rating 1594) behoort het team van captain Andries Schukking tot de twee laagstgerate teams van de 2^e klasse A. Met een gemiddelde van 1560 punten zelfs het laagst! De oorzaak kennen we ook, door het wegvallen van Piet Hofstee, Freerk Gerkema, Cees Verhagen en Elise Juijn mag je wel spreken van een flinke aderlating, misschien is de term amputatie zelfs een treffender afspiegeling van de werkelijkheid. Andries heeft zich laten ontvallen dat hij stiekem droomt van het behalen van 5 matchpunten. Evenwel, zelfs met 5 matchpunten heb je nog geen garantie op de 6^e plek (de nummers 7 en 8 degraderen dit seizoen). In aanloop naar de wedstrijd tegen HIA zag Andries zich geconfronteerd met de afzegging van Hans Schrumpf… Andries vroeg ondergetekende (Aad Juijn) naar zijn mening wat betreft een invaller. En zonder aarzeling suggereerde ik ‘newbie’ David van der Vloed. Ik zag het ongeloof in Andries’ ogen. We hebben natuurlijk nog een aantal spelers rondlopen die in aanmerking zouden kunnen komen, maar in David zie ik toch écht een speler die nog groeiende is (ik voorzie zelfs t.z.t. een vaste plek in het eerste!). Daarom is het wat mij betreft zaak om David zoveel mogelijk RSB ervaring op te laten doen. Andries liet zich gelukkig overtuigen. De volgende vraag van Andries was persoonlijker van toongeving “ga je nog mee?”, en dat betekent vrij vertaald ‘als je meegaat om een verslag te schrijven, dan heb ik mijn handen vrij om me te concentreren op mijn eigen partij’. Tja… op de gammele boot van de expeditie Schukking (seizoen 2014/2015, Team 2, 7 wedstrijden) is ieder bemanningslid meer dan welkom. Echter je voelt je natuurlijk al snel een ramptoerist. Mijn bescheiden voorwaarde was dan ook om mee te gaan in de hoedanigheid van ‘expeditiebioloog’ of misschien moderner ‘expeditieantropoloog’… d.w.z. je bestudeert en beschrijft de natuurlijke habitat en volksaard van de te bezoeken schaakpopulatie, en verder onderga je gelaten het verwachte echec van de eigen bemanning. Ik scheepte dus ambtshalve in…

De afvaart…

"schreiershuisje"
Maasboulevard Schiedam

Zoals afgesproken meerde captain Schukking om exact zeven uur aan en scheepte ondergetekende in, vrouw en kinderen wenend achterlatend op de kade in het schreiershuisje. Dat captain Schukking een nogal hectische en chaotische indruk maakte leek een slecht voorteken. Aangekomen bij ons eigen clublokaal constateerde Andries dat er spelers stonden die er niet hoorden te staan en vice versa. Bovendien had een der spelers nog geen e-mail beantwoord, omtrent de gewijzigde logistieke invulling. Het was dus niet helemaal zeker of deze speler éérst nog naar ons clublokaal zou afreizen, of de tegenwoordigheid van geest had om geheel zelfstandig naar HIA af te reizen. Toen Andries mij de naam van betrokkene openbaarde, kon ik Andries geruststellen dat betrokkene 100% zeker op de HIA locatie zou arriveren. Hetgeen klopte… Tijdens de reis ging het volledig over de obscure varianten die Andries op zijn repertoire heeft staan. Eénmaal in HIA aangekomen werd het pas écht interessant. Andries schakelde nu “Truus” in. Via een mobiele TomTom navigeerde een vrouwenstem (door Andries steevast Truus genoemd) ons richting “de Cascade” het beoogde doel. De ‘Cascade’ is het culturele centrum van HIA, en is naast een multifunctioneel gebouw ook een professioneel theater. Truus merkte terloops op dat de reis nog 22 minuten (!) zou vergen. Dat HIA zo’n grote stad was wist ik niet. De route klopte dan ook niet helemaal… Andries had Truus op looproute ingesteld! Oké… na de nodige correcties arriveerden we in vijf minuten tijd. Nu slaakte Andries een soort van krachtterm, hetgeen neer kwam op “O jee… ik ben mijn opstelling met KNSB nummers vergeten mee te nemen!” Gelukkig had speler en teamleider van het 4-Tal Gerard Turkenburg de ledenlijst bij zich. Al met al maakte de anders zo overtuigde captain een flink gestreste indruk, achteraf mag ik, geloof ik dankbaar zijn dat we onderweg geen ijsschotsen of iets dergelijks zijn tegengekomen. Een probleem van een andere orde overschaduwde het speelplezier van Jan Brand. In het zeer luxueuze bargedeelte van ‘de Cascade’ stelde Jan vast dat de prijs van een kopje koffie € 1,90 bedroeg. Jan mag graag een flesje bier tijdens zijn partij nuttigen, een blik op de menukaart leerde dat een glas bier (45cl, dat dan wel) € 4,00 deed. Dat was zelfs voor een liefhebber als Jan te gortig, geen bier derhalve…

De wedstrijd…

En daar gaat het natuurlijk allemaal om. HIA , HZP Schiedam en Ashtapada stonden bij ingang van de 3^e ronde allen op 0 matchpunten. Je kunt gevoeglijk aannemen dat het deze teams zijn die de plekken 6, 7 en 8 gaan innemen eind dit seizoen. Belangrijker is echter hoe deze plaatsen ingevuld zijn na de 7^e ronde. De onderlinge ‘potjes’ zijn dus van wezenlijk belang. HIA ontving ons met een ratinggemiddelde van 1698 punten, wij moesten het doen met het gemiddelde van 1570 punten, een flink verschil van gemiddeld 128 rating aan ieder bord! Hoe pakte dat in de praktijk uit…

… this is your captain speaking.

Andries...
"als schaap naar slachtbank"

Captain Andries Schukking (1682) had zichzelf aan het zwarte bord 2 geposteerd. John van Hest (1772) was de tegenstander. Andries kreeg één van die openingen op het bord die we tijdens de reis nog even de revue hadden laten passeren, bij mijn langslopen hadden we even een instemmend oogcontact… zoiets als ‘dat zit wel snor’. De zwarte opzet mislukte echter jammerlijk… Andries stuurde mij twee dagen later het volgende commentaar: Ik ging in deze partij als een schaap naar de slachtbank: Vrolijk ontwikkelde ik mijn stukken naar de koningsvleugel en meende mij daar een paar ruiltjes te kunnen veroorloven om ruimte te creëren. Ik dacht daarmee tempowinst te kunnen behalen, maar enkele zetten later stond ik tot mijn verbazing een pion achter en straal verloren met een losse koning op een open koningsvleugel. Mijn tegenstander maakte het gedecideerd af en liet mij verder geen enkele kans. Volgende keer eerst toch maar wat meer koffie drinken en wat langer uitslapen.

1-0

Andries... meer koffie, en langer uitslapen!

... tekening voor opa!

Ik was dus meegegaan om het verslag te schrijven, zodat Andries zich beter op zijn partij kon concentreren… Dat ‘concentreren’ duurde welgeteld minder dan ’n uurtje. Alle voortekenen waren immers al duidelijk, Andries heeft een drukke baan en bovendien twee jonge kinderen (en een vrouw). Zoiets gaat natuurlijk niet in je koude kleren zitten. Inmiddels begrijp ik Andries sinds kort  geleden weer wat beter, ikzelf ben uit de hectiek van het gezinsleven met jonge kinderen. Afgelopen donderdag vroeg mijn schoondochter mij een dagje op mijn kleinzoon te passen. Enthousiast stemde ik toe, geen enkel probleem. Mijn vrouw werkte die dag, en dus stond ik alleen voor de klus. De kleine man (2 jaar) werd met enkele van zijn favoriete speeltjes, luiers, billendoekjes enzovoorts, vroeg in de ochtend afgeleverd. Op een bepaald moment van de dag dacht ik even mijn kans schoon te zien, om enkele mailtjes te beantwoorden, de kleine man was tenslotte braaf aan het spelen. Na een paar minuten keek ik toch maar even wat hij aan het doen was… Was dat even een verrassing, hij had 2 vetkrijtjes gevonden (oranje en groen) en had een schitterende tekening voor opa gemaakt! Jammer voor opa was wel, dat hij het flatscreen beeldscherm van de televisie voor een schoolbord had gehouden (helaas voor de kleine man slaagde opa, met het nodige geduld en de juiste middelen er in, om zijn creatie volledig ongedaan te maken)…

Uitgebalanceerd…

Aan bord 8 (zwart) speelde Marco Zwanenburg (1369) tegen Rocky v/d Werff (1534). Een ratingverschil van 165 puntjes. De partij kende een rustige opzet, beide heren ontwikkelden netjes hun stukken. Doordat Rocky in staat werd gesteld de lopers op e6 te ruilen, liep Marco een geïsoleerde dubbelpion op de e-lijn op. Wit zag geen kans om van deze als discutabel staande structuur optimaal te profiteren. Op de 18^e zet werd een grote slagenwisseling ingezet, waarna een zware stukken eindspel, en voor beide spelers 6 pionnen overbleven. De zwakke dubbelpion was inmiddels omgezet in één geïsoleerde pion, deze kon echter afdoende worden verdedigd. De spelers zagen (terecht) af van verdere schermutselingen, en remise was de logische uitslag. Goed werk Marco!

1½-½

Marco... goed werk!

Eb of Vloed?

Invalkracht en rijzende ster David van der Vloed (nog geen rating, tpr viertallen A 1691) speelde aan het zwarte bord 6. Tegenstander was Piet de Jonge (1664). Het werd een opmerkelijke partij. Nadat de witveldige lopers naast het bord waren beland, was sprake van een zwart initiatief. David legde met de zet c4 het centrum vast, en wist op de 14^e zet een pion te verschalken. David slaagt er eveneens in een inktvis op d3 te krijgen, deze inktvis is evenwel niet goed te handhaven, maar staat toch behoorlijk hinderlijk. Wanneer David er in slaagt twee gedekte vrijpionnen (c4 en b3) te verkrijgen, lijkt de zaak al in hogere zin beslist. Piet besluit in een alles of niets poging de h-lijn te openen en dat lukt nog ook, en zo wordt het nog erg vervelend voor David. Plots nemen de witte dame en toren via de h-lijn de zwarte koning onder vuur. Dit had fataal moeten aflopen, ware het niet dat Piet ongelooflijk snel in deze fase speelde (Piet dacht dat het allemaal wel vanzelf mat zou gaan, had ik de indruk). De dame en de toren liepen zich vast en David kon zijn eerdere plan op de damevleugel weer oppakken, Piet kon meteen opgeven! Een belangrijk punt derhalve, en voor David een goed leermomentje. Ook al sta je gewonnen, blijf op je verdediging letten! Prima debuut overigens…

1½-1½

David... Prima debuut!

Zoveelste jeugd…

En dan gaat het natuurlijk over de nestor van ons team F.G. Maas (1472). Aan het witte bord 7 gezeten speelde F.G. tegen Girair Hakopian (nog geen rating, tpr viertallen C 1525). F.G. beweerde nogal vermoeid te zijn, maar zolang je tijdens de partij niet in slaap sukkelt, en zo beetje alles wat er te zien valt in de partij ook daadwerkelijk ziet… tja, hoe vermoeid is dan vermoeid? De strijd wordt interessant wanneer het loperpaar van wit het tegen het paardenpaar van zwart opneemt. Door het gesloten karakter van de pionnenstructuur lijkt zoiets in het voordeel van de paarden. De dames en de torens waren echter ook nog van de partij. F.G. weet een pion te incasseren, maar veel betekent dat niet. Na dameruil geeft wit zijn pion terug en drukt daarvoor vervelend langs de a-lijn op pion a6. Toch lijkt remise de onvermijdelijke uitslag te worden. Wanneer Girair besluit de stelling te openen grijpt F.G. zijn kans. Inmiddels is een enkel toreneindspel op het bord gekomen, en is F.G. in het bezit van de dodelijke g-lijn. Uiterst secuur en met het nodige inzicht schuift F.G. zich naar de winst! Bravo… goed doorgezet F.G.!!

1½-2½   

F.G. vermoeid?!

Alle kanten op…

Gerard Turkenburg (1545) speelde met zwart aan bord 3. Frank Plomp (1667) was met 122 ratingpunten meer de favoriet. Frank komt met een geïsoleerde pion op d5 uit de opening, en slaagt er even later in een inktvis op c6 te krijgen. Gerard moet zijn stukken hergroeperen en doet dat handig. Dan besluit Frank tot een interessant paardoffer. Het bord staat in lichterlaaie, en het overzicht is volledig zoek. Wanneer de stofwolken zijn opgetrokken heeft Frank de dame, 2 torens, 1 loper en een zestal pionnen. Gerard beschikt over de dame, 1 toren, 2 lopers, 1 paard en een viertal pionnen. Het lijkt me dat computerprogramma’s de voorkeur geven met wit te spelen, voor mensen is de zwarte stelling ‘lekkerder’ speelbaar. In deze onoverzichtelijke fase komt Gerard bij mij naar de stand informeren, denkelijk met het oog op een mogelijke remiseaanbieding. Jan en Dick staan beide één pion achter, Frans krijgt net een vaag paardoffer voor zijn kiezen en daar valt geen voorspelling op los te laten. Hoe riskant de stelling ook is, gewoon doorspelen is mijn advies. Sommige partijen waren vanavond met ‘enig’ geluk onze kant opgevallen, zo’n patroon hing in de lucht en daar moet je geen angst tegenover zetten. Bovendien heb je niets aan een gelijkspelletje. Gerard weet met zijn loperpaar in combinatie met de dame zeer gevaarlijke activiteit te ontplooien. Frank daarentegen heeft in zijn vrije b-pion een enorme troef. Gerard negeert de tweede dame die inderdaad op het bord verschijnt, en weet op indrukwekkende manier de witte koning in een matnet te rollen! Uitstekende partij Gerard, en een heel belangrijk punt, op een belangrijk moment…

1½-3½

Gerard... uitstekende partij!

De stand is voordelig, maar Dick en Jan lijken verloren te staan, en Frans is de kwaliteit achtergekomen… Het ziet er vooralsnog niet heel vrolijk uit! Maar dan…

Frans (voor gevorderden)…

Aan het 1^e bord (wit) de man die de laatste tijd niet meer lijkt te kunnen verliezen Frans Groeneweg (1782) speelde vanavond tegen Xander van Doorn (1836). Beide heren kiezen voor een achterblijver in het centrum (d3 en d6). Na de korte rokade van wit (g3, Lg2 en h3) trekt zwart meteen met de h-pion, gesterkt door de zwarte batterij Le6 en Dd7, ten aanval. Frans pareert met h4. Xander houdt zijn koning in het centrum. Wit moet erg op zijn tellen passen, nadeel voor Xander is wel zijn enorme tijdgebruik (zwart nog 22 minuten, wit 1 uur en 15 minuten). De g-lijn komt open. Hier is een moment van contact tussen Andries en Frans over een remiseoverweging, Andries laat Frans doorspelen (Ja, ja… Andries heeft vanavond ook zijn goede moment gehad). Xander gooit met een kansrijk paardoffer op g4 de spreekwoordelijke knuppel. Nu trekt Frans veel tijd uit. De keus van Frans leidt tot een kwaliteitsverlies, maar daar staat een vrije h-pion tegenover. De dames gaan eraf, en er resteert een toren tegen paard situatie, vervelend voor Xander is dat hij nog slechts één minuut over heeft en Frans heeft er inmiddels ook nog maar vier. Doordat de zwarte koning nog in het centrum bivakkeert en het witte paard ijzersterk staat opgesteld (dekt de vrijpion), lijkt het dat het eindspel niet alleen op tijd, maar ook op stelling is gewonnen. Frans vindt (uiteraard) het juiste plan, de koning gaat persoonlijk de h-pion naar het promotieveld begeleiden, dat kost de zwarte toren… met nog een paar seconden op de klok laat Xander het zich volledig bewijzen. Een nieuw gehaalde dame gaat in samenwerking met de koning het mat voltooien. Superprestatie van Frans… Bravo!

1½-4½

Frans... Bravo!

Met de macht der wanhoop… (1)

Aan bord 3 (wit) speelde Jan Brand (1605) tegen de playing captain van HIA Johan Kleinbloesem (1717), ook hier een fiks ratingverschil. Johan bereidde de opstoot b5 voor, en nadat dit een feit was opende zwart een 2^e front met de opstoot f5. Jan stelde zich rustig op, en hield de stelling gesloten. Helaas overzag Jan een kleine combinatie, hetgeen Johan de belangrijke pion op c4 opleverde. Even leek de zwarte dame ingesloten te raken (op a1), maar dat was schone schijn, met een krachtige tegenaanval op de witte dame, werd de dameruil geforceerd. Jan bleef de gehele partij zo goed als mogelijk weerstand bieden, maar het overgrote deel met een pion achterstand spelen (zonder dames) is toch een vervelend spelletje. Toen de zwarte stukken, en met name de zwartveldige loper, eenmaal los kwamen werd de druk te groot. Er ging nog een pion verloren, mede ingegeven doordat de teamoverwinning net was binnengehaald door Frans gaf Jan op…

2½-4½

Jan... dubbel dilemma

Met de macht der wanhoop… (2)

Dick Vons (1537) moest aan het 5^e bord (wit) ook opboksen tegen een tegenstander met ’n aanzienlijk hogere rating. Aart Burggraaff (1695) was met een meerwaarde van 158 punten de kanshebber. Vroeg in de partij probeert Dick met de pionzet c5 het centrum te vergrendelen. De pionnen schuiven als een trekharmonica in elkaar. Zo op het eerste gezicht oogt dat wel oké. Aart had echter scherp gezien dat hij met een paardoffer in het centrum de pionnenstructuur van wit open kon rijten en bovendien een onhandig opgestelde loper zou terugwinnen. Zover kwam het niet, Dick sloeg het aangeboden paard niet, en nam hiermee het verloren pionnetje op d4 op de koop toe. De partij werd nog een hele zit. Dick verdedigde zich zo goed als mogelijk. In het verre eindspel kreeg Dick zowaar nog zicht op remise, maar in wederzijdse tijdnood besloot Dick de dames te ruilen. Door deze ruil werd het weer overzichtelijk voor Aart. De stukken gingen eraf en er resteerde een  pionneneindspel dat op één tempo door Dick werd verloren. Lang stand gehouden Dick!

3½-4½

Dick... lang stand gehouden!

2e team...
grote 'hobbel' genomen

Het 2^e heeft een grote hobbel genomen… De vreugde was groot na afloop. Het heeft hier en daar weliswaar goed meegezeten, maar geluk hebben we sowieso nodig dit seizoen. Onze mede degradatie genoot Ashtapada liep deze ronde een zevenklapper op, en wanneer de matchpunten uitblijven, zul je het toch echt van je bordpunten moeten hebben. Het uur van de waarheid breekt overigens in ronde 4 al aan! Op maandag 8 december ontvangen wij… Jawel Ashtapada! Ondergetekende is nu al gevraagd die avond als wedstrijdleider te fungeren (Wedstrijdleider extern David van der Mast kan die avond niet), dus Andries kan zich wat mij betreft weer volledig op zijn partij “concentreren”, want ondergetekende heeft die avond dus zijn handen vrij om uw geesteskindjes te beschrijven… en ditmaal ambtshalve, ook nog uw gedrag te corrigeren waar nodig.

Verslag/Gedachtebeheer: Aad Juijn

Fotografie: Frans Groeneweg  

     

HZP Schiedam 2 – Dordrecht 3  3 - 5 (ronde 2)

Wapen van Dordrecht...

Maandag 13 oktober ’14, kwam het team van Dordrecht 3 op bezoek, een 2^e thuiswedstrijd op rij aldus. De eerste wedstrijd tegen Erasmus 2 was er één om zo snel mogelijk te verdring(k)en (1½-6½). Het enige dat ik er nog over kwijt wil is dat dit team met een ratinggemiddelde van 1734 behoorlijk (te) sterk was. Dordrecht 3 kwam opdagen met een gemiddelde rating van 1676 en zo werd het snel duidelijk dat het wederom een behoorlijk zware klus zou gaan worden. Captain Andries Schukking kon vanavond bogen op de complete basis (rating 1560), en had qua tactiek één bordwisseling toegepast. Andries ging vanavond zelf in de spits (bord 1) spelen, Frans Groeneweg schoof daardoor naar bord 3. De filosofie achter dit tactische concept was simpel. De bord 1 speler van Dordrecht is een beetje ’n mystery guest dat wil zeggen, er is niet zoveel bekend over Iwahn Apon, in de 1^e ronde had hij Meinte Smink (1910) van Papendrecht/Alblasserdam te grazen genomen. Een rating heeft Iwahn niet, dus zegt u het maar. Andries meende met zijn onorthodoxe schaakaanpak Iwahn op zijn minst het “what the f**k  heb ik nu aan mijn fiets hangen” gevoel te kunnen bezorgen. Ik denk achteraf dat Andries daar wel in geslaagd is, maar daarover later meer. Ondergetekende had captain Andries aangeboden de geschiedschrijving op zijn conto te nemen, zodat Andries zich volledig kon ontfermen, aangaande het onderonsje met Iwahn…

Gezellig druk…

Speelzaal...

Zoals wedstrijdleider intern Frans Groeneweg het in zijn interne verslag al beschreef “het was gezellig druk”. Onze speelzaal heeft de vorm van een aangesneden stuk taart, en dan bedoel ik natuurlijk het stuk dat er uit geneden is, en niet de rest van de taart. De speeltafels kunnen moeilijk anders opgesteld worden dan in twee rijen van vier. Het past allemaal maar net. Een analyseruimte is er niet, dus rond de klok van tien uur (sommige interne partijen zijn dan klaar)  neemt het geroezemoes toe. Het gekwebbel aan de bar neemt dan eveneens in volume toe, maar goed, whatever, we zijn tenslotte goedwillende amateurs. Kortom het was een gezellige drukte. De wedstrijdleiding was in handen van wedstrijdleider extern David van der Mast…

De wedstrijd…

"lelijke eendje"...

Dat de Dordtenaren vanavond favoriet waren blijkt zoals eerder gezegd uit de gemiddelde rating van 1676 punten. Wij kunnen daar slechts 1560 punten tegenover stellen. Met dit gemiddelde zijn we het minst begaafde jongetje van de klas. We houden ons dus maar vast aan het sprookje van het “lelijke eendje”, dat tot ieders opluchting een zwaan bleek. Met frisse moed en de nodige vechtlust moest dit papieren feit dus gecompenseerd gaan worden. Na het debacle in ronde een, mogen we veronderstellen dat iedereen weer bij de les is. We houden vertrouwen! In chronologische volgorde van beëindiging komen we tot de volgende beschouwingen…

Aanval?!

Aan bord 6 speelde Hans Schrumpf (1489) met wit tegen de veruit oudste deelnemer (in de vorige ronde trof Hans dit lot ook al!) van het totale speelveld, Adrie v/d Willigen (1628). In de wandelgangen vernam ik dat Adrie’s teller momenteel op 94 staat! Hans bediende zich van de Sozin variant (Lc4), een wapen tegen het Siciliaans. Hans weet zich een klein ruimtevoordeeltje te verschaffen, maar veel heeft dit allemaal niet te betekenen. Wanneer de zwarte (koning) fianchettoloper wordt geruild, en alsook de dames dit lot is beschoren, is er van voordeel geen sprake, en wordt op voorstel van Hans de vrede getekend. Overigens was de enige werkelijk aanval van betekenis, en tevens het kritieke moment tijdens de partij het moment waarop Adrie een 5 minuten durende hoestaanval lanceerde. Gelukkig voor Adrie loste deze aanval zich vanzelf op…

½-½  

Hans... remise

Van de Hollandse gestampte pot…

Bord 2 (wit) werd bemand door Jan Brand (1605). Tegenstander Victor van Blommestein (1741) schotelde Jan een Hollandse pot voor, om precies te zijn een Leningrader. Met een als dubieus bekend staande paardzet (Pe5), trachtte Victor de stelling met geweld naar zijn hand te zetten, en met succes. Jan… niet zo bekend met deze variant ging (te) voorzichtig te werk. Het resultaat was dat Jan in feite met ‘zwart’ kwam te zitten. Victor domineerde de stelling, en verkreeg met de zet f4 initiatief. Toen zwart er in slaagde de h-lijn te openen, en te bezetten met toren en dame, pakten donkere wolken zich samen boven de witte koning. Jan trachtte nog met de monarch naar de damevleugel te vluchten, maar dit kostte nogal wat materiaal…

½-1½

Jan... bij de neus genomen?

Het zekere voor het onzekere (?!)…

Aan bord 7 (zwart) speelde F.G. Maas (1472) tegen Arend van Grootheest (1723). F.G. bediende zich van het dubbelfianchetto. Arend slaagt erin om de fianchettoloper op g7 via Lh6 af te ruilen, en pakt vervolgens met f4 ruimte in het centrum. Aan de andere kant, op de damevleugel kampt F.G. toch met wat ontwikkelingsprobleempjes, de stukken komen niet echt lekker te staan. Het lijkt erop dat zwart zwaar weer gaat krijgen… Wanneer Arend niet echt doordrukt, en een blik werpt op de overige borden kiest hij voor remise. Het kan natuurlijk ook zijn dat hij het verslag uit de 1^e ronde heeft gelezen, en zich realiseerde dat F.G. buitengewoon geniale invallen kan “overkomen”. In ieder geval verkoos Arend het zekere voor het onzekere…

1-2

F.G. Maas... remise

… onoplettendheidje

Gerard Turkenburg (1545) had wit aan bord 4. Wim van Noort (1747) zat tegenover hem. In het rustige London systeem (d4 en c3) loop je met wit niet zo snel in zeven sloten tegelijk (dat is althans het uitgangspunt). De opening leverde Gerard wat meer ruimte op. Na het bevrijdende e4 oogde wit prettig. Er werd op e4 geruild en er verzeilde een witte loper aldaar. Een onoplettendheidje kreeg grote gevolgen, doordat de witte dame op c2 terechtkwam, kon Wim met de pionzet f5 de witte loper midden op het bord insluiten. Dat was al vrij vroeg op de avond. Gerard probeerde nog lang op complicaties te spelen, zwart moest hier en daar nog even opletten, maar echt in gevaar was de zwarte zege nimmer…

1-3

Gerard... loper kwijt

Instortingsgevaar…

Aan het 8^e (wit) bord moest Marco Zwanenburg (1369) op zien te boksen tegen Otto van Haren (1697). 328 ratingpunten verschil! Het begon allemaal vrij rustig in een Dame-Indiër. Met positionele middelen weet Otto druk op de witte stelling te zetten. Met name het witte gat op g3 is zorgwekkend. Wanneer daar een paard verschijnt moet voor Marco’s schaakleven worden gevreesd. De druk wordt groter en groter, en het is met alle witte macht pompen of verzuipen. Marco blijft zeer goed en geconcentreerd verdedigen, hoe zwart ook probeert, Marco houdt dapper stand… Met als beloning een zwaar bevochten remise! Erg goed gespeeld Marco…

1½-3½

Marco... erg goed naar remise!

Mystery guest…

Zoals gezegd had captain Andries Schukking (1682) zichzelf aan bord 1 (zwart) gezet om “mystery guest” Iwahn Apon (Tpr 1989) te bestrijden. In wat ik als een onregelmatige opening zou willen typeren, stelden beide heren de rokade uit. Iwahn zette de stelling uitermate voorzichtig op. Andries zocht meteen spel. Nadat wit zijn loperpaar had opgegeven (LxPc6), en zwart dientengevolge een dubbelpion op de c-lijn verkreeg, opende Andries de vijandelijkheden met de pionzet g5, en de opstoot d4. Wit rokeert alsnog, en zwart komt verdacht te staan (mede doordat de koning te lang op e8 blijft). De witte aanval levert een kwaliteit op, en er moetvoor de goede afloop worden gevreesd. Met een ingenieus schijn dameoffer weet Andries verwarring te stichten, Iwahn gebruikt veel tijd. Doordat inmiddels de g-lijn halfopen is komen te liggen, moet wit erg opletten. Iwahn ziet geen andere oplossing dan de kwaliteit terug te geven (of dit werkelijk moest?)… Het toreneindspel + Lopers van ongelijke kleur, en voor beiden 4 pionnen lijkt behoorlijk in balans, en zodoende wordt de vrede getekend. Een knappe maar toch vooral wonderlijke ontsnapping van Andries!

2-4

Andries... wonderlijke remise

Onmogelijk(?!)…

Onmogelijk is een woord dat je alleen tegenkomt in het woordenboek van idioten (Napoleon). Aan bord 3 (zwart) speelde Frans Groeneweg (1782) tegen Theo Jiskoot (1710). In een Dame-Indische partij opende Frans op twee fronten, namelijk met c5 en f5. Theo liep een achterblijvertje op e3 op en Frans kon beschikken over het loperpaar. Al met al leek Frans dus de beste papieren te hebben. Op het bord viel dat nogal tegen, weliswaar stonden de meeste stukken een beetje gedrongen en passief op de damevleugel verdedigend werk te doen, echte vorderingen kon Frans toch ook niet maken. Dan breekt het moment aan dat Frans aan het offeren slaat, en met het nodige geweld het zaakje naar zijn hand probeert te zetten. Frans overziet iets, en komt dan 2 pionnen achter, en in een hopeloze positie. De tijdnood van Theo doet ook een duit in het zakje… wanneer Theo nog 4 minuten heeft en Frans er 21 heeft, begint Theo wat onvaster te spelen. Met het nodige kunst en vliegwerk weet Frans dan nog op ‘onmogelijke’ wijze met eeuwig schaak weg te komen! Een typisch gevalletje van mentaliteit tonen…

2½-4½

Frans... op mentaliteit naar remise!

Het grote “misverstand”…

Rating... roept u maar!

Aan bord 5 (zwart) speelde Dick Vons (1537) tegen invaller Martijn Rijneveen (1484). In de vorige ronde speelde, van Dordtse kant, Jan Willem Versloot aan dit bord, en die had een rating van 1980. Door een Babylonische spraakverwarring was ondergetekende in de veronderstelling dat Martijn dezelfde persoon was als Jan Willem, volgt u het nog? Ik was nog wel zo snugger om dit “heuglijke” feit pas na afloop tegen Dick te zeggen. Iets in mij wilde toch zekerheid en dus vroeg ik na afloop zijn rating aan “Jan Willem” (Martijn dus…). “Ehhh… tja ik speel op het ogenblik niet zo goed extern… Tja ik denk zo ergens tussen de 1600 en 1700 puntjes”. Oké… ik had Dick dus zojuist vermeld dat hij tegen de sterkste speler uit het team (1980) had zitten schuiven, Dick was zichtbaar in zijn nopjes met zijn zwaarbevochten remise. Nu dus weer even Dick terug op de Aarde zetten, en de correcte rating van Martijn door te geven… Sorry Dick, maar hij heeft tussen de 1600 en 1700. Nou, vooruit dan maar, dit kon toch voor Dick ook best wel door de beugel. Dick zal ongetwijfeld de afgelopen dagen (en anders leest hij het nu) de werkelijke rating van Martijn hebben gelezen… en dan blijkt dat Martijn met 1484 juist de laagst gerate man van de Dordtenaren is! Vooruit dan maar, ratings zeggen niets (beweren sommigen op de club). De partij zelf was een erg interessant potje (vooral met die toebedachte rating van 1980 in mijn kop). Dick leek in een Hollandse Leningrader geruisloos (op rating en stelling) weggetikt te worden. Martijn zat weliswaar met een achterblijvertje op e3 opgescheept, maar hij kreeg aan de overkant op “hetzelfde” plekje maar dan in spiegelbeeld (e6) een inktvis, die sowieso een kwaliteit ging binnenslepen. Dick bleef onvervaard doorknokken en wist na een vingerfoutje van Martijn zowaar nog gevaar te stichten. Hetgeen nog een onverwachte puntendeling opleverde! Tja… op rating achteraf, dus wel een “normale” uitslag… Gezien het partijverloop, gaan de egards toch naar Dick…

3-5

Dick en Martijn... uiteindelijk remise!

En wat nu?

Nu staan we na deze 2 nederlagen op plekje nummer 7 (Ashtapada nog onder ons), we gaan op dinsdag 11 november (11-11! Dus wie weet?) naar de nummer 6 Hendrik Ido Ambacht, die na 2 ronden ook nog op de nul hangt. We moeten maar eens kijken wat de coach (Andries) deze keer aan tactisch vernuft uit de bovenkamer weet te onttrekken… Ondergetekende houd in ieder geval het volste vertrouwen in de goeroe en zijn volgelingen…

Fotografie: Frans Groeneweg

Verslag/Ballonofilist: Aad Juijn  

HZP Schiedam 2 – Erasmus 2  1½-6½ (ronde 1)

NS 2e klasse...

Teamleider Andries Schukking wist vorig seizoen een knappe promotieplaats (2^e plaats, op slechts een halfje na geen kampioen) met de reserves van HZPS af te dwingen. Dat was dan in de 3^e klasse. Dat het flink kan spoken in de 2^e klasse weten de spelers van het 1^e nog wel. Ondanks de supersterke bezetting wat betreft het vlaggenschip, wisten twee tegenstanders in die 2^e klasse het HZPS 1 knap lastig te maken, één daarvan was, jawel de tegenstander van vanavond Erasmus 2 (3-5), die ander was Charlois Europoort 5 (3½-4½) maar die speelt dit seizoen veilig (voor ons 2^e team) in klasse 2B. De 2^e klasse in de RSB competitie is dus in tegenstelling met bijv. de 2^e klasse in de wereld van het openbaar vervoer (NS) niet bepaald de ordinaire “klootjesvolk” klasse. Seizoen 2014/2015 gaat voor de mannen van Andries een zeer zwaar avontuur worden. Het ontkomen aan degradatie zal dit seizoen het enige devies zijn…

Pessimisme of toch stiekem ’n beetje optimisme?

... vertrouwen in Andries

Tja… vier spelers, en dat waren niet de minsten, hebben om uiteenlopende redenen het 2^e team verlaten. Freerk Gerkema heeft het schaken ingeruild voor een toegewijd leven aan de schepper. Cees Verhagen (vervanger F.G. Maas) is ingepikt door de teamleider van het vlaggenschip. Piet Hofstee heeft naar eigen zeggen een positieverbetering van een schaakvereniging uit het HSB district aangeboden gekregen (hadden wij hier een transfersom voor moeten vragen, of juist die ploeg een bonus moeten uitbetalen?). Elise Juijn is een jaartje in schaakretraite. Clubpsycholoog Arnold van der Kammen wil nog wel af en toe invallen, maar een vaste plek geeft teveel vastigheid. Het gemis van 50% van de basisopstelling gaat worden opgevangen met de heren Frans Groeneweg, Hans Schrumpf, Dick Vons en Marco Zwanenburg. Slechts vier “oudgedienden” zullen de “newbies” mentaal moeten begeleiden door dit zware seizoen, Jan Brand , Gerard Turkenburg, F.G. Maas (speelde vorig seizoen 2 partijen, en stond toen zijn basisplek af aan de tussentijds ingestroomde Cees Verhagen) en tot slot de teamcaptain himself Andries Schukking. De pessimistische ondertoon is mij een beetje ingefluisterd door de veelbetekenende woorden van de teamcaptain zelf… “als we degraderen dan stop ik met het teamleiderschap, ik heb geen zin om weer in de 3^e klasse aan te klooien”. Ik vind dat eerlijk gezegd wel een professionele houding, dat moet ik Andries simpelweg nageven. Wanneer je als teamleider degradeert met je team, ben je kennelijk niet in staat om je spelers te inspireren, motiveren of eventueel op een andere manier ze te pushen. Ook nog een mogelijkheid is dat de spelers gewoonweg niet competent genoeg zijn voor de 2^e klasse, maar daar gaan we natuurlijk niet van uit, want je moet zoveel mogelijk de fouten bij jezelf zoeken is mij tijdens mijn opvoeding voorgehouden. Duidelijk is dus wel dat er dit seizoen een mooie taak voor Andries is weggelegd… de dood of de Gladiolen, zogezegd. Persoonlijk heb ik het volste vertrouwen in Andries, hij is tenslotte het prototype van een ‘natural born leader’.

Andries is de enige playing captain op onze club, en dat zegt dus ook wel iets over zijn leiderskwaliteiten. Zelf het voorbeeld geven… “niet zeuren maar sleuren”, “ik val aan wie volgt mij?” en zo kan ik nog een stel one-liners geven die van toepassing zijn op de mens Andries. Voor dit duel heeft Andries ondergetekende zover gekregen het verslag te schrijven (delegeren kan hij dus ook), onder de legitieme motivatie van “… dan heb ik mijn handen vrij om mij voor de volle 100% op mijn eigen partij te kunnen concentreren”.

Dan wordt het stilaan en zoetjes tijd om eens te kijken wat de seizoensouverture van team 2 ons bracht… de gemiddelde rating van HZPS 2 bedroeg 1560 punten, Erasmus 2 kwam met het voor de 2^e klasse normalere gemiddelde van 1734 punten. Wij houden ons hart vast…

What’s in a name?…

Hans Schrumpf (1489) had wit aan bord 6, en kwam oog in oog te zitten met Arie de Jong (1726) die zich met zijn 87 jaren veruit de oudste schaker binnen het speellokaal mocht noemen. Het zal ongetwijfeld met zijn achternaam te maken hebben, maar de geestkracht en de levendigheid die Arie etaleerde zou je eerder in een 18 jarige verwachten. Schaaktechnisch zat er ook bepaald nog geen sleet op. Hans die zo gewend is om de aanval te dicteren, moest vanavond volstaan met ’n half avondje keepen (22.00u klaar). In een Aljechin ging Hans al spoedig de fout in, het leverde Arie de e pion op. Erger nog is het feit dat Hans’ damevleugel wordt vastgezet met de zwarte ‘schroefzet” d3. De loper op c1 en de toren op a1 komen niet fatsoenlijk in het spel. Wanneer Arie de ongelukstoren weet te verschalken met zijn loper, is het zaakje definitief beslecht. Na nog wat onbeduidend gereutel blaast de witte koning zijn laatste adem uit. Nu weet ik waar het spreekwoord “hoe ouder, hoe gekker” op gestoeld is.

0-1

Hans (l)... 22.00u klaar!

Hè? Wat doet ‘ie nou??

Aan bord 7 speelde F.G. Maas (1472) achter de zwarten tegen oud-oud-oud-lid Henry Pijpers (1722). Nadat iets dat op een moderne verdediging leek op het bord was gebracht, liepen teamleider Andries en ondergetekende schijnbaar toevallig langs dit bord. Helemaal toevallig was dit niet, want wij waren op weg naar het grootste rookcompartiment van de wereld. Eenmaal buitengekomen was ons hetzelfde opgevallen, F.G. had zojuist vrijwillig zijn koningsfianchettoloper van g7 geruild tegen paard c3. Dat zijn zetten die je niet graag ziet. Zoals zo vaak is: omstanders of toevallige passanten die even vluchtig een “o jee” blik op de stelling werpen, kunnen het werkelijke genie natuurlijk nooit doorvorsen… Het genie dat natuurlijk ongekend veel verder heeft gekeken, is vertrouwd met deze tekortkoming van de omstanders, en blijft ongestoord en zwaar gefocust, aan zijn voor “normale mensen” ondoorgrondelijke plannen weven. Op het moment dat Henry de belangrijke zwarte pion op d5 buit maakt, lopen de “deskundigen” mismoedig naar het volgende bord. Plots wordt F.G. gefeliciteerd door zijn tegenstander… Zou F.G. jarig zijn? Neen, wit staat volkomen mat! Met een werkelijk schitterende en onafwendbare aanval gaat wit mat. Henry was vol lof over het paardoffer dat mat inluidde, en had het allemaal niet zien aankomen. Helaas heeft F.G. volgens mij al zo’n beetje alle onderscheidingen die in Nederland te vergeven zijn, anders zou ik hem beslist hebben willen voordragen voor het een of ander… Goh, wat kan genialiteit toch lang onopgemerkt blijven…

1-1  

F.G. "miskend talent" wint op briljante wijze...

Henry... verliest van F.G.

“… tot op het bot”

Onze nieuwe bord 1 speler van team 2 is Frans Groeneweg (1782). Frans speelde met zwart tegen Gilles Donze (1785). In een bekende Siciliaan kreeg zwart zijn ‘natuurlijke’ hangpion op d6. Beide heren rokeren kort, en wit zoekt zijn spel op de damevleugel terwijl zwart met e5 en f5 ruimte probeert te pakken. De paarden zijn dan al op stal. Een partij met lopers, torens en de dames en de nodige pionnen is dan het resultaat, en dat geeft in de regel erg lastig in te schatten stellingen. Gilles heeft het betere van het spel nadat Frans een pionoffer op e4 brengt, hetgeen wel een vrije d pion voor zwart oplevert. Gilles verkrijgt een geïsoleerde maar vrije dubbele b pion. Waarvan de voorste onder dekking van de lopers vervaarlijk oprukt. Het ziet er somber uit voor zwart. Uiteindelijk weet Frans af te wikkelen naar een toreneindspel met 4 witte (3 op de koningsvleugel, en een vrije op de b lijn) en 3 zwarte pionnen (koningsvleugel). Daarna volgt een grote ruil waarbij de torens de doos in gaan en Frans het nu moet bolwerken met een ‘kale’ koning tegen de koning en een tweetal pionnen op de g lijn. Dit is natuurlijk over en sluiten, daar wit nu tempos kan maken met de achterste g pion, en zo de oppositie van de zwarte koning kan voorkomen.

1-2 

Frans... nieuwe bord 1 speler

Laatste wapenfeit…

Aan het zwarte bord 5 speelde Dick Vons (1537) een Spaanse partij tegen Jaap van Meerkerk (1639). Amper uit de opening gekomen verliest Dick zijn pion op e5. Op het eerste gezicht lijkt de partij een gelopen koers. De vechtlust van Dick komt boven drijven en is toonaangevend, zowaar wordt de pion terug gewonnen. Er verdwijnen heel wat stukken van het bord, en wat rest is een dubbel toreneindspel met voor beide spelers 6 pionnen en een zwart paard tegen een witte loper. Jaap heeft wat meer activiteit, maar Dick houdt met zijn torens de 7^e rij goed onder controle… Wat Jaap ook probeert, de remise is onafwendbaar. Goed gespeeld Dick!

1½-2½

Dick... met vaste hand naar 'n halfje

Met dit anderhalve punt blijkt meteen ons kruit verschoten, er zat zeker nog wel meer in, maar dat kwam er in ieder geval niet meer uit…

Geruisloos ten onder…  

Jan Brand (1605) mocht met wit aan het 2^e bord aantreden tegen Pim Kleinjan (1759). In een Dame Indische opstelling werken beide heren aan hun ontwikkeling. Na 14 zetten staat alles nog op het bord. In het centrum is een zogenaamd Tarrasch blokje ontstaan (witte pionnen d4, c4 en zwarte pionnen op d5 en c5). Jan lijkt wat meer bewegingsvrijheid te hebben, maar dat is zeer relatief. Nadat het Tarrasch blokje tot ruil overgaat, blijft Jan met de iso op d4 zitten. Jan vond zichzelf niet zo goed staan, het leek mij wel mee te vallen. Pim had inmiddels wel de juiste velden voor zijn stukken in handen. De druk op de d pion werd flink opgevoerd, en het kleinood ging zowaar verloren. Jan kon nog wel afwikkelen naar een dame toren “eindspel”. Dit werd echter zeer bekwaam door Pim behandeld. Met akelige precisie werd een zwarte toren op de 2^e rij gemanoeuvreerd. Dit betekende mat of dameverlies voor wit. Jan maakte gebruik van de 3^e optie… opgave!

1½-3½

Pim Kleinjan (l) wint van Jan, Gilles Donze (r) wint van Frans

London? (1)

Het misschien wel grootste drama van de avond speelde zich af aan bord 4. Gerard Turkenburg (1545) speelde met wit tegen Frits Steenbergen (1769). Met zijn oerdegelijke London systeem zette Gerard de zaak voorzichtig maar stevig op. Met dit soort systemen krijg je natuurlijk wel een zwaar positionele “touwtrek” partij op het bord, en wordt het vaak een zaak van wie de langste adem, of het meeste zitvlees heeft, in Gerards geval. Frits weet het loperpaar te verkrijgen. Beide heren starten de schermutselingen aanvankelijk op de damevleugel. Wanneer het zaakje daar is vastgelopen wordt de zwarte aandacht op de koningsvleugel gericht. Inmiddels hebben de heren nog slechts een paard en dame tot hun beschikking. Niet onbelangrijk is het grote aantal pionnen (7 beide) dat in elkaar geschoven staat. Frits heeft door een opmars met de f pion (f3) de betere papieren. De witte koning staat kwetsbaar en de zwarte dame en paard zijn diep in de witte stelling gedrongen, terwijl de witte dame en het paard passief zijn teruggedrongen. Gerard biedt remise aan, Frits wil er niets van weten (staat m.i. inderdaad gewonnen). Dan overspeelt Frits zijn hand, Gerard krijgt een kans en grijpt deze met beide handen aan. Er gaan wat zwarte pionnen verloren, en Gerard komt regelrecht gewonnen te staan. Wanneer Gerard de dames ruilt krijgt Frits plots schwindelkansen. Gerard stapelt fout op fout en gaat nu verliezen. Frits heeft nog slechts 3 minuten (Gerard 8) wanneer Gerard plots roept “hé… die klok is niet goed!!”. Gerard was even vergeten dat er natuurlijk steeds 5 seconden per zet bijkwam. Met vaste hand haalde Frits wat dames, en werd het drama netjes binnen de tijd afgerond.

1½-4½

Jan (l), Andries (m) en Gerard (nog vrolijk)... 

London? (2)

Teamcaptain Andries Schukking (1682) had zichzelf aan het zwarte bord 3 opgesteld. Jan Hoek van Dijke (1784) stelde zich op met het vermaledijde London systeem. En nu ga ik er gelijk wat van zeggen ook! We hebben nu na Gerard wéér te maken met een London. Kort gezegd is dit een opstelling waar wit vaak op het structuurtje d4, c3, e3 aanstuurt, met als “lichtpuntje” dat de loper al op f4 is gespeeld. U gelooft het misschien niet, maar het kan nog erger, namelijk het Colle systeem. Dit systeem kenmerkt zich door d4, c3, e3 maar dan met de loper binnen de keten, namelijk op d2 (erg hè). Deze beide systemen zijn een crime voor de zwartspeler, het publiek, de verslagschrijver maar eigenlijk het meest schadelijk nog voor de popularisering van de schaaksport in het algemeen! Ik overweeg dan ook om een handtekeningenactie richting de FIDE op te starten, met als doel dat bij deze 2 systemen een remise uitslag niet telt en automatisch een zwarte overwinning betekent. Vooruit dan maar… Toch nog even iets over de partij. Andries besluit zo snel mogelijk ergens iets aan te gaan vallen, de koningsvleugel dan maar. Met de zetten Ph5 gevolgd door f5 begint het ‘feest’ (zonder slingers, visite, drankjes en snacks). Het idee is een oprolactie, die onder steun van de h pion, de g pion naar g4 moet zien te krijgen. Jan weet dit plan eenvoudig te verijdelen, en dwingt Andries zijn ‘verkeerde’ pion op te spelen, namelijk h5 naar h4. Nu is het eeuwige gat op g4 volledig in handen van wit. Zoetjes aan wordt er veel geruild. Andries heeft dan een loper en 5 pionnen, Jan 5 pionnen en een paard. Met engelengeduld (kan ook niet anders als je London op je repertoire hebt), weet Jan zich geraffineerd naar winst te friemelen.

1½-5½

Captain Andries versus Jan...

Lichtpuntje… geen London!

Het witte 8^e bord werd bemand door Marco Zwanenburg (1369) die het op moest nemen tegen Emil Verhoef (1687). Een behoorlijk ratingverschil valt meteen op. Emil speelde de Pirc en Marco vloog er (onverantwoord) snel in. Met een vroege opstoot e5 direct gevolgd door het pionoffer e6 dacht Marco spel te krijgen (Pg5). Met veel duw en trekwerk weet Marco Emil enigszins bezig te houden. Gaandeweg slaagt Emil erin om stukken af te ruilen. Erg gemakkelijk liep het ook weer niet, getuige het feit dat deze partij als laatste klaar was. Marco slaagde erin om een toreneindspel te bereiken met voor ieder 2 pionnen, helaas ging dat toch nog fout voor onze dappere strijder, die zich genoodzaakt zag een toren te moeten geven… de rest laat zich dan raden.

1½-6½

Marco... juiste instelling!

... eerste ritje 2e klasse

Oei… dat was dan het eerste ritje 2^e klasse, we zullen het maar als 'n testrit beschouwen. Deze monstrueuze uitslag is natuurlijk enigszins geflatteerd te noemen, maar veel goeds belooft het toch niet. Erasmus 2 is uiteraard een promotiekandidaat, en die kan je maar beter achter de rug hebben. Twee teams gaan degraderen, en dat betekent in de regel dat je met 4 matchpunten nog niet zeker bent! Zoals ik reeds eerder vermeldde… “ik heb het volste vertrouwen in captain Andries”, hij zet de poppetjes vast op de goede plek in de resterende 6 ronden… Maandag 13 oktober wederom een thuiswedstrijd, en ja zeker, al weer tegen een promotiekandidaat. Dordrecht 3 is de naam…

Verslag/Gedachtebeheer: Aad Juijn

Fotografie: Frans Groeneweg/David van der Mast  

.